Μυκηναϊκός πολιτισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Ελληνική ιστορία}}
Ο '''Μυκηναϊκός Πολιτισμός''' ήταν ο [[Προϊστορία|προϊστορικός]]πρώτος ελληνικός [[πολιτισμός]] της [[Ύστερη Εποχή του Χαλκού|Ύστερης Εποχής του Χαλκού]], που αναπτύχθηκε την περίοδο [[2η χιλιετία π.Χ.|1600-1100]] π.Χ. κυρίως στην κεντρική και νότια ηπειρωτική Ελλάδα.<ref>J.C. Wright, "A Survey of Evidence for Feasting in Mycenaean Society", στο: J.C. Wright (επιμ.), ''The Mycenaean Feast'', Princeton 2004, σ. 14· B. Feuer, "Being Mycenaean: A View from the Periphery", ''American Journal of Archaeology'' 115, 2011, σ. 510.</ref> Το επίθετο «μυκηναϊκός» προέρχεται από την πρώτη αρχαιολογική θέση στην οποία εντοπίστηκε, τις [[Μυκήνες]] της [[Νομός Αργολίδας|Αργολίδας]], που αποτελούν και ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του. Κατά την περίοδο ακμής του εξαπλώθηκε και στην Κρήτη, στα νησιά του Αιγαίου και στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στη Κύπρο. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός ταυτίζεται με την τελευταία περίοδο του [[Ελλαδικός Πολιτισμός|Ελλαδικού Πολιτισμού]], τον Υστεροελλαδικό Πολιτισμό. Ταξινομείται παραδοσιακά ως προϊστορικός, καθώς οι γνώσεις μας για αυτόν βασίζονται μέχρι σήμερα κυρίως σε αρχαιολογικά ευρήματα.<ref>Χρησιμοποιείται όμως και η ταξινόμησή του ως πρωτοϊστορικός, εφόσον διαθέτει και κατανοητά πλέον γραπτά κείμενα. Είναι θέμα ορισμού των όρων Προϊστορία και Πρωτοϊστορίας. Άλλωστε όσο προχωρούν η εύρεση, η μελέτη και η αξιοποίηση όλο και περισσότερων κειμένων της περιόδου αυξάνεται σταδιακά και η σχετική τους αξία στην προσπάθεια απόδοσης της εικόνας για την εποχή.</ref>
 
== Χρονολόγηση ==
[[Αρχείο:Mycenean Period table.jpg|thumb|right|260px|Χρονολογικός πίνακας του Μυκηναϊκού Πολιτισμού. Σήμανση χρονολογιών με τη συντομογραφία [[Κοινήπρο Χρονολογία (Χρονολόγηση)Χριστού.Χ.]]]]
Οι περίοδοι εξέλιξης του Μυκηναϊκού Πολιτισμού ορίζονται με διάφορα κριτήρια. Από χρονολογική άποψη σημαντική είναι η κεραμική, η οποία, καθώς εξελίσσεται με σχετικά γοργούς ρυθμούς, επιτρέπει την οριοθέτηση σύντομων φάσεων και την κατάρτιση ενός ευέλικτου χρονολογικού συστήματος. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός καλύπτει χρονολογικά τις κεραμικές φάσεις Υστεροελλαδική (συντ. ΥΕ) Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, με μικρότερες υποδιαιρέσεις. Φαινόμενα που προοιωνίζονται την εμφάνισή του παρατηρούνται ήδη κατά τη Μεσοελλαδική (ΜΕ) ΙΙΙ και παλιότερα. Η [[απόλυτη χρονολόγηση]] αυτών των φάσεων σε ημερολογιακά έτη π.Χ. παρουσιάζει διακυμάνσεις και οι αριθμοί που δίνονται στο διπλανό χρονολογικό πίνακα είναι ενδεικτικοί. Ακολουθούν σε γενικές γραμμές την άποψη της «υψηλής χρονολόγησης», που είναι σήμερα η περισσότερο αποδεκτή, και τοποθετεί τις εξελίξεις μέχρι και 100 χρόνια παλιότερα απ' ό,τι η «χαμηλή χρονολόγηση».
 
