Αλφάβητο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση έκδοσης 7351608 από τον 79.107.44.173 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 2:
'''Αλφάβητο''' είναι ένα [[σύστημα γραφής]] που γράφεται με σύμβολα τα οποία εικονίζουν τους στοιχειώδεις, τους απλούστατους ήχους, τους φθόγγους της γλώσσας. Κάθε [[φθόγγος]] έχει ένα ιδιαίτερο σύμβολο και κάθε σύμβολο παριστάνει γενικά έναν φθόγγο. Οι φθόγγοι προκύπτουν από την ανάλυση των ήχων των συλλαβών στους υποκείμενους στοιχειώδεις συστατικούς τους ήχους. Κάθε γλώσσα περιλαμβάνει μικρό αριθμό φθόγγων. Τα σύμβολα γραφής ονομάζονται γράμματα, ψηφία ή χαρακτήρες. Στην αλφαβητική γραφή οι συλλαβικοί ήχοι αποδίδονται ως συνδυασμός των συμβόλων των φθόγγων από τη συνεκφορά των οποίων σχηματίζονται. Η σειρά των συμβόλων αντιστοιχεί στη σειρά εκφοράς τους. Οι λέξεις αποδίδονται ως διαδοχή συμπλεγμάτων συμβόλων κάθε ένα από τα οποία αποδίδει μια συλλαβή της λέξης. Το πρώτο συλλαβικό σύμπλεγμα συμβόλων αποδίδει την πρώτη συλλαβή, το δεύτερο τη δεύτερη κ.ο.κ. Το αλφάβητο αποτελεί ένα πλήρως αναλυτικό μοντέλο αντίληψης και γραπτής απόδοσης του προφορικού λόγου.
 
Η λέξη αλφάβητο δημιουργήθηκε από το όνομα των δύο πρώτων γραμμάτων του ελληνικού αλφαβήτου., τα οποία με τη σειρά τους προέρχονται από τις ονομασίες των αντίστοιχων γραμμάτων του [[Φοινικικό αλφάβητο|φοινικικού αλφαβήτου]]. Πιθανώς ο όρος πλάστηκε αρχικά στη λατινική γλώσσα (alphabetum){{παραπομπή}}. Κατά το λεξικό Webster ο λατινικός όρος προέρχεται από την ελληνική λέξη αλφάβητος (η). Η λέξη αλφάβητο πέρασε στη γραπτή αγγλική γλώσσα το 1513 ως alphabet.
 
== Η δημιουργία της αλφαβητικής γραφής ==
Γραμμή 10:
 
Οι φθόγγοι αναλόγως του τρόπου εκφοράς τους διακρίνονται σε φθόγγους-σύμφωνα και σε φθόγγους-φωνήεντα. Στην ελληνική γλώσσα οι συλλαβές σχηματίζονται με σύμφωνα και ένα φωνήεν ή μόνο με ένα φωνήεν. Τα φωνήεντα επομένως εκφέρονται άλλοτε ως ήχοι συστατικοί του ήχου μιας συλλαβής, δηλαδή ως φθογγικοί ήχοι και άλλοτε ως ήχοι ανεξάρτητοι από άλλους ήχους δηλαδή ως συλλαβικοί ήχοι. Στη [[Γραμμική Β]] (συλλαβική γραφή της μυκηναϊκής ελληνικής γλώσσας) εχρησιμοποιούντο ιδιαίτερα σύμβολα για τα φωνήεντα μόνον όμως όταν τα φωνήεντα αποτελούσαν ολοκληρωμένο συλλαβικό ήχο. Για παράδειγμα στη λέξη μανία για το τελευταίο [α] θα εχρησιμοποιείτο το σύμβολο του συλλαβικού ήχου [α] ενώ το [α] της συλλαβής [μα] δεν θα αναγνωριζόταν ως ιδιαίτερος ήχος και δεν θα συμβολιζόταν με ιδιαίτερο σύμβολο. Θα εχρησιμοποιείτο ένα σύμβολο για ολόκληρη τη συλλαβή [μα] Οι [[Μυκηναίοι]] Έλληνες δεν είχαν αναγνωρίσει τα φωνήεντα ως ήχους που αποτελούσαν μέρος του ήχου των συλλαβών. Δεν είχαν αναγνωρίσει τους φθογγικούς ήχους και φυσικά ούτε τα φωνήεντα ως φθογγικούς ήχους.
Στις σημιτικές γλώσσες μια συλλαβή μπορεί να σχηματισθεί από σύμφωνα και φωνήεντα ή και μόνο από σύμφωνα, ένα ή περισσότερα. Έτσι τα σύμφωνα αποτελούν άλλοτε συλλαβικούς και άλλοτε φθογγικούς ήχους.<br />
 
