Ερνέστο Τσε Γκεβάρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Στην ακμή της πολιτικής του δραστηριότητας ως μέλος της κυβέρνησης, ο Τσε διορίστηκε διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας της Κούβας, στις [[26 Νοεμβρίου]] [[1959]], διατηρώντας παράλληλα την ευθύνη για το τμήμα βιομηχανίας του INRA και την πολιτιστική επιμόρφωση του στρατού. Ανάμεσα στις πρώτες του ενέργειες, ήταν μία σειρά μέτρων με στόχο τον έλεγχο του αποθέματος συναλλάγματος, καθώς και η ρευστοποίηση των τραπεζών του καθεστώτος του Μπατίστα. Στα τέλη του έτους, και ενώ οι τράπεζες των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν ήδη αναστείλει τις πιστώσεις των εισαγωγών, άρχισε να διερευνά, σε συνεργασία με τον Φιντέλ Κάστρο και άλλους κομμουνιστές ηγέτες, το ενδεχόμενο της [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|σοβιετικής]] στήριξης. Το Φεβρουάριο του [[1960]], υποδέχθηκε τον Αναστάς Μικογιάν, μέλος του πολιτικού γραφείου του [[Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης|Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης]] και ένθερμο υποστηρικτή της προσέγγισης με την Κούβα, όπως άλλωστε ήταν αρχικά και ο ίδιος ο Τσε. Το επόμενο διάστημα, εντάθηκε η αντιπαράθεση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της κουβανικής κυβέρνησης, ενώ στις [[13 Οκτωβρίου]] κηρύχθηκε εμπάργκο σε όλα τα εμπορεύματα με προορισμό την Κούβα, αποκλείοντας τη χώρα από κάθε οικονομική δραστηριότητα. Μία εβδομάδα αργότερα, ο Τσε Γκεβάρα σχολίασε τον αποκλεισμό, αναφερόμενος σε ελλείψεις που δεν θα ήταν δυνατό να καλυφθούν, αλλά και εκφράζοντας αισιοδοξία για την πορεία της κρατικοποιημένης πλέον βιομηχανίας. Παράλληλα, έκανε γνωστό πως δεν ήταν πλέον πρόεδρος της τράπεζας, αναλαμβάνοντας νέα καθήκοντα.

Στα τέλη Οκτωβρίου του [[1960]], συμμετείχε ως επικεφαλής μίας διπλωματικής αποστολής, με στόχο την εξασφάλιση της στήριξης του σοβιετικού μπλοκ, με τις κύριες διαπραγματεύσεις να πραγματοποιούνται στη [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετική Ένωση]]. Συναντήθηκε με τον [[Νικίτα Χρουστσόφ]] στη [[Μόσχα]] ενώ αργότερα επισκέφτηκε το [[Πεκίνο]] όπου συνάντησε τον [[Μάο Τσετούνγκ]] και έγινε γενικά θερμά δεκτός. H περιοδεία του περιλάμβανε ακόμα τη [[Βόρεια Κορέα]] και τη [[Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας]]. H αποστολή εξασφάλισε τελικά ευνοϊκές συμφωνίες, για την εξαγωγή τεσσάρων εκατομμυρίων τόνων [[ζάχαρη]]ς, σε τιμή υψηλότερη από εκείνη της παγκόσμιας αγοράς, εξασφαλίζοντας παράλληλα τον εφοδιασμό της Κούβας με [[πετρέλαιο]] και αγορές βιομηχανικών μονάδων με ευέλικτες πιστώσεις. Στις [[23 Φεβρουαρίου]] [[1961]] διορίστηκε υπουργός του νεοσύστατου υπουργείου Βιομηχανίας της Κούβας, σκοπός του οποίου ήταν η οργάνωση των πολυάριθμων βιομηχανικών μονάδων που είχαν αποκτηθεί, καθώς και των κρατικοποιημένων επιχειρήσεων που υπάγονταν στο τμήμα βιομηχανίας του INRA.