Υπάρχουν δύο γνωστά λογοτεχνικά έργα για τον Σκεντέρμπεη του 15ου αιώνα. Το πρώτο γράφτηκε στις αρχές του 1480 από τον Σέρβο συγγραφέα Martin[[Μαρτίν SegonΣεγκόν]], καθολικό επίσκοπο του Ulcinj[[Ούλτσιν]] και αξιοσημείωτο ανθρωπιστή του 15ου αιώνα<ref>{{cite book|title=Zbornik Matice srpske za književnost i jezik|year=1991|publisher=Matica srpska|location=Novi Sad|url=https://books.google.com/books?ei=4kl5T-66IIvntQbcw73EBA&id=xqdiAAAAMAAJ&dq=%D0%BC%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B8%D0%BD+%D1%81%D0%B5%D0%B3%D0%BE%D0%BD+%D1%81%D0%BA%D0%B5%D0%BD%D0%B4%D0%B5%D1%80%D0%B1%D0%B5%D0%B3&q=%D1%83%D0%BB%D1%86%D0%B8%D1%9A%D1%83#search_anchor|accessdate=2 April 2012|page=91|language=Serbian|quote=Мартина Сегона, по сопственој изјави "српског писца"}}</ref>, ένα σύντομο βιογραφικό σκιαγράφημα του Σκεντέρμπεη ([[Ιταλικά]]: ''Narrazioni di Giorgio Castriotto, da i Turchi nella lingua loro chiamato Scander beg, cioe Alesandro Magno'')<ref>{{cite book|title=Studi storici|publisher=Istituto storico italiano per il medio evo|url=https://books.google.com/books?id=K3loAAAAMAAJ|pages=142–45|language=Italian|quote=Narrazioni di Giorgio Castriotto, da i Turchi nella lingua loro chiamato Scander beg, cioe Alesandro Magno}}</ref>. Ένα άλλο λογοτεχνικό έργο του 15ου αιώνα με τον Σκεντέρμπεη ως έναν από τους κύριους χαρακτήρες ήταν ''Τα Απομνημονεύματα ενός Γενίτσαρου'', που γράφτηκε κατά την περίοδο 1490-97 από τον [[Κονσταντίν Μιχαϊλόβιτς]], Σέρβο γενίτσαρο στον Οθωμανικό Στρατό<ref>{{cite book|last=Živanović|first=Đorđe|title=Predgovor spisu Konstantina Mihailovića "Janičarove uspomene ili turska hronika"|publisher=Projekat Rastko, Poljska|url=http://www.rastko.rs/rastko-pl/istorija/janiczar/djzivanovic-predgovor_l.php#_Toc14791997|accessdate=19 April 2011|archiveurl=https://www.webcitation.org/query?url=http%3A%2F%2Fwww.rastko.rs%2Frastko-pl%2Fistorija%2Fjaniczar%2Fdjzivanovic-predgovor_l.php%23_Toc14791997&date=2011-04-19#_Toc14791997|archivedate=19 April 2011|language=Serbian|chapter=Konstantin Mihailović iz Ostrovice|quote=Taj rukopis je ... postao pre 1500. godine, a po svoj prilici još za vlade Kazimira Jagjelovića (1445–1492) ... Kao što smo već rekli, Konstantin Mihailović je negde između 1497. i 1501. napisao jedino svoje književno delo, koje je sačuvano u raznim prepisima sve do naših dana ... delo napisano verovatno između 1490. i 1497, i to zbog toga što se u njemu Matija Korvin spominje kao već mrtav, a poljski kralj Jan Olbraht kao živ.|deadurl=yes|df=}}</ref>.