== Τα πλεονεκτήματα της αλφαβητικής γραφής ==
Γραμμή 16:
Σε ένα πλήρως λεξιγραφικό σύστημα γραφής τα σύμβολα παριστάνουν τις λέξεις. Τόσα σύμβολα όσα και οι λέξεις. Σε ένα συλλαβικό σύστημα, τα σύμβολα (συλλαβογράμματα) εικονίζουν τις συλλαβές των λέξεων. Μια λέξη παριστάνεται και αναγνωρίζεται ως μία ομάδα διαδοχικών συλλαβών. Στο αλφαβητικό σύστημα τα σύμβολα παριστάνουν τους φθόγγους. Οι συλλαβές παριστάνονται και αναγνωρίζονται ως ομάδες φθόγγων και οι λέξεις ως ομάδες διαδοχικών συλλαβών. Σε μια γλώσσα με 20 σύμφωνα και 7 φωνήεντα απαιτούνται 27 σύμβολα για τη δημιουργία αλφαβητικής γραφής. Για τη δημιουργία πλήρους συλλαβικής γραφής θα απαιτούντο 20Χ7=140 σύμβολα για τις συλλαβές του τύπου (σύμφωνο-φωνήεν) και πολύ περισσότερα σύμβολα για τις συλλαβές άλλου τύπου. Σε ένα λεξισυλλαβικό σύστημα θα χρειάζονταν σύμβολα για όλες τις συλλαβές και επιπλέον για όλες τις λέξεις που θα γράφονταν με ιδιαίτερο σύμβολο. Μικρός αριθμός συμβόλων απαιτείται και στα συλλαβικού τύπου συστήματα γραφής στα οποία συλλαβές που διαφέρουν μόνο κατά το φωνήεν τους παριστάνονται με το ίδιο σύμβολο καθώς και στα συμφωνογραφικά συστήματα γραφής. Σε αυτά τα συστήματα όμως είναι αμφίβολο το ποια λέξη παριστάνεται με συγκεκριμένη διατεταγμένη ομάδα συμβόλων.
 
Τα πλεονεκτήματα των αλφαβητικών γραφών οφείλονται στον υψηλό βαθμό προσαρμοστικότητάς τους, στην οικονομικότητά τους (περιλαμβάνουν μικρό αριθμό συμβόλων), στην πληρότητά τους (παρέχουν δυνατότητα εύκολης γραπτής απόδοσης οποιασδήποτε λέξης) και στη σαφήνεια και ακρίβεια που εξασφαλίζουν στα γραπτά κείμενα (κάθε λέξη διαβάζεται εύκολα και μονοσήμαντα). Κατέστησαν έτσι εύκολο το να γίνει η ικανότητα γραφής και ανάγνωσης κτήμα κάθε ανθρώπου από την παιδική ηλικία, γεγονός που είχε μεγάλες επιπτώσεις και στη γενίκευση της χρήσης της γραφής και στην εξέλιξη του πολιτισμού. Τα χαρακτηριστικά αυτά στο σύνολό τους υπάρχουν μόνο στο ελληνικό αλφάβητο. Κατά τον Μπάρυ Πάουελ , ιστορικά οι όροι αλφάβητο και ελληνικό αλφάβητο ταυτίζονται.
 
