|
===Οικονομική διάσταση του νεκροταφείου===
Το 1842, επί [[Ανάργυρος Πετράκης|Πετράκη]], μετά την ταφή 530 απόρων ασθενών επανακαθορίζονται οι όροι και οι τιμές πώλησης τάφων.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.55-56</ref> Στα 1892 επί Μελά τα δημοτικά έσοδα από τις πωλήσεις τάφων είναι από 12000 σε 40000 δραχμές ανεβασμένα. Προτείνεται η η αύξηση των τιμών αλλά επειδή οι πλούσιοι έχουν ήδη αγοράσει τάφο διαπιστώνενται πως θα επιβαρυνθεί η μεσαία τάξη.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.35</ref>Κέρδη σημειώνονται και από την ενοικίαση κηπαρίων.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.35-36</ref>Το 1893 επί Καλλιφρονά ψηφίζεται νέα τιμολόγηση της γης και αύξηση τιμών: μέχρι 12,5 τ.π πωλούνται 15 δραχμές ο πήχης, ενώ άνω των 20 η τιμή φτάνει τις 200 δραχμές. Απαγορεύεται η μεταπώληση τάφου από ιδιώτη σε άλλο ιδιώτη.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.56</ref>Το 1906 το δημοτικο συμβούλιο απορρίπτει την πρόταση να αναλάβει τη συντήρηση ο Δήμος της Αθήνας τάφων ''μεγάλων ανδρών'' που έχουν εγκαταληφθεί, επειδή ανήκουν σε οικογένειες με οικονομική άνεση.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.57</ref> Το 1930 επί Μερκούρη απαγορεύεται η μεταπώληση τάφων που έχουν εγκαταληφθεί επειδή έχουν αγοραστεί ως μόνιμοι<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.57</ref> Το 1934 ο Κοτζιάς εισηγείται την αύξηση των δικαιωμάτων του Δήμου επί των ποσών φιλοδοωρημάτων σε κηδείες, μνημόσυνα, εκταφών. <ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.59</ref>Το 1948 επί δημαρχίας Πιτσίκα ένας δημότης κληροδοτεί ένα αργυρό δοχείο Φαμπερζέ για να του ανάβουν το καντήλι.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.36</ref>
Μέχρι το 1950 δεν έχει ταφεί δωρεάν κανένα τιμώμενο πρόσωπο σε προσωρινό τάφο.<ref>Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ιστορικά οράματα 1834-2013,εκδ.Πόλις, Αθήνα, 2015, σελ.62</ref>
|
