Γιάννης Βάζος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Εξαιτίας της έλλειψης τροφίμων, με την έναρξη της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] μετέτρεψε το κρεοπωλείο σε κατάστημα ποτών, αλλά σύντομα συνελήφθη επειδή διακινήθηκαν εκεί κάποια απαγορευμένα είδη. Ο ίδιος αρνήθηκε πρότερη γνωριμία του με τους υπαίτιους, το Στρατοδικείο όμως της οδού Σίνα 8 τον καταδίκασε σε θάνατο, ποινή που δύσκολα μειώθηκε σε 5ετή κράτηση. Από τον Ιούλιο του 1941 παρέμεινε φυλακισμένος επί ένα χρόνο και 12 ημέρες, με μεγάλο διάστημα στο στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων του [[Τατόι|Τατοΐου]], του δόθηκε δε χάρη στα πλαίσια πανηγυρισμού των κατοχικών δυνάμεων για κάποια επιτυχία τους στο πολεμικό μέτωπο. Το σπίτι του, εξ άλλου, είχε σχεδόν καταστραφεί ολοσχερώς από το γερμανικό βομβαρδισμό του λιμένος Πειραιώς την 7η Απριλίου 1941 και η οικογένεια Γιάννη Βάζου φιλοξενήθηκε στο πατρικό του, μέχρι την αγορά νέου στην Κοκκινιά (σήμερα [[Νίκαια Αττικής|Νίκαια]]).<ref>στη βιογραφία του δεν γίνεται λόγος για τον τρόπο εξασφάλισης των πόρων εν μέσω Κατοχής, παρά μόνον ότι ''“Η κατάστασις όμως τότε ήταν τραγική στην Ελλάδα και ο Βάζος σαν νοικοκύρης και οικογενειάρχης, κοίταξε πώς να τα βολέψει καλύτερα έτσι που να κρατηθεί στη ζωή.”'' (σελ. 31)</ref> Σε αυτό διέμεινε για μακρά περίοδο της μεταγενέστερης ζωής του.

 

Απεβίωσε στις 6 Νοεμβρίου 1991 στον [[Πειραιάς|Πειραιά]].