Πιοτρ Κροπότκιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
Αριστοκρατικής καταγωγής, γιος του πρίγκιπα Αλεξέι Πέτροβιτς Κροπότκιν, εκπαιδεύτηκε στο επίλεκτο σώμα των ακολούθων στην Αγία Πετρούπολη. Το 1871 αρνήθηκε τη θέση του γραμματέα της Ρωσικής γεωγραφικής Εταιρείας και εγκατέλειψε τα προνόμιά του και έζησε στην [[Αγγλία]], τη [[Γαλλία]] και την [[Ελβετία]] όπου εργάστηκε για τη διάδοση των αναρχικών ιδεών. Πριν φύγει για τη [[Ρωσία]] έγραψε ένα γράμμα στους ''[[The Times]]'' του [[Λονδίνο|Λονδίνου]] με το οποίο ευχαριστούσε τον αγγλικό λαό για την φιλοξενία του κατά την διαμονή του εκεί.
 
Κατά τον Α[[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], υποστήριξε την Γαλλία, την Ρωσία και τις συμμαχικές της δυνάμεις εναντίον της Γερμανίας, μια κίνηση που προκάλεσε έκπληξη ανάμεσα σε συντρόφους του. <ref>Matthew S. Adams, στο κεφ Anarchism and the First World War σελίδα 391-92 από το βιβλίο THE PALGRAVE HANDBOOK OF ANARCHISM</ref><ref>Kropotkin, Read, and the Intellectual History of British Anarchism
Between Reason and Romanticism, M. Adams 2015 εκδόσεις PALGRAVE MACMILLAN σελίδα 101</ref> O Μαλατέστα τον κατηγόρησε πως εγκαταλείπει τις θεμελιώδεις αναρχικές αρχές,<ref>Matthew S. Adams, στο κεφ Anarchism and the First World War σελίδα 393 από το βιβλίο THE PALGRAVE HANDBOOK OF ANARCHISM</ref> και τελικά ο Κροπότκιν αποξενώθηκε από το αναρχικό κίνημα της εποχής. <ref>peter marshall, p 332, ''Demanting the impossible'' 1993</ref>
 
Επέστρεψε στη Ρωσία τον Ιούνιο του [[1917]] όπου τον υποδέχτηκαν ο [[Αλεξάντρ Κέρενσκι|Αλεξάντερ Κερένσκυ]] και ένα πλήθος 60.000 ατόμων. Ο Κερένσκυ μετά από κάποιο διάστημα πρότεινε στον Κροπότκιν να αναλάβει το υπουργείο Παιδείας, πρόταση την οποία απέρριψε αμέσως. Ο Κροπότκιν αρχικά ενθουσιάστηκε από την νέα κατάσταση μετά την [[Ρωσική Επανάσταση]], μετέπειτα όμως άσκησε σκληρή κριτική κυρίως μέσω επιστολών που έστελνε στον [[Λένιν]].
 
Ένα [[κρυολόγημα]] στα μέσα Ιανουαρίου του [[1921]], επιδείνωσε τη [[βρογχίτιδα]] από την οποία έπασχε, η οποία εξελίχθηκε σε [[πνευμονία]]. Ο [[Λένιν]] όταν πληροφορήθηκε ότι ο Κροπότκιν αρρώστησε, έστειλε ειδικό [[τραίνο]] με γιατρούς και τρόφιμα στο [[Ντμιτρόφ]]. Η [[υγεία]] του όμως ήταν αρκετά επιβαρυμένη και συνεχώς χειροτέρευε. Το πρωί της [[8 Φεβρουαρίου|8ης Φεβρουαρίου]] του [[1921]] πέθανε. Η [[κηδεία]] του ήταν η τελευταία μαζική συγκέντρωση [[αναρχισμός|αναρχικών]] στην [[Ρωσία]] και η τελευταία ευκαιρία κατά την οποία παρέλασε η μαύρη σημαία του αναρχισμού στη ρωσική πρωτεύουσα.
Γραμμή 44:
Η κηδεία του Πιότρ Κραπότκιν (Σπάνιο video 1921 Ελληνικοί Υπότιτλοι ) https://www.youtube.com/watch?v=AWBoGRvqO6s
* [http://www.youtube.com/watch?v=iu4n5uopvrg Σύντομης διάρκειας βίντεο με τον Πιοτρ Κροπότκιν]
 
==Παραπομπές==
{{reflist}}