Αργυρούπολη Κιλκίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαίρεση σήμανσης πηγών, εισαγωγή παραπομπών |
|||
Γραμμή 1:
{{άλλεςχρήσεις|Αργυρούπολη}}▼
{{coord|40|59|34,65|N|22|55|42,19|E|type:city_region:GR|display=title}}
▲{{άλλεςχρήσεις|Αργυρούπολη}}
{{Κωμόπολη χωριό
| όνομα = Αργυρούπολη
| χάρτης =
| Μέγεθος εικόνας =
|γεωγραφικό διαμέρισμα = [[Μακεδονία
|περιφέρεια = [[Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας|Κεντρικής Μακεδονίας]]
|
|
|δημοτική ενότητα = Κιλκίς
| πληθυσμός = 591▼
|δημοτική κοινότητα = Κιλκίς
| έτος απογραφής = 2001 ▼
|τοπική κοινότητα =
| υψόμετρο = 215
| έκταση =
Γραμμή 20 ⟶ 22 :
}}
H '''Αργυρούπολη Κιλκίς''' είναι χωριό που [https://www.google.gr/maps/place/Αργυρούπολη+611+00/@40.9869135,22.9053455,14.25z/data=!4m5!3m4!1s0x14a9c6181bb4c5df:0xd863b06ef547ccb0!8m2!3d40.9934108!4d22.9275547 κείται] 4
==Ιστορικά στοιχεία==
Η παλιά ονομασία του οικισμού ήταν '''Στρέζοβο'''<ref>{{Cite web|url=http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/171227|title=Πανδέκτης: Strezovo -- Argyroupolis|website=pandektis.ekt.gr|accessdate=2019-01-05}}</ref> και η μετονομασία έγινε στις 31/8/1926 (Φ.Ε.Κ 346/1926).
Παρά την ίδρυση της [[Βουλγαρία|Βουλγαρικής]] εξαρχίας το [[1870]] οι κάτοικοι του Στρεζόβου παρέμειναν πιστοί στο [[Οικουμενικό πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως]]. Το [[1879]] με την εγκατάσταση του [[Βούλγαροι|Βούλγαρου]] [[Ουνία|ουνίτη]] επισκόπου στο [[Κιλκίς]], Νείλου Ισβόρωφ, οι κάτοικοι του χωριού ασπάστηκαν την [[Ουνία]]. Μετά το [[1893]], όταν ο νέος [[Βούλγαροι|Βουλγαρ]][[Ουνία|ουνίτης]] επίσκοπος, [[Λαζάρ Μλαντένωφ|Λάζαρος Μλαντένωφ]] προσχώρησε στην [[Βουλγαρία|Βουλγαρική]] εξαρχία, οι Στρεζοβίτες προσχώρησαν και αυτοί στη [[Βουλγαρία|Βουλγαρική]] εκκλησία. Μετά την [[συνθήκη του Νεϊγύ]], το [[1919]], και το [[Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ]] του [[1924]] οι κάτοικοι αποχώρησαν στη [[Βουλγαρία]].<ref>Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ''ανατύπωση 1993'', σελ. 103</ref>
==Σήμερα==
Οι κάτοικοι είναι πρόσφυγες από τον [[Πόντος|Πόντο]] και κύρια από τα χωριά της [[Γκιουμούσχανε|Αργυρούπολης]] Πόντου εκ της οποίας προέρχεται και η ονομασία. Τα χωριά προέλευσης είναι το Τσιαγούλ (σημερινό Τσαγίλ Σιράν, '' ''[[Τουρκική γλώσσα|τουρκ]].'' Cagil Siran''), η Χουτουρά (σημερινό Αλεμντάρ Γκιουμουσανέ,
Λόγω της κλίσεως του εδάφους στο χωριό υπάρχουν δύο μαχαλάδες στους οποίους και υπάρχουν οι εκκλησίες [[Προφήτης Ηλίας|Προφήτη Ηλία]] στον Κάτω Μαχαλά και Κωνσταντίνου και Ελένης στον Άνω Μαχαλά. Η πανήγυρις του χωριού είναι στις [[21
==Παραπομπές==
|