Νατουραλισμός (λογοτεχνία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
για προτυπο |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές}}
{{πηγές}}Το λογοτεχνικό ρεύμα του Νατουραλισμου αναπτύχθηκε στη [[Γαλλία]] στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, κυρίως με τα έργα του [[Εμίλ Ζολά]]. Η νατουραλιστική πεζογραφία είναι εξέλιξη της [[ρεαλισμός (λογοτεχνία)|ρεαλιστικής]] και έχει πολλά κοινά σημεία με αυτήν, αφού ξεκινά, όπως και η ρεαλιστική, από την επιθυμία της απεικόνισης της πραγματικότητας με ακρίβεια και χωρίς ωραιοποίηση, αλλά διαφέρει ως προς το φιλοσοφικό υπόβαθρο που διακρίνεται πίσω από τα νατουραλιστικά έργα. ▼
{{Για|αφορά τον νατουραλισμό ως λογοτεχνικό ρεύμα|νατουραλισμό ως φιλοσοφία|Νατουραλισμός (φιλοσοφία)}}
▲
Οι νατουραλιστές συγγραφείς πιστεύουν ότι η συμπεριφορά του ανθρώπου ρυθμίζεται από τους παράγοντες της κληρονομικότητας, του περιβάλλοντος και της πίεσης της στιγμής, με αποτέλεσμα οι ήρωες των έργων τους να παρουσιάζονται ως άτομα που δρουν με βάση τα εσωτερικά τους [[ένστικτο|ένστικτα]] (κυρίως την [[πείνα]] και τη [[λίμπιντο|σεξουαλική επιθυμία]]) και υπό την επίδραση των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών. Τα νατουραλιστικά έργα ξεχωρίζουν επίσης για την υπερβολικά λεπτομερή απόδοση της πραγματικότητας, ακόμα και σε σκηνές ιδιαίτερα βίαιες, και συχνά για το τραγικό τέλος, στο οποίο ο ήρωας συνήθως οδηγείται στην καταστροφή. Άλλο εμφανές χαρακτηριστικό στα έργα των νατουραλιστών είναι η απόδοση των λόγων των ηρώων σε ελεύθερο πλάγιο λόγο.
Γραμμή 6 ⟶ 9 :
{{Λογοτεχνία-επέκταση}}
| |||