Οσράιγκε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
FaIvie (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Η FaIvie μετακίνησε τη σελίδα Οσραϊγή στην Οσράιγκε
FaIvie (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Kingdom of Osraige-900.svg|thumb|Χάρτης της Ιρλανδίας που δείχνει το Οσράιγκε τον 10ο αιώνα.]]
 
Το '''Οσράιγκε''' ή '''Όσσορι''' ([[Ιρλανδική γλώσσα|ιρλ]]. Osraige<ref>{{cite web|url=http://forvo.com/word/osraige/ |title=Osraige pronunciation: How to pronounce Osraige in Irish |website=Forvo.com |date=2014-11-19 |accessdate=2017-03-16}}</ref>· [[Αγγλική γλώσσα|αγγλ]]. Ossory) ήταν μεσαιωνικό ιρλανδικό βασίλειο που περιελάμβανε τη σημερινή [[Κομητεία Κιλκένι]] και τη δυτική [[Κομητεία ΛίςΛις]], που αντιστοιχούν στην Επισκοπή του Όσσορι. Ο τόπος κατοικίας του λαού του Οσράιγκε, υπήρχε περί τον 1ο αιώνα μέχρι τη νορμανδική εισβολή στην Ιρλανδία τον 12ο αιώνα. Διοικήθηκε από τη δυναστεία των Νταλ Μπιρν, των οποίων οι μεσαιωνικοί απόγονοι πήραν το επώνυμο Μακ Γκιόλα Φάντριγκ.
 
Σύμφωνα με την παράδοση, το Οσράιγκε ιδρύθηκε από τον Οένγκους Όσριχε τον 1ο αιώνα και ήταν αρχικά εντός της επαρχίας [[Λέστερ]]. Τον 5ο αιώνα, οι Κόρκου Λίγκντε του [[Βασίλειο του Μάνστερ|Μάνστερ]] εκτόπισαν τους Νταλ Μπιρν και έφεραν το Οσράιγκε υπό τον άμεσο έλεγχο του Μάνστερ. Οι Νταλ Μπιρν επέστρεψαν στην εξουσία τον 7ο αιώνα, αν και το Οσράιγκε παρέμεινε ονομαστικά μέρος του Μάνστερ μέχρι το 859, όταν και απέκτησε επίσημη ανεξαρτησία υπό από τον ισχυρό βασιλιά Κέρβαλ μακ Δούνλενγκε. Οι ηγεμόνες του Οσράιγκε παρέμειναν σημαντικοί παίκτες στην ιρλανδική πολιτική για τους επόμενους τρεις αιώνες, αν και ποτέ δεν ανταγωνίστηκαν για την Υψηλή Βασιλεία. Στις αρχές του 12ου αιώνα, η δυναστική διαμάχη κατακερμάτισε το βασίλειο και ξανασυνόρευσε με το Λένστερ. Οι Νορμανδοί υπό τον Στρόνγκμποου εισέβαλαν στην Ιρλανδία ξεκινώντας από το 1169 και το περισσότερο Οσράιγκε κατέρρευσε υπό την πίεση του Νορμανδού αρχηγού Γουίλιαμ Μάρσαλ. Το βόρειο τμήμα του βασιλείου, εντέλει γνωστό ως Άνω Όσσορι, κατάφερε να μείνει άθικτο υπό την κληρονομική κυριαρχία μέχρι τη βασιλεία του βασιλιά [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας]], όταν και ενσωματώθηκε επίσημα ως βαρονία με το ίδιο όνομα.