== Η ιστορία του αλφαβήτου ==
Η δημιουργία των πλήρως αλφαβητικών γραφών είναι αποτέλεσμα μιας μακράς ιστορικής εξέλιξης των συστημάτων γραφής που ολοκληρώνεται ουσιαστικά με την ελληνική επινόηση του ελληνικού αλφαβήτου. ΗΚάθε ανακάλυψησύστημα τουγραφής ελληνικούπου αλφαβήτουδημιουργήθηκε, αποτελείοφείλει ένακάτι σημείοσε ασυνέχειας,όλα ένατα τεράστιοπροηγούμενά άλμακαι στηνπολλά ιστορίαστα τηςαμέσως γραφήςπροηγούμενά του.
 
=== Αρχαίες ελληνικές παραδόσεις για την προέλευση του αλφαβήτου ===
Γραμμή 37:
=== Τα πρώτα βήματα: Σφηνοειδής γραφή, πρωτοσημιτικό, και φοινικικό αλφάβητο ===
 
Με το πρώτο σύστημα γραφή να είναι η [[σφηνοειδής γραφή]], ο τόπος προέλευσης του τουπρώτου συμφωνογραφικούαλφαβήτου, το οποίο αποκαλείται [[πρωτοσημιτικό αλφάβητο|πρωτοσημιτικού συστήματος γραφήςπρωτοσημιτικό]] είναι η περιοχή της [[Μέση Ανατολή|Μέσης Ανατολής]] που εκτείνεται από τη [[Χερσόνησος του Σινά|χερσόνησο του Σινά]] μέχρι τη βόρειο [[Συρία]]<ref>Culmas 1989, σ. 138.</ref> Για τον ακριβέστερο εντοπισμό του τόπου προέλευσης έχουν προταθεί, ανεπιτυχώς, διάφορες θεωρίες αλλά, προς το παρόν, πιο πιθανή φαίνεται η υπόθεση του Χανς Γιένσεν (Hans Jensen, 1969) ο οποίος προτείνει την ταυτόχρονη ανάπτυξη ανταγωνιστικών συστημάτων γραφής στην Παλαιστίνη και τη Συρία, στις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ., τα οποία άλλοτε εξελίχθηκαν ανεξάρτητα και άλλοτε αλληλoεπηρεάστηκαν κατά διάφορους βαθμούς.<ref name=Culmas141>Culmas 1989, σ. 141.</ref> Το πρωτοσημιτικό αλφάβητο ήταν συλλαβικό.συμφωνογραφικό: Συλλαβές με το ίδιο φωνήεν γράφονταν με το ίδιο γράμμα. Τατα σύμβολά του παρίσταναν οποιαδήποτε από μια ομάδα συλλαβών που σχηματίζονταν με ίδιο φωνήεν. Ισοδύναμο από πλευράς λειτουργίας είναι να πούμε ότι παρίστανανμόνο τα σύμφωνα και ο αναγνώστης φανταζόταν τα μεσολαβούντα φωνήεντα. ΔενΑποτελούσε αποτελούσεσαφή πρόοδο σε σχέση με τις συλλαβικές γραφές, οιδιότι οποίεςτο παρίστανανκάθε μεσύμβολό μεγαλύτερητου ακρίβειαδεν τουςαντιστοιχούσε συλλαβικούςσε ήχουςσυλλαβή, αλλά σε φθόγγο. ΆλλωστεΜε δεντον ήταντρόπο πρωτότυπο.αυτόν Αποτελείαπαιτούνταν πλήρηπολύ μεταφορά;λιγότερα τουσύμβολα αιγυπτιακού(ένα οδηγούγια προφοράςκάθε πουσύμφωνο χρησιμοποιείτοκαι απόόχι τοένα 2700για π.Χκάθε πιθανό συνδυασμό συμφώνου-φωνήεντος). Παραλλαγή αυτού του οδηγού προφοράςαλφαβήτου είναι το βορειοσημιτικό ([[Φοινικικό αλφάβητο|φοινικικό]]) σύστημα γραφής.
 
Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει με τις ευρωπαϊκές γλώσσες, στις σημιτικές γλώσσες η νέα γραφή δεν δημιουργούσε ιδιαιτέρως μεγάλη δυσκολία στην ανάγνωση. Στις σημιτικές γλώσσες [[φώνημα|φωνήματα]] που διαφέρουν μόνο κατά το φωνήεν τους οδηγούν συνήθως σε διαφορετικούς γραμματικούς τύπους της ίδιας βασικά γλωσσικής έννοιας και σπανίως μόνο σε ριζικά διαφορετική έννοια. Για παράδειγμα η λέξη ''ktb'' μπορεί να είναι ''katab'' =(αυτός) έγραψε, ''katabi'' = έγραψα, ''katebu'' = έγραψαν, ''ketob'' = γράφω, ''koteb'' = γραφή ή ''katub'' = γράφεται. Έτσι η δυσκολία της ανάγνωσης εντοπιζόταν κυρίως στην αναγνώριση του γραμματικού τύπου της λέξης και στην ανάγνωση άγνωστων ή νέων λέξεων. Το γεγονός αυτό δεν διευκόλυνε μεταξύ άλλων τη δημιουργία και εισαγωγή νέων λέξεων και νέων ειδικότερων όρων. Οι περισσότεροι χαρακτήρες των σημερινών αλφαβητικών γραφών έλκουν την καταγωγή τους, κυρίως μέσω του αραμαϊκού και του ελληνικού αλφαβήτου., Εξάλλου δεν υπάρχουναπό τα γράμματασύμβολα ωςτης σχήματα, δεν υπάρχει στη φοινικική γραφή γράμμα που να μη μοιάζει με προγένεστερα γράμματα τπροβαθμίδωνφοινικικής γραφής ή συλλαβικών συστημάτων γραφής του ευρωπαϊκού του βαλκανικού ή του ελλαδικού χώρου. Οι σημίτες δεν είχαν αναλύσει τις συλλαβές σε απλούς ήχους (σύμφωνα και φωνήεντα) και στις σημιτικές γλώσσες δεν υπήρχαν λέξεις που σήμαιναν φθόγγος, σύμφωνο,
 
Το 1952, ο ιστορικός Ignace Gelb<ref>Ignace Gelb. ''A study of writing: the foundations of grammatology'', University of Chicago Press, 1952.</ref> υποστήριξε ότι το αρχαιοελληνικό αλφάβητο χρησιμοποιεί μεν φοινικικούς χαρακτήρες αλλά είναι το πρώτο πραγματικό αλφάβητο (δηλ. γράμμα=φθόγγος) ενώ το φοινικικό και τα άλλα σημιτικά αλφάβητα που προηγήθηκαν είναι [[συλλαβάριο|συλλαβάρια]] (στα συλλαβάρια, κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει συλλαβήσυγκεκριμένο ατελώςσυνδυασμό ήσυμφώνου-φωνήεντος, πλήρωςδηλαδή καθορισμένησυλλαβή). Σε όλες τις συλλαβικές γραφές υπάρχουν συλλαβές ατελώς προσδιορισμένες. Στις σημιτικές γραφές όλες οι συλλαβές είναι ατελώς καθορισμένες.) Η θέση αυτή στηρίχτηκε στην απουσία φωνηέντων, πλην ειδικών περιπτώσεων, στα σημιτικά αλφάβητα. Η άποψη αυτή έχει δεχτεί έντονη κριτική τα τελευταία χρόνια, ως μη λαμβάνουσα υπόψη την ιδιαιτερότητα των συμφώνων στις σημιτικές γλώσσες, μαζί με άλλα επιχειρήματα.<ref>Florian Coulmas. ''Writing systems. Αn introduction to their linguistic analysis'', Cambridge University Press, 2003, σ.113-114. ISBN 0-521-78737-8</ref><ref name = JSSS>Niklaus Shaeffer, ''Journal of the Simplified Spelling Society'', [http://www.spellingsociety.org/journals/j31/mixes.php J31, 2002/2, σελ. 31-34]. Ανακτήθηκε 28/1/2009</ref> Σύμφωνα με τον διακεκριμένο γλωσσολόγο και παλαιογράφο David Diringer:
<blockquote>Μερικοί ειδικοί πιστεύουν ότι, επειδή η βορειοσημιτική γραφή δεν περιέχει φωνήεντα, δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματικό αλφάβητο. Κατ' αυτούς, μόνο οι Έλληνες δημιούργησαν αλφαβητική γραφή. Αυτή η άποψη είναι λανθασμένη. Η βορειοσημιτική γραφή ήταν, από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής της, πραγματικό αλφάβητο, τουλάχιστον για τους [[Σημίτες]]. Δεν ήταν τέλεια. Αλλά κανένα αλφάβητο δεν έχει φτάσει, ακόμη, την τελειότητα.
<ref>Roy Harris. ''Rethinking writing'', Continuum International Publishing Group, 2001, σ. 130. ISBN 0-8264-5798-3. Πρόχειρη μετάφραση από το εξής κείμενο: "The Greek cause is not championed either by David Diringer, author of the best-known scholarly book on the history of the alphabet.
«''Some scholars believe that, as the North Semitic script did not posses vowels, it cannot be considered a true alphabet. Αccording to them, only the Greeks created an alphabetic writing. This opinion is errorneous. The North Semitic was from the first moment of its existense a true alphabet, at least from the Semitic point of view. It was not perfect. But perfection has not yet been reached by any alphabet''.»"</ref></blockquote>
 