Γραμμή 9:
 
== Γεωγραφία ==
{{ενημέρωση|Έχουν βρεθεί πινακίδες γραμμικής Β΄ στη Λακωνία τα τελευταία χρόνια και ίσως ένα καινούργιοκαινούριο ανάκτορο}}
Σημαντικότερη πηγή για την πολιτισμική γεωγραφία του μυκηναϊκού κόσμου παραμένουν τα αρχαιολογικά ευρήματα, με δεύτερη σημαντικότερη τα κείμενα της [[Γραμμική Β|Γραμμικής Β]] γραφής. Η μελέτη της μυκηναϊκής γεωγραφίας με βάση την ''[[Ιλιάδα]]'' και την ''[[Οδύσσεια]]'', που κυριάρχησε στην έρευνα τις προηγούμενες δεκαετίες, είναι εν πολλοίς παραπλανητική. Τα ομηρικά έπη στη μορφή που τα έχουμε σήμερα χρονολογούνται τουλάχιστον πέντε αιώνες ή δεκαπέντε γενιές μετά το τέλος του Mυκηναϊκού Πολιτισμού και είναι έργα ποιητικά-μυθολογικά, όχι ιστορικά-γεωγραφικά. Η συντριπτική πλειοψηφία των σύγχρονων ερευνητών αποδέχεται την άποψη του Moses Finley ότι τα ομηρικά έπη αντικατοπτρίζουν την εποχή που γράφτηκαν, καθώς και την αμέσως προηγούμενη περίοδο, και συνεπώς δεν αποτελούν «οδηγό» για τον μυκηναϊκό κόσμο.<ref>T.G. Palaima, "Mycenaean Religion", στο: C.W. Shelmerdine (επιμ.), ''The Cambridge Companion to the Aegean Bronze Age'', Cambridge 2008, σ. 348.</ref> Η αντιπαραβολή των μυκηναϊκών αρχαιολογικών και των ομηρικών λογοτεχνικών δεδομένων είναι θεμιτή στο βαθμό που συνειδητοποιείται ότι από αυτή την αντιπαραβολή φωτίζονται περισσότερο τα ίδια τα ομηρικά έπη και ειδικότερα η ποιητική εκμετάλλευση του παρελθόντος από τον ποιητή τους, παρά ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός ως ιστορικό φαινόμενο. [[Αρχείο:Mycenaean World Greek.png|thumb|260px|left|Χάρτης του Μυκηναϊκού πολιτισμού 1400-1100 π.Χ.]] Με βάση, λοιπόν, τη γεωγραφική εξάπλωση του λεγόμενου «μυκηναϊκού πακέτου» αρχαιολογικών ευρημάτων (ανακτορικό κτήριο τύπου μεγάρου, Γραμμική Β γραφή, θολωτοί και θαλαμοειδείς τάφοι, τροχήλατη στιλβωτή κεραμική μελανού σε ανοικτό βάθος),<ref>B. Feuer, "Being Mycenaean: A View from the Periphery", ''American Journal of Archaeology'' 115, 2011, σσ. 507-536 και ειδικότερα σ. 530.</ref> τον γεωγραφικό πυρήνα του μυκηναϊκού κόσμου συγκροτεί η νότια ηπειρωτική [[Ελλάδα]] με την [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]], την ανατολική [[Στερεά Ελλάδα]] ([[Αττική]], [[Νομός Βοιωτίας|Βοιωτία]]) και την [[Εύβοια]].<ref>B. Feuer, "Being Mycenaean: A View from the Periphery", ''American Journal of Archaeology'' 115, 2011, σ. 523 εικ. 3 (χάρτης).</ref> Ιδιαίτερη συγκέντρωση αρχαιολογικών θέσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται και ανακτορικές ακροπόλεις, παρουσιάζουν η [[Νομός Αργολίδας|Αργολίδα]] και η [[Νομός Μεσσηνίας|Μεσσηνία]], που μπορούν να θεωρηθούν τα δύο αρχαιότερα και σημαντικότερα κέντρα του Μυκηναϊκού Πολιτισμού, αν και η εικόνα αυτή οφείλεται ως ένα βαθμό στο γεγονός ότι αυτές οι περιοχές είναι και οι πιο εντατικά ερευνημένες. Σημαντικά αρχαιολογικά κατάλοιπα έχουν έλθει στο φως τα τελευταία χρόνια στην ευρύτερη περιοχή του [[Βόλος|Βόλου]], που επιτρέπουν να εντάξουμε και τη [[Θεσσαλία]] στις περιοχές εξάπλωσης του Μυκηναϊκού Πολιτισμού, όπως και την [[Ήπειρος|Ήπειρο]],<ref>Tandy, p. xii. "Figure 1: Map of Epirus showing the locations of known sites with Mycenaean remains"; Tandy, p. 2. "The strongest evidence for Mycenaean presence in Epirus is found in the coastal zone of the lower Acheron River, which in antiquity emptied into a bay on the Ionian coast known from ancient sources as ''Glykys Limin'' (Figure 2-A)."</ref> αλλά και την [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|Μακεδονία]].<ref>[http://aegeobalkanprehistory.net/img_articles/thumbs/tmb_75.jpg Aegeobalkan Prehistory - Mycenaean Sites]</ref>
 
Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός εξαπλώθηκε σταδιακά προς νότια και ανατολικά μέσω των θαλάσσιων δρόμων, ώστε για την εποχή ακμής του, το 13<sup>ο</sup> αι. [[Κοινήπρο Χρονολογία (Χρονολόγηση)Χριστού.Χ.]], να μπορεί να αναγνωριστεί μια ομοιογενής πολιτισμική σφαίρα επιρροής του Μυκηναϊκού Πολιτισμού τουλάχιστον στο χώρο του Αιγαίου, η λεγόμενη «Μυκηναϊκή Κοινή». Τα άφθονα ευρήματα εισηγμένης μυκηναϊκής κεραμικής στα νησιά του Αιγαίου και σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο, καθώς και η ανάπτυξη επιτόπιων απομιμήσεων, δίνουν τα σημαντικότερα στοιχεία. Ωστόσο από μόνη της η κεραμική δεν αποδεικνύει και την παρουσία Mυκηναίων εποίκων ούτε και διαφωτίζει τη σχέση πιθανών τέτοιων εποίκων με τους ιθαγενείς πληθυσμούς. Η παρουσία σε μια περιοχή ξένων ταφικών ή λατρευτικών εθίμων, που είναι στενά συνδεδεμένα με ένα λαό, και η γραφή, ως ενδεικτική της γλώσσας του, δίνουν πιο ισχυρές ενδείξεις. Με βάση αυτά τα δεδομένα θεωρείται σχεδόν βέβαιη η παρουσία Μυκηναίων στα νησιά του Αιγαίου και την [[Κρήτη]] από την ΥΕ ΙΙΒ (περ. 1420 Π.Χ.), στις [[Κυκλάδες]] από την ΥΕ ΙΙΙΑ1, στην [[Κύπρος|Κύπρο]] από την ΥΕ ΙΙΙΑ1 (περ. 1400 Π.Χ.) τα [[Δωδεκάνησα]] και τα παράλια της Μ. Ασίας λίγο αργότερα. Η εξάπλωση των Μυκηναίων στα νησιά του Αιγαίου, όπου προηγουμένως κυριαρχούσαν οι Μινωίτες, σχετίζεται ασφαλώς με τη μυκηναϊκή κυριαρχία στην Κρήτη.
[[Αρχείο:MaskeAgamemnon.JPG|μικρογραφία|Το επονομαζόμενο [[Προσωπείο του Αγαμέμνονα]] (16<sup>ος</sup> αι. Π.Χ.) είναι ίσως το διασημότερο τεχνούργημα του μυκηναϊκού πολιτισμού<ref>{{Cite book|url=https://www.worldcat.org/oclc/434439310|title=Mycenaean Greece, Mediterranean Commerce, and the Formation of Identity|last=Burns|first=Bryan E.|date=2010|publisher=Cambridge University Press|year=|isbn=9780521119542|location=New York|page=|id=434439310}}</ref>]]
Στις Βόρειες περιοχές του ελλαδικού χώρου (Ήπειρο, Μακεδονία, Ανατολική και Δυτική Θράκη) οι εγκατάσταση των Μυκηναίων καθυστέρησε κάπως, περίπου 600-800 Π.Κ.Χ.(βλέπε χάρτη).
 
