Τηλεόραση στην Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το τέλος του αποκλειστικά κρατικού ελέγχου και η έκρηξη των τοπικών δικτύων ήρθε παράλληλα και με άλλες ευρωπαϊκές χώρες (τέλη της δεκαετίας του 1980), αλλά εκεί η διαδικασία ήταν περισσότερο συγκροτημένη και η κρατική εποπτεία αποτελεσματικότερη. Στην Ελλάδα, σχεδόν ταυτόχρονα με τα ιδιωτικά δίκτυα στην Αθήνα εμφανίστηκαν και οι πρώτοι σταθμοί στην περιφέρεια, με πρώτο το [[Θεσσαλική Ραδιοφωνία Τηλεόραση|TRT]] στον [[Βόλος|Βόλο]] στο τέλος του 1989,<ref>{{harvnb|Παναγιωτοπούλου|2004|p=74}}</ref> ενώ σύντομα εμφανίστηκαν πολλές δεκάδες άλλοι σε ολόκληρη την χώρα μερικοί εκ των οποίων οι εξής: ENA Channel στην [[Καβάλα]], Super TV στα [[Νέα Μουδανιά]], Δέλτα TV στην [[Αλεξανδρούπολη]], το [[4Ε]] του ιερού ναού Αγίας Λυδίας [[Ασπροβάλτα]]ς, [[Πέλλα Τηλεόραση|Πέλλα TV]] στα [[Γιαννιτσά]], Κανάλι 28 στα [[Γρεβενά]], [[West Channel]] στην [[Κοζάνη]], ο Λύχνος της [[Ιερά Μητρόπολις Πατρών|Μητρόπολης Πατρών]], το Super B στην [[Πάτρα]] και το αρχικά περιφερειακής εμβέλειας [[Μακεδονία TV]]. Το 1993 ήταν ήδη 153 και το 1998, σε μια πρώτη προσπάθεια αδειοδότησης, καταγράφηκαν 143 (10 σταθμοί λιγότεροι).<ref>{{harvnb|Παναγιωτοπούλου|2004|p=105 και 124}}</ref> Ο αριθμός τους εξακολουθούσε να είναι μεγάλος και την επόμενη δεκαετία, παρότι στο ενδιάμεσο υπήρξαν εξαγορές, συγχωνεύσεις και διακοπές λειτουργίας. Αυτή η κινητικότητα έκανε τον ακριβή αριθμό τους «μόνιμο αίνιγμα».<ref>{{harvnb|Παναγιωτοπούλου|2004|p=124}}</ref>