Όμως το σύνολο των έγκυρων γλωσσολόγων θεωρεί τις προαλφαβητικές σημιτικές γραφές ως μη αλφαβητικές. Οι Σημίτες γλωσσολόγοι , συμπεριλαμβανομένου του Diringer τις αποκαλούν από πολλών ετών συμφωνογραφικές και η μεγάλη πλειοψηφία των μη Σημιτών γλωσσολόγων τις θεωρεί συλλαβικές.Εκτός αυτού, πέντε αιώνες πριν το ελληνικό αλφάβητο, τρία μακρά και βραχέα φωνήεντα, τα /a, /i, /u υπήρχαν ήδη στο [[Σφηνοειδής γραφή|σφηνοειδές]] σημιτικό αλφάβητο της [[Ουγκαρίτ]], πράγμα που δείχνει ότι οι Έλληνες απλά βελτίωσαν σημαντικά μια ήδη υπάρχουσα ιδέα.<ref>Steven Roger Fischer. ''A history of writing'', Reaktion Books, 2004, σ. 124. ISBN 1-86189-167-9</ref> Πρόκειται για ανόητη άποψη. Η Ουγγαριτική γραφή δεν είχε σύμβολα φωνηέντων, είχε σύμβολα φωνηεντικών συλλαβών όπως είχαν αιώνες πριν η Μινωική γραμμική Α και η Ελληνική γραμμική Β. Άλλωστε αν στην Ουγγαριτικ΄΄η γραφή υπήρχαν σύμβωλα συμφώνων και φωνηέντων όπως λες, γιατί δεν έγραφαν αλφαβητικά; (Αν γραφαμε όπως στην Ουγγαριτική γραφή τη λέξη ΜΑΡΙΑ θα τη γράφαμε ΜΡΑ και το Μ θα έπρεπε να το διαβάσουμε ΜΑ, το Ρ να το διαβάσουμε ΡΙ και τη συλλαβή Α να τη διαβάσουμε Α. Συλλαβές έγραφαν και μάλιστα ατελώς καθορισμένες. Είναι αστείο να λέγεται μια τέτοια γραφή αλφαβητική)
 
=== Το τελικό βήμα: Το ελληνικό αλφάβητο ===
[[Αρχείο:NAMA Alphabet grec.jpg|thumb|250px|Διακόσμηση κεραμικού με το αλφάβητο (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα, Νο 9146)]]
Το δεύτερο σε χρονολογική σειρά επίτευγμα το πραγματοποίησαν οι αρχαίοι Έλληνες δημιουργώντας, με βάση το φοινικικό αλφάβητο, πιθανώς μεταξύ του 1000 και του 900 π.Χ., το πρώτο αλφάβητο που περιείχε σύμβολα και για τα φωνήεντα. Το αλφάβητο αυτό αποτελούσε πλήρη πίνακα των στοιχειωδών ήχων της γλώσσας του. Για την καταγραφή των ήχων χρησιμοποίησαν τα φοινικικά γράμματα αλλάζοντάς τους τη χρήση, ώστε να αποδοθούν αναλυτικάκαι οιτα απλοί ήχοι από τους οποίους σχηματίζονται οι συλλαβέςφωνήεντα. Σε αυτό συνέτεινε το γεγονός ότι μια συμφωνογραφική γραφή ήταν μεν αρκετή για να αποδώσει [[σημιτικές γλώσσες]], όχι όμως και [[ινδοευρωπαϊκές γλώσσες]], στις οποίες οι μεταβολές των φωνηέντων έχουν μεγάλη σημασία κατά την κλίση των ονομάτων και των ρημάτων.( Παραμύθια. Οι σημιτικές γραφές ήταν ατελείς και για τις σημιτικές γλώσσες. Και στις σημιτικές γραφές προστέθηκαν συστηματικά, (μετά την ανακάλυψη του αλφαβήτου από τους Έλληνες), διακριτικά σημεία για να διαβάζεται με ακρίβεια κάθε συλλαβή)
 
