Η Ψυχομάνα (Γύζης): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3:
 
== Περιγραφή ==
Μέσα σε ένα απλό σπίτι , με την εικόνα της Παναγιάς στον τοίχο, κάθεται μια καλοσυνάτη νέα γυναίκα και θυλάζειθηλάζει ένα ορφανό παιδί, ενώ το δικό της έχει ανέβει σε ένα καρεκλάκι και επιχειρεί να τη φτάσει. Το βλέμμα της είναι στραμμένο στοργικά προς το παιδί που θηλάζει και τοπρόσωπότο πρόσωπό της ήρεμο βγάζει μια προσωπική ευτυχία. Η κόκκινη ζακέτα της αποπνέει τόνο αισιοδοξίας μέσα στην όλη τραγικότητα τηςζωήςτης ζωής. Στο αριστερό τμήμα της εικόνας, κάθεται παράμερα στην πόρτα μαυροφορεμένη η δυστυχισμένη μεγάλη ορφανή αδελφή και κρατάει το σκουφάκι του μωρού, με λυπημένο ύφος και συναισθανόμενο την τραγικότητα της ζωής της.<ref>Νέλλη Μισιρλή, «Νικόλαος Γύζης-Η ψυχομάνα»στο: Το παιδί στη νεοελληνική τέχνη, εκδ.Αδάμ. Αθήνα, 1993,σελ.52</ref>
Είναι χαρακτηριστική η χρήση του φωτός, το οποίο πέφτει πάνω στο λευκό σκέπασμα του παιδιού, δίνοντας ένα τόνο αισιοδοξίας.<ref>Νέλλη Μισιρλή, Γύζης, εκδ. Αδάμ, Αθήνα, 1996, σελ.128</ref>
Εδώ αντιπαραβάλεται η ευτυχία (η ευτυχισμένη μάνα με τα δυο ευτυχισμένα της παιδιά) προς τη δυστυχία (το ορφανό κοριτσάκι παράμερα). Ο θεατής αναγκάζεται να να συλλογιστεί τη διπλή πλευρά του κόσμου στην οποία η δυστυχία και η ευτυχία μοιράζονται ανάλογα με την τύχη του καθενός. Η διάρθρωση της εικόνας είναι ικανοποιητική με λαμπρά χρώματα.<ref>Κώστας Λιδάκης, Η ιστορία της νεοελληνικής ζωγραφικής, εκδ. Μέλισσα, Αθήνα, 1976, σελ.192</ref>