Αντικειμενοστρεφής προγραμματισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
τυπο
Γραμμή 1:
Στην [[πληροφορική]] '''αντικειμενοστροφήαντικειμενοστρεφή προγραμματισμό''' (object-oriented programming), ή ΑΠ, ονομάζουμε ένα [[προγραμματιστικό υπόδειγμα]] το οποίο εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και καθιερώθηκε κατά τη δεκαετία του 1990, αντικαθιστώντας σε μεγάλο βαθμό το παραδοσιακό υπόδειγμα του [[Δομημένος προγραμματισμός|δομημένου προγραμματισμού]]. Πρόκειται για μία μεθοδολογία ανάπτυξης [[πρόγραμμα υπολογιστή|προγραμμάτων]], υποστηριζόμενη από κατάλληλες [[γλώσσα προγραμματισμού|γλώσσες προγραμματισμού]], όπου ο χειρισμός σχετιζόμενων [[δεδομένα|δεδομένων]] και των [[διαδικασία (υπολογιστές)|διαδικασιών]] που επενεργούν σε αυτά γίνεται από κοινού, μέσω μίας [[δομή δεδομένων|δομής δεδομένων]] που τα περιβάλλει ως αυτόνομη οντότητα με ταυτότητα και δικά της χαρακτηριστικά. Αυτή η δομή δεδομένων καλείται ''αντικείμενο'' και αποτελεί πραγματικό στιγμιότυπο στη [[Μνήμη υπολογιστή|μνήμη]] ενός σύνθετου, και πιθανώς οριζόμενου από τον χρήστη, [[τύπος δεδομένων|τύπου δεδομένων]] ονόματι ''κλάση''. Η κλάση προδιαγράφει τόσο δεδομένα όσο και τις διαδικασίες οι οποίες επιδρούν επάνω τους· αυτή υπήρξε η πρωταρχική καινοτομία του ΑΠ.
 
Έτσι μπορεί να οριστεί μία προδιαγραφή δομής αποθήκευσης (π.χ. μία κλάση «τηλεόραση») η οποία να περιέχει τόσο ιδιότητες (π.χ. μία [[Μεταβλητή (Πληροφορική)|μεταβλητή]] «τρέχον κανάλι») όσο και πράξεις ή χειρισμούς επί αυτών των ιδιοτήτων (π.χ. μία διαδικασία «άνοιγμα της τηλεόρασης»). Στο εν λόγω παράδειγμα κάθε υλική τηλεόραση (κάθε αντικείμενο αποθηκευμένο πραγματικά στη μνήμη) αναπαρίσταται ως ξεχωριστό, «φυσικό» στιγμιότυπο αυτής της πρότυπης, ιδεατής κλάσης. Επομένως μόνο τα αντικείμενα καταλαμβάνουν χώρο στη μνήμη του υπολογιστή ενώ οι κλάσεις αποτελούν απλώς «καλούπια». Οι αιτίες που ώθησαν στην ανάπτυξη του ΑΠ ήταν οι ίδιες με αυτές που οδήγησαν στην ανάπτυξη του δομημένου προγραμματισμού (ευκολία συντήρησης, οργάνωσης, χειρισμού και [[επαναχρησιμοποίηση κώδικα|επαναχρησιμοποίησης κώδικα]] μεγάλων και πολύπλοκων εφαρμογών), όμως τελικώς η αντικειμενοστρέφεια επικράτησε καθώς μπορούσε να αντεπεξέλθει σε προγράμματα πολύ μεγαλύτερου όγκου και πολυπλοκότητας.