Οι Έλληνες είχαν επί μακρόν επαφές με τους Φοίνικες, είχαν γνωρίσει τη φοινικική γραφή και πρέπει να είχαν εκτιμήσει την ευκολία γραφής με τον φοινικικό τρόπο. Τον φοινικικό τρόπο γραφής, τον γνώριζαν επί δύο τουλάχιστον αιώνες πριν την επινόηση του ελληνικού αλφαβήτου και δεν δοκίμασαν ποτέ να τον υιοθετήσουν. Η συλλαβογραφική Γραμμική Β των μυκηναϊκών χρόνων, υπερτερούσεη τηςοποία φοινικικήςμόνο γραφής και ήταν μια παρακαταθήκη. Η συλλαβική γραφή των Ελλήνων της Κύπρου έδινε μια πληρέστερη ακόμη καταγραφή των γλωσσικών ήχων. Και οι δύο γραφές απέδιδαν και φωνηεντικές συλλαβές και συμπλέγματα συμφώνων. Η γνώση αυτών των στοιχείων έδωσε τη δυνατότητα στον επινοητήκατά τουπροσέγγιση αλφαβήτουμπορούσε να αναλύσειαποδώσει τους συλλαβικούς ήχους σετην απλούςελληνική, σεφαίνεται φθογγικούςότι σεείχε ατομικούςξεχαστεί αν θέλετε ήχους πουκαι δεναυτό ήταν διακριτοί με την ακοή ως ιδιαίτεροι ήχοιευτύχημα. ΌλουςΧωρίς αυτούςπροκαταλήψεις τουςοι ήχουςελληνικές παρέστησανκοινότητες μεαναζήτησαν γράμματα καιένα απέδωσανκατάλληλο έτσισύστημα αναλυτικά και με ακρίβεια τους ήχους όλων των συλλαβών και έφτασαν στην αλφαβητική γραφή. Τώρα τι ρόλο έπαιξε η φοινικική γραφή τρέχα γύρευεγραφής. Όταν σε μιαν ελληνική κοινότητα επινοήθηκε ένα τέτοιο σύστημα γραφής, όλες οι κοινότητες το υιοθέτησαν αποφασιστικά. Η υιοθέτηση αυτή ολοκληρώθηκε σε μικρό χρονικό διάστημα. Βαθμιαία άλλαξε και ο τρόπος γραφής των γραμμάτων.
 
Σύμφωνα και φωνήεντα μαζί στο ελληνικό αλφάβητο, δημιούργησαν ένα σύστημα γραφής οικονομικό (λίγα σύμβολα) και ταυτόχρονα απλό και σαφές. Κάθε(κάθε λέξη γραφότανείχε εύκολα και κατά τηνμοναδική ανάγνωση κάθε λέξη αναγνωριζόταν αυτόματα και με ακρίβεια). Ο νέος τρόπος γραφής έδωσε τη δυνατότητα ακριβούς και εύκολης γραπτής απόδοσης οποιασδήποτε γλωσσικής έκφρασης και οποιασδήποτε λεκτικής έννοιας. Ήταν κατάλληλος για όλες τις χρήσεις και ήταν εύκολο να προσαρμοσθεί σε όλες σχεδόν τις γλώσσες. Έδωσε έτσι στη γραφή οικουμενική διάσταση.
 
