Σκεντέρμπεης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File: Barleti historia.jpg|thumb|left|160px|Εξώφυλλο βιβλίου του [[Μαρίνο Μπαρλέτι|Marin Barleti]] (1508)]] Ο Γ. Καστριώτης αρχικά ήταν Χριστιανός, και κατά την άποψη του [[Όλιβερ Σμιτ (ιστορικός)|Όλιβερ Σμιτ]] μάλλον ορθόδοξος παρά καθολικός.<ref>[https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=260845 Michael Schmidt-Neke, "Skanderbegs Gefangene: Zur Debatte um den albanischen Nationalhelden - Skanderbeg’s Prisoners: On the Debate Regarding the Albanian National Hero", ''Südosteuropa. Zeitschrift für Politik und Gesellschaft'', 2010, 2, σ. 273-302. Περίληψη στο www.ceeol.com (Central and Eastern European Online Library GmbH)]</ref>. Επί της ουσίας αν και γεννήθηκε χριστιανός ορθόδοξος, εξισλαμίστηκε και μεταγενέστερα ασπάστηκε κρυφά τον [[Μπεκτασί Ντερβίς|μπεκτασισμό]]<ref>{{cite book | title=A political history of Bektashism in Albania. Totalitarian Movements and Political Religions | publisher=Taylor Francis | author=Doja, A. | year=2006 | pages=97}}</ref>. Επιστρέφοντας στην Αλβανία μεταστράφηκε σε καθολικό. Οι διανοούμενοι συμφωνούν στο ότι ο ζήλος του για τη διάσωση του αλβανικού έθνους υπερέβαλε την πίστη του σε οποιοδήποτε θρήσκευμα <ref>{{cite book | title=Nation Failure, Ethnic Elites, and Balance of Power | publisher=Springer | author=Rama, Shinasi A. | year=2019 | location=Berlin | pages=94 | isbn=978-3-030-05191-4}}</ref>. Ο αγώνας του ενάντια στους Οθωμανούς έγινε ιδιαίτερα σημαντικός για τους Αλβανούς, καθώς ενίσχυσε την αλληλεγγύη τους, έκανε πιο συνειδητή την ταυτότητά τους και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης στον αγώνα τους για εθνική ενότητα, ελευθερία και ανεξαρτησία<ref name="Kabashi">{{cite journal|last=Kabashi|first=Artemida|year=2007|title=Creation of Albanian National Identity|journal=Balkanistica|publisher=Slavica Publishers|volume=20|p=63|quote=The story of Scanderbeg&nbsp;... rests at the heart of the Albanian nation, because it marks the creation of national identity for the Albanian people and their desire for freedom.|url=https://books.google.com/books?id=hXVpAAAAMAAJ}}</ref>. O αντιοθωμανικός πόλεμος του Σκεντέρμπεη αποδείχθηκε επιτυχημένος συνδυασμός εθνικών και θρησκευτικών στοιχείων εξαιτίας της υποστήριξης του [[Πάπας|Πάπα]] αφενός, αφετέρου εξαιτίας της χριστιανικής θρησκευτικής συνείδησης των Αλβανών. Οι Αλβανοί ανήκαν τόσο στην Ορθοδοξία, όσο και στον Καθολικισμό, και ως εκ τούτου ο Σκεντέρμπεης ελίχθηκε με επιτυχία όσον αφορά στη θρησκευτική πλευρά του ζητήματος, ξεπερνώντας τις διαφορές μεταξύ των Καθολικών και των Ορθοδόξων, διατηρώντας έτσι την εσωτερική ενότητα και αποδίδοντας παράλληλα στον πόλεμο και εθνικό χαρακτήρα<ref>{{cite journa,l | title=Insights on the national and religious war character of Gjergj Kastrioti-Skanderbeg | author=Mala M. | journal=European Journal of Economics, Law and Social Sciences | year=2017 | volume=1 | issue=1 | pages=233-238 (233)}}</ref>.

