Πανουργιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Σε νεαρή ακόμα ηλικία καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά ένας ισχυρός Οθωμανός της περιοχής, ο Δελή Αχμέτ αφού τον λυπήθηκε και μεσολάβησε ώστε να του χαρίσουν τη ζωή, τον πήρε στην υπηρεσία του. Όταν ο Δελή Αχμέτ έγινε [[κλέφτης]] τον πήρε μαζί του σαν πρωτοπαλίκαρο. Πεθαίνοντας ο Τούρκος κλέφτης, ο Πανουργιάς πήρε τη θέση του και συνεργαζόμενος με τον [[Ανδρέας Βερούσης|Ανδρέα Ανδρούτσο]] έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του [[Λάμπρος Κατσώνης|Λάμπρου Κατσώνη]] την περίοδο 1770-1792 του Ρωσσοτουρκικού Πολέμου και των [[Ορλωφικά|Ορλωφικών]]<ref name=PF/>. Το [[1813]] ο [[Αλή πασάς]], για να απαλλαγεί από τον επικίνδυνο αυτό κλέφτη, τον διόρισε [[αρματωλοί|αρματολό]] της [[Άμφισσα|Αμφίσσης]], αλλά γρήγορα τον αντικατέστησε με τον [[Σουλιώτες|Σουλιώτη]] Λάμπρο Κοσμά. Από το 1817 έως το 1820 ο Πανουργιάς έζησε στα [[Ιωάννινα]], επιτηρούμενος από τον Αλή Πασά, ο οποίος στη διαμάχη του με τον [[Σουλτάνος|Σουλτάνο]], του δίνει την άδεια να επιστρέψει και να αναλάβει ξανά το αρματολίκι των Σαλώνων<ref name=AA/>.

Μυήθηκε στη [[Φιλική Εταιρεία]] και προετοίμασε με επιτυχία την επανάσταση στην [[Παρνασσίδα]] στις [[24 Μαρτίου]] [[1821]]<ref name=D>''Εγκυκλοπαίδεια Δομή'', τομ. 12, Αθήνα, σελ. 384</ref>. Ηγήθηκε των οπλαρχηγών Μανίκα, Παπανδριά και Γούρα στην απελευθέρωση της πόλης της [[Άμφισσα | Άμφισσας]] στις 26 Μαρτίου 1821 και πολιόρκησε το κάστρο της, που τελικά παραδόθηκε στις 10 Απριλίου<ref name=AA>[https://archive.org/stream/hoiendoxoihelln00unkngoog#page/n547/mode/2up Αγαπητός Σ. Αγαπητός, ''Οι Ένδοξοι Έλληνες του 1821, ή Οι Πρωταγωνισταί της Ελλάδος'', Τυπογραφείον Α. Σ. Αγαπητού, Εν Πάτραις 1877, σελ. 482-483]</ref>. Έλαβε μέρος στις μάχες της [[μάχη της Αλαμάνας|Αλαμάνας]] και στο [[Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς|Χάνι της Γραβιάς]], όπου μαζί με τον [[Γιάννης Δυοβουνιώτης|Δυοβουνιώτη]] οχυρώθηκαν στα υψώματα γύρω από το χάνι. Λόγω ασθενείας δεν συμμετείχε στη [[Μάχη των Βασιλικών Φθιώτιδας|Μάχη των Βασιλικών]], αλλά έστειλε στη θέση του το γιο του, [[Νάκος Πανουργιάς|Νάκο]], με το ένοπλο σώμα του. Συμμετείχε στην [[Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου]] ως αντιπρόσωπος της επαρχίας [[Άμφισσα|Αμφίσσης]] και πρωταγωνίστησε στην παράδοση του [[Ακροκόρινθος|Ακροκορίνθου]] τον Ιανουάριο του [[1822]]<ref name=D/>.