Αν και το σημαντικότερο βήμα για την εξέλιξη των συστημάτων γραφής μπορεί να ήταν η ιδέα των Σουμερίων να αποδοθούν γραπτά σύμβολα όχι σε λεκτικές έννοιες αλλά σε γλωσσικούς ήχους, ήταν το ξεκίνημα. Ηη ολοκλήρωση αυτής της εξέλιξης με την ανάλυσηεισαγωγή των συλλαβικών ήχων σε απλούς ήχους ήταν η ολοκλήρωση που έδωσε στη γραφή τις ιδιότητες που απαιτούνται για να αλλάξει η γραφή κάθε πλευρά της ανθρώπινης ζωής και έτσι την εξέλιξη και την ιστορία του ανθρώπινου είδους δίνοντας στον άνθρωπο απίστευτες δυνατότητες. Η ανακάλυψη του αλφαβήτου των γλωσσικών ήχωνφωνηέντων στην αλφαβητική γραφή αποτέλεσε μείζον γεγονός στην ιστορία του πολιτισμού. Η εξέλιξη σε απίστευτο βαθμό της γλώσσας, η ανάπτυξη της λογικής, των μαθηματικών, της ιατρικής, των επιστημών και της φιλοσοφίας, η δημιουργία και εξέλιξη όλων των λογοτεχνικών ειδών, η δημιουργία του θεάτρου και πλήθος άλλα, οφείλονται στη χρήση της αλφαβητικής γραφής. Η αναγέννηση των γραμμάτων και των επιστημών, μετά τον δυτικό [[μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], θαδιευκολύνθηκε ήτανσημαντικά αδιανόητη χωρίςαπό τη μελέτη γραπτών Ελλήνων και Λατίνων διανοητών, ποιητών, δραματουργών, ιστορικών και γραμματικών. Και η νεότερη δυτική επιστήμη θα ήταν αδιανόητη χωρίς τη γνώση των αρχαίων ελληνικών μαθηματικών. Και Επίσης, το εύκολο της ανάγνωσης που εξασφαλίζει η αλφαβητική γραφή αποτελούσε προϋπόθεση για τη γενικευμένη και σε μεγάλη κλίμακα χρήση της [[τυπογραφία]]ς.
 
Ο Έρικ Χάβελοκ (Eric Havelock) έχει υποστηρίξει ότι η χρήση του αλφαβήτου μετασχημάτισε σε βάθος αρχικά την ελληνική και τελικά τη δυτική σκέψη και αντίληψη των πραγμάτων και διαμορφώνειαποτέλεσε τηέτσι σημερινήέναν δυτικήαποφασιστικό αντίληψησυντελεστή τουτης κόσμουανάπτυξης πουτων τείνειεπιστημών νακαι γίνειτης παγκόσμιαπολιτισμικής ανάπτυξης της Δύσης. Ο Marshall MacLuhan έχει περιλάβει την επινόηση του φωνητικού αλφαβήτου από τους Έλληνες, στις τρεις βασικές τεχνολογικές καινοτομίες των ιστορικών χρόνων.
 
Τα σημερινά αλφάβητα όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών συνδέονται άμεσα ή έμμεσα, μέσω του ετρουτσκικού, του λατινικού και του γλαγολιτικού-κυριλλικού αλφαβήτου, με το ελληνικό αλφάβητο. Ο αλφαβητικός τρόπος γραφής παραμένει επί 3000 χρόνια ένα μοναδικό (umparallilent) και αναντικατάστατο μέσο έκφρασης και επικοινωνίας.
 
'''''<u>Άλλαξα πρόχειρα κάποια σημεία ξέροντας ότι οι αλλαγές μου δεν θα μείνουν και ότι σας αρκούν μερικά δευτερόλεπτα για να επαναφέρετε το άρθρο στη μορφή που το είχατε. Δεν απέβλεψα ούτε σε μονιμότητα ούτε στο να παρουσιάσω κάτι ολοκληρωμένο και άρτιο. Ίσως όμως κάποιοι από εσάς να προβληματιστείτε</u>'''''. .
 
== Περιορισμοί στη χρήση και ειδική χρήση της αλφαβητικής γραφής ==