Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Προσθήκη σχετικά με την επιρροή της Αν Κόνγουεϊ
Γραμμή 60:
 
=== Οι Μονάδες ===
Η πιο γνωστή συμβολή του Λάιμπνιτς στη μεταφυσική είναι η θεωρία των μονάδων, όπως παρουσιάστηκε στη «Μοναδολογία», μία θεωρία που στηρίχθηκε στο έργο της φιλοσόφου [[Αν Κόνγουεϊ]].<ref name=":0">{{Cite book|title=The Stanford Encyclopedia of Philosophy|first=Sarah|last=Hutton|publisher=Metaphysics Research Lab, Stanford University|date=2015|editor-last=Zalta|editor-first=Edward N.|edition=Fall 2015|url=https://plato.stanford.edu/archives/fall2015/entries/conway/}}</ref><ref>{{Cite journal|url=https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/09608788.2017.1302408|title=Time, space, and process in Anne Conway|last=Thomas|first=Emily|date=2017-04-25|journal=British Journal of The History of Philosophy|accessdate=2019-01-19|doi=Time, space, and process in Anne Conway|pages=990-1010}}</ref> Ο Λάιμπνιτς χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τη λέξη "μονάδα" (monad) το 1696<ref>{{Cite journal|url=https://pdfs.semanticscholar.org/726a/bf04b5947b44b44e639a46d276c622b7a2df.pdf|title=The Vitalism of Anne Conway: Its Impact on Leibniz's
ΗConcept πιοof γνωστήthe συμβολήMonad|last=Merchant|first=Carolyn|date=July του1979|journal=Journal Lebnizof στηthe μεταφυσικήHistory είναιof ηPhilosophy|accessdate=2019-01-19|issue=3|doi=10.1353/hph.2008.0331|volume=17|pages=255-269}}</ref>, θεωρίαεποχή που είχε λάβει και είχε διαβάσει το έργο της Κόνγουεϊ από τον κοινό τους φίλο τον φυσικοχημικό Ζαν Μπαπτίστ Βαν Χέλμοντ που την θαύμαζε.<ref name=":0" /> Ο ίδιος ο Λάιμπνιτς έγραψε:<blockquote>«Οι φιλοσοφικές μου απόψεις προσεγγίζουν πολύ εκείνες της μακαρίτισσας Κόμισσας του Κόνγουεϊ και βρίσκονται μεταξύ των μονάδωναπόψεων του Πλάτωνα και του Δημόκριτου, γιατί υποστηρίζψ πως όλα τα πράγματα συμαβίνουν μηχανικά όπως παρουσιάστηκευποστήριξαν στηο ΜοναδολογίαΔημόκριτος και ο Καρτέσιος ενπάντια στις απόψεις του Χένρι Μουρ και των οπαδών του, αλλά υποστηρίζω επίσης πως όλα συμβαίνουν σύμφωνα με μία ζωντανή αρχή και σύμφωνα με τα τελικά αίτια -όλα τα πράγματα είναι γεμάτα ζωή και συνείδηση, αντίμθετα με τις απόψεις των Ατομιστών.»<ref>{{Cite journal|url=https://www.jstor.org/stable/20708916|title=Anne Conway's Place: A Map of Leibniz|last=Schroeder|first=Steven|date=Fall 2007|journal=The Pluralist|accessdate=2019-01-19|doi=10.1353/hph.2008.0331|pages=77-99}}</ref></blockquote>Σύμφωνα με τον Λάιμπνιτς, οι μονάδες είναι στοιχειώδη σωματίδια με θολές αντιλήψεις του ενός προς το άλλο. Οι μονάδες μπορούν επίσης να συγκριθούν και με τα σωματίδια της Μηχανικής Φιλοσοφίας του Ντεσκάρτες και άλλων. Οι μονάδες αποτελούν «ουσιώδεις μορφές της ύπαρξης» με τις ακόλουθες ιδιότητες: είναι αιώνιες, αδιάσπαστες, ατομικές, υποκείμενες στους δικούς τους νόμους, αλληλεπιδραστικές, με την καθεμία να αντανακλά ολόκληρο το Σύμπαν σε μία προκαθορισμένη αρμονία (ένα ιστορικής σημασίας παράδειγμα του παμψυχισμού). Οι μονάδες είναι κέντρα της ισχύος: η ουσία είναι ισχύς, ενώ ο χρόνος, η ύλη και η κίνηση είναι απλώς φαινομενικά.
 
Η οντολογική ουσία μιας μονάδας είναι η αμείωτη απλότητά της. Σε αντίθεση με τα άτομα, οι μονάδες δεν κατέχουν υλικό ή χωροχρονικό χαρακτήρα. Διαφέρουν επίσης από τα άτομα λόγω της ολοκληρωμένης αμοιβαίας ανεξαρτησίας, έτσι ώστε οι αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στις μονάδες είναι μόνο φαινομενικές. Αντ’αυτού, προς χάριν της αρχής της προκαθορισμένης αρμονίας, κάθε μονάδα ακολουθεί ένα προκαθορισμένο σύστημα «οδηγιών», το οποίο προσαρμόζεται στην ιδιομορφία του καθενός, έτσι ώστε κάθε μονάδα «γνωρίζει» τι να κάνει κάθε στιγμή. Λόγω αυτών των εσωτερικών οδηγιών, κάθε μονάδα λειτουργεί ως ένας καθρέφτης του σύμπαντος. Οι μονάδες δε χρειάζεται να είναι μικρές. Για παράδειγμα, κάθε ανθρώπινο ον αποτελεί μία μονάδα, στην οποία η ελεύθερη βούληση είναι προβληματική.