Ιβαΐλοβγκραντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τον 9ο-10ο αιώνα υπάρχουν βυζαντινές αναφορές για την περιοχή ως κέντρο του επισκόπου Λιτίτσης. Επί [[Ιωάννης ΣΤ´ Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνού]] (1347-1354), το πεζικό του ήταν κύριο του φρουρίου από το [[1342]] έως το [[1343]]. Ο οικισμός καταστράφηκε από τους Τούρκους κατά την εισβολή τους στα Βαλκάνια ττοντον 14ο-15ο αιώνα. Ο οικισμός στη σημερινή του μορφή δημιουργήθηκε στα τέλη του 16ου με αρχές του 17ου αιώνα από Έλληνες Ηπειρώτες κτίστες και λατόμους που εγκαταστάθηκαν εκεί για την κατασκευή του τεμένους του Σελίμ Β΄ της [[Αδριανούπολη]]ς. Κατά τον 18ο αιώνα στην πόλη υπήρχαν μια αστική σχολή, ένα παρθεναγωγείο και ένα νηπιαγωγείο.

Το σημερινό Ιβαΐλοβγκραντ χαρακτηρίζεται από πολλά ξενοδοχεία με αναπτυσσόμενο τουρισμό. Ανάμεσα στα αξιοθέατα που προσελκύουν τουρίστες βρίσκεται η τεχνητή λίμνη μήκους 36 χιλιομέτρων, η οποία είναι η μακρύτερη τεχνητή λίμνη στη [[Βουλγαρία]] και κατασκευάστηκε το [[1964]]. Επίσης σημαντικά μνημεία διασώζονται είναι:

* [[Γεώργιος Τσελίκας]], Έλληνας νομικός, νομάρχης και μεταφραστής.