Καναδάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η υποταγή της [[Νέα Γαλλία|Νέας Γαλλίας]] στην [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανία]] επισημοποιήθηκε το [[1763]] με την συνθήκη των [[Παρίσι|Παρισίων]]. Εντούτοις, το [[1774]], το Βρετανικό Κοινοβούλιο, με ειδική νομοθετική πράξη (''The Quebec Act''), αναγνώρισε ορισμένα θρησκευτικά και άλλα δικαιώματα στους καθολικούς [[Γαλλία|γάλλους]] εποίκους (ενώ ταυτοχρόνως απαγόρευσε την εκλογή τοπικών κυβερνήσεων στις αποικίες της [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανίας]] στην [[Βόρεια Αμερική]], πράξη που είχε ως αποτέλεσμα την κήρυξη της [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|Αμερικανικής Επανάστασης]] λίγα καιρό αργότερα).

 

Στα χρόνια της [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|Αμερικανικής Επανάστασης]], αλλά και μέχρι μερικά χρόνια αργότερα, περίπου 50.000 φιλοβασιλικοί [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανοί]] έποικοι πέρασαν από τις δεκατρείς επαναστατημένες αποικίες στα εδάφη του Καναδά. Για να τακτοποιήσει τους νέους εποίκους, η [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανία]] ίδρυσε το [[1784]] την αποικία (μετέπειτα επαρχία) του [[Νιου Μπράνσγουικ]] αποσπώντας εδάφη από την [[Νέα Σκωτία]], ενώ το [[1791]] διαίρεσε το [[Κεμπέκ]] σε Ανώτερο (σημερινό [[Οντάριο]])και Κατώτερο Καναδά (σημερινό [[Κεμπέκ]]).