Γερμανική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 99:
1) '''Γοτθική''': Είναι η γλώσσα των [[Γότθοι|Γότθων]], [[Βησιγότθοι|Βησιγότθων]] και [[Οστρογότθοι|Οστρογότθων]], γνωστή επίσης ως ''ανατολική γερμανική'', η οποία διατηρήθηκε σε ευρεία χρήση μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ. Παλαιότερο μνημείο στη γλώσσα αυτή είναι ένα μακροσκελές απόσπασμα από μετάφραση της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] του 4ου αιώνα μ.Χ., έργο του περίφημου επισκόπου Ουλφίλα (Wulfila-Βουλφίλα). Η γοτθική, ως ζωντανή γλώσσα, μιλιόταν μέχρι τον 16ο αιώνα από τους γοτθικής καταγωγής κατοίκους της [[Κριμαία]]ς.
 
2) '''Βόρεια Γερμανική''': Η γλώσσα αυτή περιλαμβάνει τα γλωσσικά ιδιώματα της [[δανέζικη γλώσσα|δανικής]], [[σουηδική γλώσσα|σουηδικής]], [[νορβηγική γλώσσα|νορβηγικής]] και [[ισλανδική γλώσσα|ισλανδικής]], δηλαδή τις [[Σκανδιναβία|σκανδιναβικές]] γλώσσες. Η σουηδική γλώσσα είναι από γλωσσολογική άποψης ιδιαιτέρως χρήσιμη, μιας και έχει διατηρήσει αρκετά στοιχεία της αρχαίας Βόρειας Γερμανικής γλώσσας. Η ισλανδική είναι η γλώσσα από την οποία έχουμε τα παλαιότερα μνημεία, γνωστά ως Edda, του 9ου αιώνα μ.Χ. Τα Edda είναι κείμενα λαογραφικού περιεχομένου με πληροφορίες για μύθους, παραδόσεις και έθιμα, τα οποία παρέχουν, λόγω της παλαιότητάς τους, χρήσιμο υλικό σε εθνολόγους και γλωσσολόγους ερευνητές, που καταπιάνονται με την σύνθεση της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας γλωσσών. Οι σκανδιναβικές, ως ζωντανές γλώσσες (που μιλιούνται δηλαδή ακόμαακόμη), μορφοποιήθηκαν πλήρως και άρχισαν να έχουν γραπτή μορφή γύρω στο 1.500 μ.Χ. Οι [[Νορβηγία|Νορβηγοί]] μέχρι τον 19ο αιώνα είχαν ως επίσημη γλώσσα τους τη δανέζικη. Από τον 19ο αιώνα και ύστερα χρησιμοποίησαν την εθνική τους γλώσσα, η οποία μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται παράλληλα με τα δανέζικα.
 
