Οίκος των Βέττιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 45:
 
==Ο κλάδος του Ερνέστου διαιρεί τη Θουριγγία==
Το 1572 στοστην Έρφουρτ[[Ερφούρτη]] οι δύο υιοί τούτου Ιωάννη-Φρειδερίκου Α΄, ο Ιωάννης-Φρειδερίκος Β΄ και ο Ιωάννης-Γουλιέλμος, μοίρασαν τη Θουριγγία: ο πρώτος πήρε τις περιοχές Κόμπουρκ (Νότιο τμήμα), Άιζεναχ (Βορειοδυτικό) ενώ ο δεύτερος τις περιοχές Άλτενμπουρκ (Ανατολικό), Βέιμαρ (Βορειοανατολικό), Γκότα (Βόρειο), Μάινινγκεν (Δυτικό). Οι δύο υιοί του δεύτερου μοιράσθηκαν τις περιοχές: ο Φρειδερίκος-Γουλιέλμος Α΄ έλαβε το Άλτενμπουρκ και ο Ιωάννης Β΄ τις Βάιμαρ, Γκότα, Μάινινγκεν. Το ίδιο έκαναν και οι δύο υιοί του πρώτου, αλλά όταν απεβίωσαν άκληροι, οι κτήσεις τους μοιράστηκαν: ο Φρειδερίκος-Γουλιέλμος Α΄ πήρε το Κόμπουρκ και ο Ιωάννης Β΄ πήρε το Άιζεναχ.
 
Ο Φρειδερίκος-Γουλιέλμος Α΄ είχε υιό τον Ιωάννη-Φίλιππο και αυτός κόρη την Ελισάβετ-Σοφία του Άλτενμπουρκ & Κόμπουρκ, τελευταία του κλάδου και κληρονόμο. Ο Ιωάννης Β΄ είχε υιούς το Γουλιέλμο του Βάιμαρ, τον Αλβέρτο του Άιζεναχ που δεν είχε απογόνους, και έτσι το Άιζεναχ πέρασε στον πρώτο, και τον Ερνέστο Α΄ του Γκότα & Μάινινγκεν που νυμφεύτηκε την Ελισάβετ-Σοφία. Κανονικά ο Σαλικός νόμος των Βέττιν δεν θα επέτρεπε η Ελισάβετ-Σοφία να κληρονομήσει τον πατέρα της, αλλά επειδή ο σύζυγός της ήταν μέλος των Βέττιν, στην ''αναδιανομή του 1639'' το μεγαλύτερο μέρος του Άλτενμπουρκ & Κόμπουρκ πήγε στα παιδιά της. Είχαν επτά αγόρια, αλλά μόνο τέσσερα είχαν απογόνους: ο Φρειδερίκος Α΄ πήρε το [[Σαξ-Γκότα-Άλτενμπουργκ|Γκότα & Άλτενμπουρκ]], αλλά ο τέταρτος απόγονός του είχε κόρη τη Λουίζα, τελευταία του κλάδου και κληρονόμο· Βερνάρδος Α΄ πήρε το δυτικό (κυρίως) Μάινινγκεν· ο Ερνέστος Β΄ το κεντρικό Μάινινγκεν που λέγεται Χιλντμπουργκχάουζεν και ο Ιωάννης-Ερνέστος Δ΄ το ανατολικό Μάινινγκεν, που λέγεται Ζάαλφελτ, και το Κόμπουρκ. Τον 4ο απόγονο του τελευταίου, τον Ερνέστο Α΄ του Κόμπουρκ & Ζάαλφελτ νυμφεύτηκε η προαναφερθείσα Λουίζα του Γκότα & Άλτενμπουρκ. Έγινε ''αναδιανομή το 1822'', όπου ο κλάδος του κυρίως Μάινινγκεν έλαβε και το Χιλντμπουργκχάουζεν· ο κλάδος Χιλντμπουργκχάουζεν -που έδωσε την περιοχή του- πήρε το Άλτενμπουρκ· και ο κλάδος Κόμπουρκ & Ζάαλφελτ πήρε το Γκότα και μετονομάσθηκε σε Κόμπουρκ & Γκότα.