Αρσινόη Β΄ της Αιγύπτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Αρσινόη Β’ η Φιλάδελφος''' ( [[316 π.Χ.|316]] - [[268 π.Χ.]] ) ήταν βασίλισσα της [[Θράκη]]ς και συμβασιλέας της [[Αρχαία Αίγυπτος|Αιγύπτου]] μαζί με τον αδερφόαδελφό και σύζυγό της [[Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος|Πτολεμαίο Β’ το Φιλάδελφο]]. Ήταν η μεγαλύτερη κόρη του [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίου Α’ του Σωτήρα]], στρατηγού και επιγόνου του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μεγάλου Αλεξάνδρου]], καθώς και ιδρυτή της [[Δυναστεία των Πτολεμαίων|Δυναστείας των Πτολεμαίων]]. Μητέρα της ήταν η τελευταία σύζυγος του, [[Βερενίκη Α’ της Αιγύπτου|Βερενίκη η Α’]]. Έπαιξε κύριο ρόλο στην πολιτική που διαμόρφωσε τα δυτικά κράτη που σχηματίστηκαν μετά τη διάλυση του απέραντου κράτους του Αλεξάνδρου.

Όταν λοιπόν η Αρσινόη παντρεύτηκε το Λυσίμαχο και η Λυσάνδρα το γιο του, τον [[Αγαθοκλής (γιος Λυσίμαχου)|Αγαθοκλή]], οι δυο τους βρέθηκαν αμέσως σε αντίθετα στρατόπεδα που δολοπλοκούσαν θέλοντας να καταστρέψουν το ένα το άλλο. Η Αρσινόη ως βασίλισσα πρέπει να είχε μεγαλύτερη επιρροή στην αυλή από ότι η ετεροθαλής αδερφήαδελφή της. Ωστόσο η θέση και η επιρροή της Λυσάνδρας ήταν επίσης σε υψηλά επίπεδα. Ο Αγαθοκλής ήταν ένας πρίγκιπας με μεγάλη υπόληψη στην αυλή. Είχε ηγηθεί επιτυχημένων στρατιωτικών επιχειρήσεων, είχε νικήσει πολλές μάχες και είχε επεκτείνει σε μεγάλο βαθμό την κυριαρχία και δύναμη του πατέρα του. Ήταν ο αγαπημένος τόσο του στρατού, όσο και του λαού που έβλεπαν σε αυτόν το μέλλον του βασιλείου.

Όπως ήταν αναμενόμενο η δόξα που απολάμβανε ο σύζυγος της Λυσάνδρας δυναμίτιζε το μίσος της Αρσινόης, η οποία προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μειώσει το κύρος του Αγαθοκλή. Ο Αγαθοκλής με τη σειρά του πρόβαλλε σθεναρή αντίσταση ώστε να ματαιώσει τα σχέδια της. Στο τέλος, η Αρσινόη, φοβούμενη παράλληλα πως μετά το θάνατο του Λυσίμαχου η ίδια και τα παιδιά της θα περνούσαν στο έλεος της Λυσάνδρας, κατάφερε να πείσει το Λυσίμαχο πως ο γιος του συνωμοτούσε σε βάρος του, και σκόπευε να πάρει την εξουσία στα χέρια του. Αυτό ίσως ήταν αλήθεια, ίσως και όχι και δεν θα γίνει ποτέ γνωστό. Ωστόσο ο Λυσίμαχος το πίστεψε. Διέταξε τη φυλάκιση του Αγαθοκλή και, λίγο καιρό μετά, τον δηλητηρίασε ( [[282 π.Χ.]] ). Η Λυσάνδρα καταβλήθηκε από λύπη. Περισσότερο φοβήθηκε για την τύχη της και τη μοίρα των παιδιών της. Ήταν πια προφανές πως δεν υπήρχε ασφάλεια πια για εκείνη στη Μακεδονία, οπότε κατέφυγε στην Ασία μαζί με τον ομοαίματο αδερφόαδελφό της, Πτολεμαίο Κεραυνό. Εκεί τέθηκε υπό την προστασία του [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκου]], βασιλιά της [[Συρία]]ς.

