Μίθρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 7:
[[Εικόνα:Mithra&Antiochus.jpg|thumb|120px|left|Ο Μίθρας με [[Άλως (θρησκευτική τέχνη)|άλω]] γύρω από το κεφάλι του.<br><small>(Ανάγλυφο ναού που χτίστηκε από τον [[Αντίοχος Α' (Κομμαγηνός)|Αντίοχο Α' Κομμαγηνό]], στο Νεμρούντ Νταγκ στα [[Όρη του Ταύρου]], [[69]]-[[31]] [[ΠΚΧ]].)</small>]]
Μετά την κατάληψη της [[Ασσυρία|Ασσυρίας]] τον [[7ος αιώνας π.Χ.|7ο αιώνα]] πΧ και της [[Βαβυλωνία|Βαβυλωνίας]] τον [[6ος αιώνας π.Χ.|6ο αιώνα]] πΧ, ο Μίθρας ταυτίστηκε με τον θεό του [[Ήλιος (μυθολογία)|Ήλιου]] και η [[λατρεία του Ήλιου]] αποδιδόταν πλέον σε εκείνον. Πέρα από την [[Ανατολία]], οι [[Έλληνες]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] συνέβαλαν στη διάδοση της λατρείας του Μίθρα καθώς τον ταύτιζαν με τον αρχαϊκό ελληνικό θεό Ήλιο. Στη [[Ρώμη]] έφτασε γύρω στο [[68 π.Χ.|68]]
Εκείνη την περίοδο, η δυναμική της λατρείας του ανταγωνιζόταν εκείνη του [[Χριστιανισμός|χριστιανισμού]], αν και στην πραγματικότητα εμφάνιζε αρκετές ομοιότητες με τον Χριστιανισμό<ref>Η εγκυκλοπαίδεια ''Microsoft Encarta Premium 2006'', στο λήμμα «Μιθραϊσμός», αναφέρει: «Ο μιθραϊσμός έμοιαζε με τον χριστιανισμό σε πολλές πτυχές, για παράδειγμα, στα ιδανικά της ταπεινότητας και της αδελφικής αγάπης, στο [[βάφτισμα]], στο τελετουργικό της [[Θεία κοινωνία|κοινωνίας]], στη χρήση [[Άγιο νερό|άγιου νερού]], τη λατρεία των ποιμένων που ήταν παρόντες στη γέννηση του Μίθρα, την υιοθέτηση της [[Κυριακή|Κυριακής]] και της [[Χριστούγεννα|25ης Δεκεμβρίου]] (ημέρας [[Γενέθλια|γενεθλίων]] του Μίθρα) ως άγιων ημερών, και στα [[Δόγμα|δόγματα]] της αθανασίας της [[Ψυχή|ψυχής]], της [[Τελική κρίση|τελικής κρίσης]] και της [[Ανάσταση νεκρών|ανάστασης]]. Ο μιθραϊσμός διέφερε από τον χριστιανισμό καθώς απέκλειε τις [[Γυναίκα|γυναίκες]] από τις τελετές του και ήταν πρόθυμος να συμβιβαστεί με τον [[Πολυθεϊσμός|πολυθεϊσμό]]. Οι ομοιότητες, όμως, κατέστησαν δυνατή την εύκολη μεταστροφή των οπαδών του στη χριστιανική πίστη». Βλέπε επίσης ''Christianity, Astrology And Myth'', του Wright L.M., Oak Hill Free Press, 2002, ISBN 0951879618.</ref>. Ο φόνος του ταύρου ([[ταυροκτονία]]), ο οποίος αποτελεί συχνό θέμα στα μιθραϊκά μνημεία, αποτελούσε επίσημη θυσία στις λατρευτικές τελετές.
| |||