Μιχαήλ Μπακούνιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 23:
 
Στο διάστημα της εξορίας του στη Σιβηρία παντρεύτηκε τη νεαρή Πολωνέζα, Αντονία Κβιατκόφσκα. Πέρασε πολλά χρόνια στη φρίκη των ποινικών κολαστηρίων. Κατόρθωσε τελικά να δραπετεύσει και να περπατήσει ανατολικά πάνω από 1.000 μίλια μέσα από κακουχίες, φθάνοντας στη θάλασσα, από όπου πέρασε απέναντι στην [[Ιαπωνία]]. Από εκεί μπήκε σε πλοίο για την [[Καλιφόρνια]] και από τη Δυτική Ακτή βρέθηκε στη [[Νέα Υόρκη]], για να καταφύγει τελικά στο [[Λονδίνο]] όπου φιλοξενήθηκε από τον Χέρτσεν. Έχοντας υποστεί δυσκολίες και περιπέτειες και έχοντας αναμιχθεί με όλους τους τύπους των ανθρώπων, κάτω από όλες τις συνθήκες, διαπίστωσε ότι κάθε κυβέρνηση ήταν τυραννία. Ρίχτηκε στην επαναστατική δράση με έντονο ενθουσιασμό. Με τον Χέρτσεν δημοσίευσε τον "Συναγερμό της Επανάστασης" (''Tocsin of revolution'').
 
Το 1862 κάλεσε σε επανάσταση, και αυτοκυβέρνηση των Σλάβων.<ref>Marshall, Peter H. (1993). Demanding the Impossible: A History of Anarchism. Fontana. σελίδα 275</ref>
 
[[Αρχείο:BakuninGravestone.jpg|left|thumb|0170px|Ο τάφος του Μπακούνιν στη Βέρνη]]