Μιχαήλ Μπακούνιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Η δράση του σε Δρέσδη, Παρίσι, Πράγα: διόρθωση έκφρασης. Ο Βάγκνερ ήταν αριστερός τότε, θα πρέπει να γραφτεί με πηγή.
Γραμμή 19:
 
=== Φυλάκιση, εξορία και ξανά Ευρώπη ===
Κρατήθηκε για αρκετά χρόνια σε ένα μπουντρούμι στο φρούριο Νέβα της Βαλτικής και για μεγάλο χρονικό διάστημα στη [[Σιβηρία]] (από το 1857). Στη φυλακή βασανίστηκε έχασε την οδοντοστοιχία του και εξαναγκάστηκε να απευθύνει την ''Ομολογία'' του, προς τον Τσάρο.<ref>Bakunin on Anarchy, Selected Works by the Activist-Founder of World Anarchism
Edited, Translated and with an Introduction, by SAM DOLGOFF σελίδα 31, εκδόσεις Vintage Books 1971</ref> <ref>[[https://www.marxists.org/reference/archive/bakunin/works/1851/confession.htm|Mikhail Bakunin 1851 From the Confession to Tsar Nicholas Ι]]</ref>
 
Στο διάστημα της εξορίας του στη Σιβηρία παντρεύτηκε τη νεαρή Πολωνέζα, Αντονία Κβιατκόφσκα. Πέρασε πολλά χρόνια στη φρίκη των ποινικών κολαστηρίων. Κατόρθωσε τελικά να δραπετεύσει και να περπατήσει ανατολικά πάνω από 1.000 μίλια μέσα από κακουχίες, φθάνοντας στη θάλασσα, από όπου πέρασε απέναντι στην [[Ιαπωνία]]. Από εκεί μπήκε σε πλοίο για την [[Καλιφόρνια]] και από τη Δυτική Ακτή βρέθηκε στη [[Νέα Υόρκη]], για να καταφύγει τελικά στο [[Λονδίνο]] όπου φιλοξενήθηκε από τον Χέρτσεν. Έχοντας υποστεί δυσκολίες και περιπέτειες και έχοντας αναμιχθεί με όλους τους τύπους των ανθρώπων, κάτω από όλες τις συνθήκες, διαπίστωσεκατέληξε στην άποψη ότι κάθε κυβέρνηση ήταν τυραννία. Ρίχτηκε στην επαναστατική δράση με έντονο ενθουσιασμό. Με τον Χέρτσεν δημοσίευσε τον "Συναγερμό της Επανάστασης" (''Tocsin of revolution'').
 
Το 1862 κάλεσε σε επανάσταση, και αυτοκυβέρνηση των Σλάβων.<ref>Marshall, Peter H. (1993). Demanding the Impossible: A History of Anarchism. Fontana. σελίδα 275</ref>