|
| bgcolor = #FFD1DC
| align = right
| quote =<small>
| quote =<small>«Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον.<br>καὶ ἐὰν ἔχω [[προφητεία]]ν καὶ εἰδῶ τὰ [[μυστήρια]] πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω,οὐδέν εἰμι.<br>καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.<br>Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται,<br>οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, <br>οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· <br>πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. <br>Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται.<br>ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν·<br>ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται.<br>ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. <br>βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.<br>νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.[[Α' Επιστολή προς Κορινθίους]],(ιβ´ 27 - ιγ´ 13)[[Απόστολος Παύλος]]</small>
To μπάσταρδι ο Μάριος
}}
Η '''αγάπη''' είναι [[συναίσθημα]] έντονης στοργής και [[Θεωρία της προσκόλλησης|προσωπικής αφοσίωσης]].<ref name="oxford">''Oxford Illustrated American Dictionary'' (1998) + ''Merriam-Webster Collegiate Dictionary'' (2000)</ref> Στη [[φιλοσοφία]], η αγάπη είναι [[αρετή]] που εκπροσωπεί την ανθρώπινη [[ευγένεια]], [[συμπόνια]] και στοργή. Η αγάπη βρίσκεται στο κέντρο πολλών [[θρησκεία|θρησκειών]], (σύμφωνα με τη [[Χριστιανισμός|χριστιανική]] φράση, «<span lang="grc" class="polytonic">ὁ θεòς ἀγάπη ἐστίν</span>») ή επίσης οι [[Αγάπες]], κοινές εστιάσεις των πρώτων Χριστιανών.<ref>[[Deus Caritas Est]], Roman Catholic encyclical by Pope Benedict XVI</ref> Η αγάπη μπορεί επίσης να περιγραφεί ως δράση προς άλλους υποκινούμενες από συμπόνια.<ref name="Fromm, Eric 1956">Fromm, Eric; "The Art of Loving", Harper Perennial (1956), Original English Version, ISBN 0060958286 ISBN 978-0060958282</ref> Ή, και ενέργειες προς άλλους βασισμένες στην στοργή.<ref name="Fromm, Eric 1956"/>
Η λέξη ''[[wikt:el:αγάπη|αγάπη]]'' μπορεί να αναφέρεται σε μία πληθώρα διαφορετικών συναισθημάτων, καταστάσεων και συμπεριφορών. Τα συναισθήματα αυτά μπορούν να ποικίλουν από την επιθυμία για ρομαντική αγάπη ([[έρωτας]]), την [[πλατωνική αγάπη]] που ορίζει τη [[φιλία]],<ref name="PlatonicSchool">{{cite book |last=Kristeller |first=Paul Oskar |title=Renaissance Thought and the Arts: Collected Essays |publisher=Princeton University |year=1980 |isbn=0-691-02010-8}}</ref> την [[οικογενειακή αγάπη]] μεταξύ ατόμων με συγγενικούς δεσμούς έως και τη [[θρησκευτική αγάπη]] και αφοσίωση.<ref name="Gita">{{cite book |last= Mascaró |first=Juan |title=The Bhagavad Gita |publisher=Penguin Classics |year=2003 |isbn=0-140-44918-3}} (J. Mascaró, translator)</ref> Η μεγάλη αυτή ποικιλία των χρήσεων και εννοιών της λέξης, σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων που περιλαμβάνει, καθιστά δύσκολο τον ορισμό της αγάπης συγκριτικά με άλλες συναισθηματικές καταστάσεις.
[[Αρχείο:Love-zh.png|thumb|left|200px|Κινέζικο [[ιδεόγραμμα]] για την αγάπη. Μια καρδιά (μέση) ανάμεσα στους χαρακτήρες για την αποδοχή, το συναίσθημα και την αντίληψη (πάνω και κάτω), που συμβολίζουν ένα ανώτερο συναίσθημα.]]
Η αγάπη, στις διάφορες μορφές της, αποτελεί κίνητρο σύναψης [[διαπροσωπικές σχέσεις|διαπροσωπικών σχέσεων]], και λόγω της μεγάλης ψυχολογικής σημασίας της, είναι ένα από τα πιο συχνά θέματα έμπνευσης στις [[τέχνες]].
Σύμφωνα με την [[επιστήμη]], η αγάπη είναι μία εξέλιξη του [[ένστικτο επιβίωσης|ενστίκτου επιβίωσης]], που αρχικά είχε σαν σκοπό να κρατήσει τους ανθρώπους κοντά, απέναντι σε απειλές καθώς και να διευκολύνει τη συνέχιση του είδους μέσω της [[αναπαραγωγή]]ς.<ref name="Fisher">Helen Fisher. ''Why we love: the nature and chemistry of romantic love''. 2004.</ref>
== Ετυμολογία ==
|
