Φρανσουά Πουλέν ντε λα Μπαρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Ο Πουλέν ντε λα Μπαρ γεννήθηκε το 1648 στο Παρίσι από πλούσια οικογένεια<ref name=":0">{{Cite journal|url=http://rep.ucpress.edu/content/19/1/57|title=Sexless Minds at Work and at Play: Poullain de la Barre and the Origins of Early Modern Feminism|last=Vopa|first=Anthony J. La|date=2010-02-01|journal=Representations|issue=1|doi=10.1525/rep.2010.109.1.57|volume=109|pages=57–94|language=en|issn=0734-6018}}</ref> με ισχυρές καθολικές πεποιθήσεις.<ref name=":1">{{Cite book|title=Three Cartesian feminist treatises|first=François,|last=Poulain de La Barre|first2=|last2=|publisher=University of Chicago Press|isbn=0226676536|year=2002|date=2002|location=Chicago|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/50251985|id=50251985}}</ref> Από μικρός προορίζονταν να κάνει καριέρα ιερωμένου και γι΄αυτό στάλθηκε από νωρίς να σπουδάσει θεολογία και [[Σχολαστικισμός|σχολαστική φιλοσοφία]].<ref name=":1" /> Αποδείχθηκε πολύ καλός μαθητής καθώς μόλις στα 15 του έτη κατάφερε να αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο με πτυχίο φιλοσοφίας.<ref name=":1" /> Αμέσως μετά εγγράφηκε στη σχολή θεολογίας του πανεπιστημίου της [[Σορβόννη|Σορβόννης]] όπου διδάχθηκε τις αυστηρές θεολογικές αρχές του [[Θωμάς Ακινάτης|Θωμά Ακινάτη]] και αποφοίτησε σε ηλικία δεκαεννέα ετών στον χρόνο ρεκόρ των τριών ετών αντί του συνηθισμένου των πέντε.<ref name=":1" />
 
=== Η μεταστροφή στον καρτεσιανισμό και το «άφυλο μυαλό» ===
Παρά τις εξαιρετικές και πολλά υποσχόμενες αποδόσεις του όμως ο Πουλέν έστρεψε πολύ γρήγορα την πλάτη του στις παραδοσιακές σπουδές καθώς, όπως είπε ο ίδιος, όλα αυτά τα χρόνια αριστοτελικής εκπαίδευσης “δεν είχαν τίποτα να του πουν”.<ref name=":1" /> Σύντομα αποφάσισε να αφήσει την ακαδημαϊκή και ιερατική καριέρα και να στραφεί σε έναν καινοτόμο και ριζοσπαστικό για εκείνη την εποχή τρόπο σκέψης που είχε εισαγάγει για πρώτη φορά ο Γάλλος φιλόσοφος [[Ρενέ Ντεκάρτ|Καρτέσιος]]. Οι απόψεις του Καρτέσιου απέφευγαν το δόγμα και την κυριαρχία της αυθεντίας που χαρακτήριζαν μέχρι τότε την επιστημονική σκέψη ενώ αντίθετα προωθούσαν την λογική και μαθηματική προσέγιση του κόσμου, της φύσης και του ανθρώπου.