Τζον Μέιτζορ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο σερ '''Τζον Ρόι Μέιτζορ''' (29 Μαρτίου 1943) είναι Βρετανός πολιτικός, ο οποίος διατέλεσε [[Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου]] και αρχηγός του [[Συντηρητικό Κόμμα (Ηνωμένο Βασίλειο)|Συντηρητικού Κόμματος]] από το 1990 έως το 1997. Διατέλεσε υπουργός Εξωτερικών και στη συνέχεια υπουργός Οικονομικών από το 1989 έως το 1990 στην κυβέρνηση της [[Μάργκαρετ Θάτσερ]] ενώ επίσης ήταν μέλος του Κοινοβουλίου από το 1979 έως το 2001, οπότε αποχώρησε από την πολιτική.

 

Γεννήθηκε στο Σάτον από σχετικά φτωχή οικογένεια και μεγάλωσε στο Μπρίξτον. Δούλεψε αρχικά ως υπάλληλος σε ασφαλιστική εταιρεία, στη συνέχεια στην Ηλεκτρική Εταιρεία του Λονδίνου και έγινε διευθύνων σύμβουλος της Στάνταρντ Τσάρτερντ.

 

Εξελέγη Μέλος του Κοινοβουλίου το 1979 με το Συντηρητικό Κόμμα και γρήγορα άρχισε να ανελίσσεται στην ιεραρχία του. Το 1987 διορίστηκε γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών και δύο χρόνια αργότερα, σε κυβερνητικό ανασχηματισμό τον Ιούλιο του 1989, διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών αντικαθιστώντας τον Γκόφρεϊ Χόουβ. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους έγινε υπουργός Οικονομικών και εφάρμοσε νεοφιλελεύθερη πολιτική. Παρουσίασε τον ετήσιο προϋπολογισμό για το έτος 1990.

 

Στις 28 Νοεμβρίου 1990 μετά την παραίτηση της Θάτσερ από την πρωθυπουργία, ο Μέιτζορ διορίστηκε σε αυτή τη θέση. Κατά τη διάρκεια της θητείας του το Ηνωμένο Βασίλειο αναμείχθηκε ενεργά στον [[Πόλεμος του Κόλπου|Πόλεμο του Κόλπου]] το 1991 και διαπραγματεύτηκε τη [[Συνθήκη του Μάαστριχτ]] το 1992. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετώπισε μεγάλη οικονομική κρίση, με πολλές επιχειρήσεις να κλείνουν ή να χρεοκοπούν, ενώ η ανεργία έφτασε σε υψηλότατα επίπεδα το 1991. Παρά τις αντίθετες προβλέψεις, το Συντηρητικό Κόμμα κέρδισε με μικρή πλειοψηφία τις γενικές εκλογές του 1992 και ο Μέιτζορ παρέμεινε στο πόστο του. Στην οικονομία, ο Μέιτζορ εφάρμοσε νεοφιλελεύθερη συντηρητική πολιτική και κατάργησε το λεγόμενο κεφαλικό φόρο επί κυβέρνησης Μάργκαρετ Θάτσερ, ο οποίος είχε ξεσηκώσει διαμαρτυρίες και τον αντικατέστησε το 1992 με τα δημοτικά τέλη. Ο Μέιτζορ, θερμός φιλοευρωπαϊστής, επιθυμούσε την ένταξη της Μεγάλης Βρετανίας σε κοινή νομισματική ζώνη με άλλα κράτη, αλλά ωστόσο οι σφοδρές διαμαρτυρίες από το ίδιο του το κόμμα τον ανάγκασαν να αποσύρει την πρότασή του. Ο Μέιτζορ επίσης έθεσε την έναρξη των συνομιλιών με τη Βόρεια Ιρλανδία για την τελική ειρήνευση, πράγμα που αναγνωρίζεται ως η μεγαλύτερη επιτυχία της εξωτερικής πολιτικής του. Η οικονομική ανάκαμψη μετά το 1995 ανέβασε τη δημοτικότητα της κυβέρνησης, ωστόσο τα πολυάριθμα σκάνδαλα μελών του Συντηρητικού Κόμματος επέφεραν μεγάλο πλήγμα στην αξιοπιστία της κυβέρνησης και το 1996 το Συντηρητικό Κόμμα απώλεσε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Τελικά, ο δημοφιλής ηγέτης του Εργατικού Κόμματος [[Τόνι Μπλερ]] κατάφερε να νικήσει στις γενικές εκλογές του 1997 το Μέιτζορ με διαφορά 13%. Ο Μέιτζορ παρέδωσε το πόστο του στις 2 Μαΐου 1997 και παρέμεινε για ένα μήνα αρχηγός της αντιπολίτευσης και του Συντηρητικού Κόμματος έως τον Ιούνιο το 1997, οπότε παραιτήθηκε και από αυτές τις θέσεις. Το 2001 παρέδωσε και τη βουλευτική του έδρα και από τότε έχει αποχωρήσει από την πολιτική.

 

 

== Παραπομπές ==