Γραμμή 19:
 
Γραπτές πηγές των Χετταίων μιλούν για τo βασίλειo ''Αχιγιάβα'', το οποίο οι σύγχρονοι μελετητές θεωρούν ότι ταυτίζεται με τον μυκηναϊκό κόσμο (Αχαιούς) ή τουλάχιστον με τμήμα του.<ref>{{cite journal|last=Beckman Gary Michael, Cline Eric H., Bryce, R Trevor .|title=The Ahhiyawa Texts|journal=Writings from the ancient world / Society of Biblical Literature,|year=2012|issue=28|page=5|url=http://www.sbl-site.org/assets/pdfs/pubs/061528P.front.pdf|issn=1570-7008|quote=}}</ref><ref>Jorrit Kelder. [http://www.academia.edu/3785460/Ahhiyawa_and_the_World_of_the_Great_Kings._A_Re-evaluation_of_Mycenaean_Political_Structures Ahhiyawa and the World of the Great Kings. A Re-evaluation of Mycenaean Political Structures], Talanta XLVI, 2012, X-X, σελ. 1.</ref><ref>[http://www.pi-schools.gr/books/gymnasio/arxai_ist_a/ist_a_bm_1_75.pdf Αρχαία Ιστορία, Α' Γυμνασίου]. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, σελ. 32</ref> Επιπλέον, η ''Μιλλάβαντα'' των Χετταιικών πηγών έχει ταυτιστεί με την [[Μίλητος|Μίλητο]], η οποία εμφανίζεται στα σχετικά κείμενα ως τμήμα της επικράτειας Αχιγιάβα.<ref>Ivo Hajnal, [http://www.scribd.com/doc/83921116/Mycenaean-Anatolian-CONTACT-HAJNAL Graeco-Anatolian Contacts in the Mycenaean Period]{{dead link|date=June 2015}}, σελ. 2</ref>
 
Πληθυσμιακές ομάδες μυκηναϊκής καταγωγής είναι πιθανόν να εγκαταστάθηκαν στην [[Κιλικία]] της Μικράς Ασίας, στη νότια συροπαλαιστινιακή ακτή και στην Ιταλία κατά την ΥΕ ΙΙΙΓ (τέλη 12<sup>ου</sup> αι. Π.Κ.Χ.). Το φαινόμενο συνδέεται ίσως με την αναστάτωση και την παρακμή που επικράτησε μετά την κατάρρευση των μυκηναϊκών βασιλείων στη μητροπολιτική Ελλάδα. Μακρινούς απόηχους αυτών των μετακινήσεων μπορεί να διασώζουν και οι αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης στους [[Φιλισταίοι|Φιλισταίους]], αν προέρχονται πράγματι από το Αιγαίο. Η «ξαφνική» ίδρυση νέων οικισμών (ή ο εξοπλισμός παλαιών) με οχυρωματικά τείχη μυκηναϊκού τύπου στις [[Κυκλάδες]] και στην Κύπρο είναι άλλη μια ένδειξη αναταραχών στη διάρκεια του 12<sup>ου</sup> αι. Π.Κ.Χ.
 
Γραμμή 59:
''de-ku-tu-wo-ko''
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.5em 0 0.2em;" |
κατασκευαστής διχτυώνδικτυών
|-
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.2em 0 0.5em;" |
Γραμμή 89:
''i-ja-te''
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.5em 0 0.2em;" |
ιατρός
γιατρός
|-
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.2em 0 0.5em;" |
Γραμμή 114:
''to-ko-do-mo''
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.5em 0 0.2em;" |
κτίστης
χτίστης
|-
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.2em 0 0.5em;" |
Γραμμή 155:
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.5em 0 0.2em;" |
θερμαστής
|}
 
{| class="infobox" style="width:18em;float:right;margin:0 0 1em 1em;font-size:95%;clear:right;" cellspacing="0" cellpadding="0"
|-
! style="padding:0.5em 1em; background:#ccf;" colspan="2"| Τάξεις
|-
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.5em 0 0.2em;" |
Άναξ
|-
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.5em 0 0.2em;" |
Αυλικοί
|-
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.5em 0 0.2em;" |
Ιερατείον
|-
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.5em 0 0.2em;" |
Δήμοι
|-
| style="font-size: 90%; padding: 0.5em 0.5em 0 0.2em;" |
Δούλοι
|}