Χλαμύδια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 46.177.80.202 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Stepanps Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 1:
Τα '''Χλαμύδια''' είναι μέλη της οικογένειας '''''Chlamydiaceae''''' και είναι μικροί, μη κινητοί, Gram αρνητικοί, υποχρεωτικά ενδοκυττάριοι [[Μικροοργανισμός|οργανισμοί]] που αναπτύσσονται στο κυτταρόπλασμα των [[Κύτταρο|κυττάρων]]-ξενιστών. Δύο γένη χλαμυδίων έχουν κλινική σημασία για τον άνθρωπο, το γένος ''Chlamydia'' το οποίο περιλαμβάνει το είδος ''Chlamydia trachomatis'', και το γένος Chlamydophila το οποίο περιλαμβάνει τα είδη ''Chlamydophila pneumoniae'', ''Chlamydophila psittaci'' και ''Chlamydophila abortus''. Αυτοί οι οργανισμοί έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τα μικρόβια και είναι ευαίσθητα σε θεραπεία με αντιβιοτικά ενώ μοιάζουν και με τους ιούς, απαιτώντας ζωντανά κύτταρα για τον πολλαπλασιασμό τους. Ο κύκλος ζωής των χλαμυδίων μπορεί να διαιρεθεί σε δυο ξεχωριστές φάσεις: μια εξωκυτταρική φάση, κατά την οποία δεν πολλαπλασιάζονται και είναι μολυσματικά και μια υποχρεωτικά ενδοκυττάρια φάση, κατά την οποία πολλαπλασιάζονται και είναι μη μολυσματικά. Η μολυσματική μορφή ή «στοιχειώδες σωμάτιο», προσκολλάται στην κυτταρική μεμβράνη και εισέρχεται στο κύτταρο μέσω ενός φαγοσώματος. Μετά την είσοδο τους στα κύτταρα, το Στοιχειώδες Σωμάτιο αναδιοργανώνεται σε Δικτυωτά Σωμάτια (σχηματίζοντας έγκλειστα) και αρχίζει ο πολλαπλασιασμός τους. Μετά από 18 έως 24 ώρες, τα Δικτυωτά Σωμάτια συμπυκνώνονται για να σχηματίσουν τα Στοιχειώδη Σωμάτια. Αυτά τα νέα Στοιχειώδη Σωμάτια απελευθερώνονται, ξεκινώντας ένα νέο κύκλο μόλυνσης.
Τα Χλαμύδια του τραχώματος (''Chlamydia trachomatis'') είναι παθογόνοι μικροοργανισμοί που προσβάλλουν αποκλειστικά ανθρώπους.<ref>Πόγγας Ν., Χαρβάλου Α., Ιατρική Μικροβιολογία, Οδυσσέας, 2011, Αθήνα, ISBN 978-960-210-577-1</ref><ref>http://athenslab.gr/eksetaseis.php?eksid=598</ref>
==Εξέλιξη==
Πρόσφατες φυλογενετικές μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι πιθανόν τα χλαμύδια έχουν κοινό πρόγονο με τα κυανοβακτήρια, μια ομάδα που περιέχει τον πρόγονο ενδοπαρασίτου στους χλωροπλάστες των σύγχρονων φυτών, γι’ αυτό, τα χλαμύδια διατηρούν χαρακτηριστικά όπως ενός φυτού, τόσο από γενετικής όσο και από φυσιολογικής άποψης. Ειδικότερα, το ένζυμο L,L- διαμινοπιμεταλική αμινοτρανσφεράση, που σχετίζεται με την παραγωγή της λυσίνης στα φυτά, συνδέεται και με την κατασκευή του χλαμυδιακού κυτταρικού τοιχώματος. Η γενετική κωδικοποίηση για τα ένζυμα είναι εντυπωσιακά παρόμοια σε φυτά, κυανοβακτήρια και χλαμύδια, επιδεικνύοντας μια στενή κοινή καταγωγή. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να αναπτύξουν νέες θεραπευτικές οδούς: εάν οι επιστήμονες μπορούσαν να βρουν ένα ασφαλή και αποτελεσματικό αναστολέα της L,L- διαμινοπιμεταλικής αμινοτρανσφεράσης, τότε είναι πιθανόν να έχουν ένα υψηλό αποτελεσματικό και πολύ συγκεκριμένο αντιβιοτικό ενάντια στα χλαμύδια.
| |||