Πτολεμαίος Δ΄ Φιλοπάτωρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Την έναρξη της βασιλείας του, τους πρώτους μήνες του [[222 π.Χ.]], σηματοδότησε η δολοφονία της δυναμικής μητέρας του και μιας σειράς από κοντινούς συγγενείς, ανάμεσα στους οποίους ο αδερφόςαδελφός του, [[Μάγας της Αιγύπτου|Μάγας]], ο εκλεκτός του στρατού, και ο θείος του [[Λυσίμαχος (γιος Πτολεμαίου Β')|Λυσίμαχος]]. Ακολούθησε ο θάνατος του εξόριστου από την [[Αρχαία Ελλάδα|Ελλάδα]], βασιλιά των [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιατών]] [[Κλεομένης Γ'|Κλεομένη Γ']]. Ο Πτολεμαίος ήταν πάντοτε κάτω από την εξουσία των ευνοούμενων του αυλικών, ανδρών και γυναικών, που ικανοποιούσαν τις επιθυμίες του για να τους παρέχει τη δυνατότητα να καθοδηγούν τα πολιτικά πράγματα, ακόμη κι αν αυτό σήμαινε πως τα συγγενικά του πρόσωπα έπρεπε να εξοντωθούν. Οι πιο διαβόητοι από αυτούς είναι οι υπουργοί του [[Αγαθοκλής (υπουργός)|Αγαθοκλής]] και [[Σωσίβιος]], ένας Έλληνας από την [[Αλεξάνδρεια]] που είχε καταλάβει ανώτατες θέσεις και φρόντιζε να είναι απαραίτητος στο βασιλιά. Ο Πτολεμαίος παντρεύτηκε την αδερφήαδελφή του [[Αρσινόη Γ' της Αιγύπτου|Αρσινόη την Γ']], ωστόσο συνέχισε να αφήνεται στην καθοδήγηση της ερωμένης του [[Αγαθόκλεια]]ς, αδερφήςαδελφής του Αγαθοκλή, με την οποία είναι πιθανόν να απέκτησε και ένα παιδί. Το βασιλικό ζεύγος εισήχθη επίσημα στην οικογενειακή λατρεία το [[216 π.Χ.]], με τον τίτλο «Θεοί Φιλοπάτορες».

Την άνοιξη του [[218 π.Χ.]] οι διαπραγματεύσεις έφτασαν όπως ήταν σχεδιασμένο από την αρχή σε αδιέξοδο και ο Αντίοχος συνέχισε να κατακτά την μία πόλη μετά την άλλη. Το καλοκαίρι του [[217 π.Χ.]], ως επικεφαλής πενήντα πέντε χιλιάδων αντρών και συνοδευόμενος από τη μικρότερη αδερφήαδελφή του [[Αρσινόη Γ' της Αιγύπτου|Αρσινόη Γ']], ο Πτολεμαίος Δ', έλαβε θέση προσωπικά στο πεδίο της μάχης, ενάντια στους άντρες του Αντίοχου Γ'. Πέτυχε μια σημαντική νίκη στη [[Μάχη της Ράφια]], εξασφαλίζοντας την ακεραιότητα των βορείων συνόρων του βασιλείου μέχρι το πέρας της βασιλείας του. Στην Αίγυπτο η νίκη αυτή αποδόθηκε στην [[Ίσις|Ίσιδα]] και το [[Σέραπις|Σέραπι]]. Εντούτοις η νίκη αυτή τελικά έφερε δικά της προβλήματα, εφόσον πλέον στη χώρα υπήρχαν εκπαιδευμένοι ντόπιοι στρατιώτες.

Ο Πτολεμαίος Δ' γύρισε αφύσικα γρήγορα στην Αλεξάνδρεια προτού ολοκληρώσει με σπουδή το έργο του. Ίσως να βιαζόταν να επιστρέψει στις πολυτέλειες της Αλεξάνδρειας, ίσως βρισκόταν σε δεινή οικονομική κατάσταση καθώς η έλλειψη σε ασήμι δεν του επέτρεπε να συντηρεί μακροπρόθεσμα στρατό μισθοφόρων. Μετά την επιστροφή του το [[217 π.Χ.]], νυμφεύθηκε την αδερφήαδελφή του Αρσινόη Γ', η οποία του χάρισε ένα Διάδοχο λίγα χρόνια αργότερα, το [[210 π.Χ.]] Εκείνος τότε στράφηκε στην Αγαθόκλεια, την οποία και έκανε ερωμένη του. Η τελευταία, μαζί με τον αδερφόαδελφό της Αγαθοκλή, ενθάρρυναν την έκλυτη ζωή του Πτολεμαίου. Η Αρσινόη πέρασε μια μοναχική και δυστυχισμένη ζωή, νιώθοντας πικρία για την κατάντια του βασιλείου του πατέρα της.

| Ο στρατός του Πτολεμαίου νικά τον Αντίοχο Γ' στη [[Μάχη της Ράφια]], διατηρώντας ασφαλή τα σύνορα του κράτους του. Λίγο μετά την επιστροφή του νυμφεύεται τη μικρότερη αδερφήαδελφή του [[Αρσινόη Γ' της Αιγύπτου|Αρσινόη Γ']].