Γλώσσα Ναβάχο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|29|04|2018}}

 

Η γλώσσα έχει αρκετά μεγάλο απόθεμα φωνημάτων· περιλαμβάνει αρκετά ασυνήθιστα σύμφωνα που δεν υπάρχουν στα ελληνικά. Τα τέσσερα βασικά φωνήεντά του διακρίνονται για την ρινικότητα, το μήκος και τον τόνο. Έχει τόσο [[Συγκολλητική γλώσσα|συγκολλητικά]] όσο και σύνθετα στοιχεία: βασίζεται σε επιθέματα για να τροποποιήσει τα ρήματα, και τα ουσιαστικά είναι συνήθως δημιουργημένα από πολλαπλά μορφήματα, αλλά και στις δύο περιπτώσεις αυτές οι μορφές συγχωνεύονται ακανόνιστα και πέρα ​​από την εύκολη αναγνώριση. Η βασική σειρά λέξεων είναι θέμα-αντικείμενο-ρήμα, αν και είναι πολύ ευέλικτη σε πραγματικούς παράγοντες. Τα ρήματα είναι συζευγμένα για την εμφάνιση και τη διάθεση, και δίδονται επιθέματα για το πρόσωπο και τον αριθμό και των δύο θεμάτων και αντικειμένων, καθώς και πλήθος άλλων μεταβλητών.

 

Η ορθογραφία της γλώσσας, η οποία αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1930 μετά από σειρά από προηγούμενες προσπάθειες, βασίζεται στη [[λατινική γραφή]]. Το μεγαλύτερο μέρος του λεξιλογίου της Ναβάχο είναι Αθαμπασκανής προέλευσης, καθώς η γλώσσα είναι συντηρητική με δάνειες λέξεις από τα αρχικά της στάδια.