Διαταραχή πανικού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ μικρό...
Γραμμή 12:
| MeshID = D016584
}}
Η '''διαταραχή πανικού''' αποτελεί μία ψυχοπαθολογική οντότητα η οποία εντάσσεται στις [[αγχώδεις διαταραχές]] και όπως ορίστηκε από τον Donald Klein το 1962, χαρακτηρίζεται από ξαφνικές και μικρής διάρκειας, [[Κρίση πανικού|κρίσεις άγχους]] που ονομάζονται [[Κρίση πανικού|κρίσεις πανικού]]. Ακολουθεί συνήθως μια κατάσταση αναμονής των επόμενων κρίσεων και άγχος αναμονής (επίμονη ανησυχία ότι θα υπάρξουν περισσότερες κρίσεις), το οποίο τροφοδοτεί μια σειρά από συμπεριφορές αποφυγής, αγοραφοβικού και κλειστοφοβικού τύπου, οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν σε μία γενικευμένη κατάσταση εξάρτησης, περιορισμού και απογοήτευσης.
== Ιστορικά στοιχεία ==
Κλινικές περιγραφές των συνθηκών, οι οποίες σήμερα θα εντασσόταν στα πλαίσια της διαταραχής πανικού, εμφανίζονται στην ιατρική βιβλιογραφία κατά το δεύτερο μισό του δεκάτου ενάτου αιώνα. Το 1871, ο Jacob Da Costa, όνομασε ως «υπερευαίσθητη καρδιά», ένα σύνδρομο που είχε παρατηρήσει μεταξύ των στρατιωτών και το οποίο χαρακτηριζόταν από οξεία συμπτώματα του καρδιοαναπνευστικού και του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Ο Krishaber είχε χαρακτηρίσει ως «εγκεφαλοκαρδιακή νευροπάθεια», μία διαταραχή που εμφανιζόταν ξαφνικά και συνοδευόταν από ιλίγγους, συμπτώματα του αυτόνομου νευρικού συστήματος και αίσθηση εξωπραγματικότητας. Το 1872, πρώτος ο Westphal χρησιμοποίησε τον όρο «αγοραφοβία» για να περιγράψει τον, αιφνίδιο και δίχως ουσιαστικό λόγο, φόβο που βίωναν ορισμένα άτομα κατά την παραμονή τους σε ανοιχτούς χώρους, πλατείες, δρόμους και θέατρα.