Δόγης της Βενετίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
Ο πρώτος ιστορικά κατεγραμμένος Δόγης ήταν ο [[Όρσο (δόγης)|Όρσο]] που ηγήθηκε σε μια επανάσταση στην [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] (726) αλλά στην συνέχεια αναγνωρίστηκε σαν ''"Δούκας"'' ή ''"Ύπατος"'' με αυτοκρατορική εντολή. Μετά την δολοφονία του Όρσο (737) για ένα χρονικό διάστημα επανήλθε το αξίωμα του ''"Στρατιωτικού Μαγίστρου"'' ή ''"Στρατηλάτη"'' στα Ελληνικά μέχρι την εκλογή του γιου του Όρσο [[Τεοντάτο (δόγης)|Τεοντάτο]] στην θέση του δόγη (742). Η Βυζαντινή διοίκηση στην βόρεια Ιταλία κατέρρευσε όταν οι [[Λομβαρδοί]] κατέλαβαν το [[Εξαρχάτο της Ραβέννας]] (751) αλλά η περιοχή της Βενετίας παρέμεινε περισσότερο στο Βυζάντιο. Το δεύτερο μισό του 8ου αιώνα εξελέγη δούκας ο [[Μαουρίτσιο Γκαλμπάιο]] που πήρε τους τίτλους του Στρατιωτικού Μάγιστρου και του Αυτοκρατορικού Δούκα της επαρχίας της Βενετίας.<ref>Donald M. Nicol, Byzantium and Venice: A Study in Diplomatic and Cultural Relations (Cambridge University Press, 1988), pp. 10–12.</ref>
Ο [[Ανιέλλο Παρτετσιπάτσιο]] οικοδόμησε την σύγχρονη Βενετία, έσκαψε το Μεγάλο Κανάλι, το εμπορικό κέντρο του [[Ριάλτο]] και την πρώτη μεγάλη γέφυρα. Ο Ανιέλλο διόρισε συμβασιλέα τον μικρότερο γιο του [[Τζοβάννι Α΄ Παρτετσιπάτσιο]] αλλά ο μεγαλύτερος γιος του [[Τζουστινιάνο Παρτετσιπάτσιο]] επέστρεψε, έστειλε εξορία τον αδελφό του και διαδέχθηκε τον πατέρα του (827). Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας [[Μιχαήλ Β´]] έδωσε στρατιωτική υποστήριξη στην Βενετία σε αντάλλαγμα με την βοήθεια που του πρόσφεραν οι Βενετοί στην εκστρατεία του εναντίον των [[Αγλαβίδες|Αγλαβίδων]] στην [[Σικελία]], η βοήθεια αυτή ανέβασε σημαντικά το κύρος της πόλης. Ο Τζουστινιάνο Παρτετσιπάτσιο έδωσε έντονη βάση την εκκλησία της πόλεις που είχε προστάτη τον [[Ευαγγελιστής Μάρκος|Ευαγγελιστή Μάρκο]] και οι περισσότεροι Βενετοί πήγαιναν στην [[Αλεξάνδρεια]] για να προσκυνήσουν τα λείψανα του Αγίου. Ο Τζουστινιάνο Παρτετσιπάτσιο μετέφερε μυστικά τα λείψανα του Ευαγγελιστή στην Βενετία μέσα σε χοιρινό κρέας και έκτισε προς τιμή του την [[Βασιλική του Αγίου Μάρκου]] για να τα τοποθετήσει. Ο Τζουστινιάνο δεν είχε γιους και όρισε διάδοχο τον μικρότερο αδελφό του Τζοβάννι Α΄ που είχε στείλει εξορία (829) με εντολή να ολοκληρώσει την ανέγερση του ναού.<ref>J. B. Bury, A History of the Eastern Roman Empire from the Fall of Irene to the Accession of Basil I (A.D. 802–867) (Macmillan, 1912), p. 327.</ref>
==Ανεξαρτητοποίηση από το Βυζάντιο==
| |||