 

 

Το 1423<ref>Fine (1994), σελ. 517.</ref>, ο Καστριώτης δόθηκε ως όμηρος στους [[Οθωμανική αυτοκρατορία|Οθωμανούς Τούρκους]], εξισλαμίστηκε και μορφώθηκε στο Εντιρνέ ([[Αδριανούπολη]]). Του δόθηκε, από τον [[σουλτάνος|σουλτάνο]] [[Μουράτ Β']] το όνομα Ισκεντέρ, από τον [[Μ. Αλέξανδρος|Μ. Αλέξανδρο]], και το αξίωμα του [[μπέης|μπέη]] (απ' όπου και το δεύτερο συνθετικό του ονόματος Σκεντέρμπεης).<ref name=BritannicaScander/>. Κατά την ήττα των Οθωμανών στη [[Νις]] της [[Σερβία|Σερβίας]] το 1443, ο Σκεντέρμπεης εγκατέλειψε τους Τούρκους και επέστρεψε στην Αλβανία την οποία κατά μεγάλο μέρος είχαν καταλάβει οι Τούρκοι. Οι συνθήκες υπό τις οποίες ο Καστριώτης έφυγε από την υπηρεσία των Οθωμανών δεν είναι απόλυτα γνωστές. Ο Αλβανός ιστορικός A. Buda κλίνει υπέρ της θεωρίας ότι ο Σκεντέρμπεης εστάλη στην Αλβανία από τον σουλτάνο μετά τον θάνατο του Ιωάννη Καστριώτη για να διαδεχθεί το πατρικό τιμάριο αλλά, ενθαρρυμένος από την ήττα των Τούρκων στη Νις, επαναστάτησε εναντίον τους.<ref>Σούλης Χρ. Γεώργιος, Αι νεώτεραι έρευναι περί του Γεωργίου Καστριώτου Σκενδέρμπεη. Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, έτος 28, Αθήνα, 1958, σελ. 456.</ref> Κατά άλλη άποψη, ο Σκεντέρμπεης αφέθηκε να φύγει χάρη στην επιρροή της Μάρας Μπράνκοβιτς, αδελφής της μητέρας του Σκεντέρμπεη και συζύγου του σουλτάνου.<ref>Schmitt Oliver, Skanderbeg. Der neue Alexander auf dem Balkan. Verlag Friedrich Pustet,Regensburg, 2009, σελ. 44.</ref> Έγινε χριστιανός, διεκδίκησε την οικογενειακή του περιουσία, κυρίευσε το ισχυρότατο κάστρο της [[Κρούγια]]<ref name=domi/>. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, ο Σκεντέρμπεης τέθηκε επικεφαλής συνομοσπονδίας Αλβανών πριγκίπων το [[1444]] και απελευθέρωσε την πατρίδα του από την τουρκική κατοχή, η οποία είχε ολοκληρωθεί μόλις το 1430.<ref name=BritannicaAlbania>Brittannica (2009), λήμμα ''Αλβανία''.</ref> Κατά τον [[Όλιβερ Σμιτ (ιστορικός)|Ό. Σμιτ]], ο Σκεντέρμπεης κατάφερε να ξεσηκώσει μόνο τους ορεσίβιους της Αλβανίας, ανεξαρτήτως γλώσσας, ενώ οι μεγάλες πόλεις δεν τον ακολούθησαν γιατί ήταν ικανοποιημένες από τη τάξη που επικρατούσε υπό τη βενετική ή οθωμανική διοίκηση. Έτσι, ο Σκεντέρμπεης κατάφερε να ελέγξει μόνο την ύπαιθρο και ορισμένα κάστρα ήσσονος σημασίας, ενώ και εκεί δεν κατάφερε να φέρει με το μέρος του σημαντικό μέρος του πληθυσμού. Κατά την εκδοχή αυτή, η περιοχή που έλεγχαν οι επαναστάτες του Σκεντέρμπεη ήταν μια σχετικά μικρή λωρίδα επικράτειας, χωρίς μείζονες αστικές περιοχές, γύρω από την Κρούγια, την κοιλάδα Ματ και τη Δίβρη, και στη νότιο-κεντρική Αλβανία την ενδοχώρα του [[Δυρράχιο|Δυρραχίου]] και κατά μήκος του ποταμού [[Σκούμπι]].<ref>{{harvnb|Schmitt|2009|p=321-2}}.</ref>