3) '''Δυτική Γερμανική''' (ή δυτική τευτονική): Η γλώσσα αυτή χωρίζεται στην αγγλοφριζική, στη φραγκοσαξωνική και στην κυρίως γερμανική. Η αγγλοφριζική περιλαμβάνει την [[αγγλική γλώσσα|αγγλική]] και τη φριζική, η οποία δε διασώζεται σήμερα παρά μόνο στις Φριζικές Νήσους. Η αγγλική υποδιαιρείται στην αρχαία αγγλική ή αγγλοσαξωνική (450-1.100 μ.Χ.), τη μεσαιωνική αγγλική (1.100-1.500 μ.Χ.) και στη νεότερη αγγλική (1.500 μ.Χ. έως σήμερα). Η αγγλική έχει δεχθεί μεγάλη επίδραση από τη [[γαλλική γλώσσα|γαλλική]] μέσω των [[Νορμανδοί|Νορμανδών]] (νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας), λαού σκανδιναβικής καταγωγής, γλωσσικώς εναγκαλίζοντα τη γαλλική γλώσσα. Υπολογίζεται ότι παρά τις αρχικές γερμανικές καταβολές της, το μισό περίπου λεξιλόγιο της αγγλικής γλώσσας προέρχεται άμεσα ή έμμεσα από τα γαλλικά (τα γαλλικά αποτελούσαν και τη γλώσσα των ευγενών μετά τη νορμανδική απόβαση). Στη φραγκοσαξωνική ανήκει η [[Φράγκοι|φραγκική]], η οποία δε διασώζεται, η [[Φλαμανδοί|φλαμανδική]], η γλώσσα των γηγενών [[Βέλγιο|Βέλγων]], η [[ολλανδική γλώσσα|ολλανδική]] και η κάτω γερμανική (Niederdeutsch-Νίντεαντόιτς), γλώσσα που μιλήθηκε στην πεδινή βόρεια Γερμανία και διατηρείται σήμερα στο ιδίωμα Plattdeutsch (πλάτντόιτς-εκλαϊκευμένη γερμανική). Η κυρίως (ή άνω) γερμανική, που ονομάζεται Hochdeutsch (χόχντόιτς), μιλήθηκε στις νότιες περιοχές της ορεινής Γερμανίας και διακρίνεται σε αρχαία γερμανική (7ος-12ος αιώνας), μεσαιωνική γερμανική (12ος-15ος αιώνας) και νέα γερμανική (15ος-σήμερα). Η Hochdeutsch αποτελεί την κοινή (Κοινή) γλώσσα των σημερινών Γερμανών, αυτή που γίνεται άμεσα αντιληπτή από όλους, έχει επικρατήσει στη γραφή και την ομιλία και διδάσκεται σε κάθε σχολείο ανεξαρτήτως διαφόρων ντοπιολαλιών.
Γραμμή 120:
Η τρίτη γλωσσική περίοδος στη Γερμανία αρχίζει με τον σχηματισμό διαφόρων διαλέκτων, από τις οποίες τελικώς τέσσερις απορρόφησαν σχεδόν όλες τις άλλες. Ο [[Λούθηρος]] και το έργο του άσκησαν τεράστια επιρροή στη γλωσσική ενότητα και ομογενοποίηση των Γερμανών. Ο εξέχων αυτός αναμορφωτής, μετέφρασε την [[Αγία Γραφή]] σε μια από τις τέσσερις κυρίαρχες διαλέκτους και παράλληλα άσκησε έντονη πολιτική δράση, αποτέλεσμα των οποίων ήταν η επιβολή της διαλέκτου του έναντι των τριών άλλων, σε σημείο που να θεωρηθεί ως η εθνική και φιλολογική γλώσσα των Γερμανών τόσο στη γραφή όσο και στην ομιλία.
 
Το 1578, η γλώσσα που επέβαλε ο Λούθηρος εδραιώθηκε ακόμαακόμη περισσότερο, με την έκδοση της πρώτης γερμανικής γραμματικής του Clays (Κλέις), έργο που θα ακολουθήσουν οι συνοπτικές γραμματικές του Schottel (Σότελ), του Bödiger (Μπεόντιγκερ) κ.α. Την ίδια εποχή, ένα νέο πνεύμα αρχίζει να πνέει και ανάμεσα στη γερμανική γραφειοκρατία, η οποία αρχίζει σταδιακά να αντικαθιστά τη γλώσσα των βιβλίων με την ευλύγιστη γλώσσα του λαού. Τους επόμενους αιώνες, οι μεγάλοι Γερμανοί συγγραφείς, εδραίωσαν ακόμαακόμη περισσότερο το έργο του μεγάλου αναμορφωτή. Σήμερα, η γερμανική κατακλύζεται από αμέτρητες διαλέκτους, γνωστές υπό τη γενική ονομασία Plattdeutsch (πλάτντόιτς). Παρόλες τις αναρίθμητες διαλέκτους όμως, η γλώσσα που γράφουν και μιλούν όλες οι τάξεις του λαού, όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στην Αυστρία, είναι η Γερμανική του Λούθηρου.
 
== Παραπομπές ==