Πατριάρχης Αναστάσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Διαδέχθηκε τον Πατριάρχη [[Πατριάρχης Γερμανός Α΄|Γερμανό Α΄]], ο οποίος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, λόγω της αντίθεσής του στην [[Εικονομαχία|εικονομαχική]] πολιτική του Αυτοκράτορα [[Λέων Γ'|Λέοντα Γ΄ του Ίσαυρου]]. Ο Αναστάσιος, ο οποίος ήταν σύγγελος του Πατριαρχείου,<ref>Donald Nicol, Βιογραφικό Λεξικό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας,μτφρ.Ευγένιος Πιερρής, εκδ.Ελληνική Ευρωεκοδοτική, Αθήνα, 1993, σελ.52</ref> δέχτηκε να καλύψει την πολιτική των Εικονομάχων. Έστειλε συνοδική επιστολή στους άλλους Πατριάρχες, αναγγέλλοντάς τους την προσκόλησή του στη διδασκαλία του Αυτοκράτορα<ref>{{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Βυζαντινή Θεοκρατία|publisher=Εκδόσεις Δόμος|year=2005|pages=73|isbn=9607217225}}</ref>. Δεν αναγνωρίστηκε όμως ούτε από τον Πάπα [[Πάπας Γρηγόριος Β΄|Γρηγόριο Β΄]], ούτε από τους υπόλοιπους Πατριάρχες της Ανατολής, ούτε από το Ορθόδοξο ποίμνιο.
 
Το [[742]] αναγκάστηκε να στέψει Αυτοκράτορα τον [[Αρμένιοι|Αρμένιο]] στρατηγό [[Αρτάβασδος|Αρτάβασδο]], γαμπρό από αδερφήαδελφή του νόμιμου διαδόχου [[Κωνσταντίνος Ε΄ ο Κοπρώνυμος|Κωνσταντίνου Ε΄ του Κοπρώνυμου]]. Ο Αρτάβασδος εμφανίστηκε ως προστάτης της Ορθοδοξίας και εισήγαγε ξανά τη λατρεία των ιερών εικόνων με τη βοήθεια του Αναστασίου, ο οποίος στο μεταξύ είχε αλλάξει τις απόψεις του<ref>{{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Βυζαντινή Θεοκρατία|publisher=Εκδόσεις Δόμος|year=2005|pages=74|isbn=9607217225}}</ref>. Όταν ο Κωνσταντίνος Ε΄ ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη, εκδικήθηκε τον Αναστάσιο με δημόσια διαπόμπευση στον ιππόδρομο, με τύφλωση και εκθρόνιση.
 
Σύντομα όμως τον επανέφερε στο Θρόνο, στον οποίο παρέμεινε μέχρι το θάνατό του, τον Ιανουάριο του [[754]].