Η Αρσινόη δέχτηκε με ευχαρίστηση την πρόταση. Πράγματι ο Πτολεμαίος Κεραυνός ήταν αδερφόςαδελφός της από άλλη μητέρα, μα αυτό δεν ήταν φραγμός για μια γαμήλια ένωση, σύμφωνα με τις ιδέες που υπήρχαν εκείνες τις μέρες στον κόσμο για τους βασιλικούς οίκους. Η Αρσινόη έδωσε τη συγκατάθεσή της και άνοιξε τις πύλες της πόλης. Ο Κεραυνός θανάτωσε σχεδόν αμέσως δύο από τους τρεις γιους της. Η Αρσινόη κατάφερε να το σκάσει και ο Κεραυνός δεν την καταδίωξε μιας και δεν είχε πια βάση για να διεκδικήσει το θρόνο.

[[Αρχείο:PtolemyIIAndArsinoeII-ROM.png|thumb|right|Στήλη που απεικονίζει τη θεοποιημένη Αρσινόη Β' να δέχεται προσφορές από τον Πτολεμαίο Β'.]]Η Αρσινόη το έσκασε για άλλη μια φορά, με προορισμό αρχικά τη [[Σαμοθράκη]] και μετά την [[Αλεξάνδρεια]] της Αιγύπτου. Εκεί βασίλευε ο αδερφόςαδελφός της Πτολεμαίος ο Β’, ο οποίος είχε νυμφευθεί την κόρη του πρώτου συζύγου της Αρσινόης, του Λυσίμαχου, γνωστή με το όνομα [[Αρσινόη Α΄ της Αιγύπτου|Αρσινόη Α’]]. Πιστεύεται πως η Αρσινόη Β’ δημιούργησε κατηγορίες εναντίον της βασίλισσας, ότι δηλαδή σχεδίαζε τη δολοφονία του Πτολεμαίου, πετυχαίνοντας να την εκτοπίσει στην εξορία. Παράλληλα προσέγγισε τον αδερφόαδελφό της και τον παντρεύτηκε σύμφωνα με το αρχαίο αιγυπτιακό βασιλικό έθιμο, κάπου μεταξύ του [[280 π.Χ.|280]] και [[272 π.Χ.]] Αυτό βέβαια αποτέλεσε σκάνδαλο για τα ήθη των Ελλήνων, ωστόσο στην Αίγυπτο η πρακτική αυτή ήταν διαδεδομένη ανάμεσα στους βασιλείς και καθιερώθηκε μέχρι και το τέλος της δυναστείας. Εξαιτίας του γάμου τους, ο Πτολεμαίος και η Αρσινόη η Β’ έλαβαν τον τίτλο “Φιλάδελφοι”, δηλαδή “αυτοί που αγαπούν τα αδέρφιααδέλφια τους”.

Η Αρσινόη, έξυπνη και φιλόδοξη, μοιράστηκε όλους τους τίτλους του Πτολεμαίου και πρέπει να του άσκησε σημαντική επιρροή. Εκείνος ονόμασε πόλεις από το όνομά της και της επέτρεψε να εμφανίζεται πλάι του στα νομίσματα. Την ενσωμάτωσε στην οικογενειακή λατρεία, και μαζί έλαβαν την προσωνυμία “Θεοί Αδελφοί”. Η Αρσινόη έγινε, επίσης, Ολυμπιονίκης σε αγωνίσματα με άλογα το καλοκαίρι του [[272 π.Χ.]] Ακόμη, η Αρσινόη άσκησε επιρροή και στην εξωτερική πολιτική, που περιλαμβάνει τη νίκη του Πτολεμαίου στον [[Πρώτος Συριακός Πόλεμος|Πρώτο Συριακό Πόλεμο]] ( [[274 π.Χ.|274]] – [[271 π.Χ.]] ) μεταξύ της Αιγύπτου και της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών στη Μέση Ανατολή. Ακόμη και μετά το θάνατό της ο Πτολεμαίος την άφησε να αναφέρεται στα επίσημα έγγραφα και ενθάρρυνε τη λατρεία της. Ωστόσο μιας και η ίδια δεν απέκτησε παιδιά από τον αδερφόαδελφό της, ήταν ο γιος της ταπεινωμένης Αρσινόης Α’ αυτός που ορίστηκε διάδοχος, ως [[Πτολεμαίος Γ' Ευεργέτης]].

| Φροντίζει να απομακρυνθεί η [[Αρσινόη Α' της Αιγύπτου|Αρσινόη]], πρώτη σύζυγος του αδερφούαδελφού της [[Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος|Πτολεμαίου Β']] και τον παντρεύεται η ίδια, υιοθετώντας τα παιδιά του.