Μιχαήλ Μπακούνιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29:
 
=== Η Πρώτη Διεθνής, οι διαφωνίες με τον Μαρξ, ο θάνατος ===
 
 
Το 1868, προσχώρησε στη [[Διεθνής Ένωση Εργατών|Διεθνή Ένωση Εργατών]], επίσης γνωστή ως [[Πρώτη Διεθνής|Πρώτη Διεθνή]], μια ομοσπονδία ριζοσπαστικών συνδικάτων με παραρτήματα-σωματεία στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Το 1869, η Σοσιαλδημοκρατική Συμμαχία δεν έγινε δεκτή στη Διεθνή με το επιχείρημα ότι ήταν και η ίδια μια διεθνής οργάνωση, και ότι στη Διεθνή επιτρέπονταν ως μέλη μόνο εθνικές οργανώσεις. Έτσι η συμμαχία αυτοδιαλύθηκε και τα διάφορα τμήματα που την αποτελούσαν προσχώρησαν στη Διεθνή το καθένα ξεχωριστά. Ο Μπακούνιν συνέβαλε στη δημιουργία παραρτημάτων της Διεθνούς στην [[Ιταλία]] και την [[Ισπανία]].
 
Ανάμεσα στα 1869 και 1870, ο Μπακούνιν γνωρίζεται με τον [[Σεργκέι Γκενάντιεβιτς Νετσάγιεφ|Σεργκέι Νετσάγιεφ]] με τον οποίο γράφουν (υπάρχει η εκδοχή ότι ο Νετσάγιεφ έγραψε το βιβλίο ή ότι έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του) την [[Κατήχηση του Επαναστάτη]] όπου κήρυξαν ότι ο σκοπός δικαιολογεί τη χρήση όλων των μέσων<ref>Bakunin on Anarchy, Selected Works by the Activist-Founder of World Anarchism Edited, Translated and with an Introduction, by SAM DOLGOFF σελίδα xxii , εκδόσεις Vintage Books 1971</ref>. Ο Μπακούνιν τελικά, διέκοψε κάθε δημόσια σχέση με τον Νετσάγιεφ.
 
Το 1870 ο Μπακούνιν πρωτοστάτησε σε μια αποτυχημένη εξέγερση στη [[Λυών]], πάνω σε αρχές που εφαρμόστηκαν στην πράξη αργότερα από την [[Παρισινή Κομμούνα]]{{πηγή}}. Κάνοντας έκκληση για γενική εξέγερση σε απάντηση της κατάρρευσης της γαλλικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Πρωσικού πολέμου, και επιδιώκοντας να μετασχηματίσει την αντιπαράθεση των δυνάμεων κυριαρχίας σε κοινωνική επανάσταση, συνέταξε τη [[Διακήρυξη της Αναρχικής Επανάστασης]] που τοιχοκολλήθηκε στη Λυών στις 26 Σεπτεμβρίου 1870. Χαρακτηριστικά αναφέρεται: "''καταργούνται η κυβερνητική εξουσία του κράτους και η διοικητική μηχανή, επειδή κατέληξαν να είναι άχρηστες''" (άρθρο 1) και "''αναστέλλεται η λειτουργία των ποινικών και πολιτικών δικαστηρίων και τις αρμοδιότητές τους επωμίζεται η Λαϊκή Δικαιοσύνη''" (άρθρο 2).