Οι μουσικοί της Βρέμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι "'''μουσικοί της Βρέμης'''" ({{lang-de|Die Bremer Stadtmusikanten}}) είναι δημοφιλές παραμύθι που ανακτήθηκε και καταγράφηκε από τους [[Αδελφοί Γκριμ|αδελφούς Γκριμ]]. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα παραμύθια των Γκριμ το 1819. Μιλάει για την ιστορία τεσσάρων ηλικιωμένων κατοικίδιων ζώων, τα οποία μετά από μια σκληρή δουλειά έχουν παραμεληθεί και κακομεταχειρίζονται από τους πρώην ιδιοκτήτες τους. Τελικά, αποφασίζουν να αποδράσουν και να γίνουν μουσικοί στην πόλη της Βρέμης. Σε αντίθεση με τον τίτλο της ιστορίας, οι χαρακτήρες δεν φθάνουν ποτέ στη Βρέμη, καθώς καταφέρνουν να τρομοκρατήσουν μια ομάδα ληστών παίρνοντας τα κλοπιμαία, μετακομίζοντας τελικά στο σπίτι τους. Σύμφωνα με το σύστημα ταξινόμησης Άαρνε-Τόμπσον, η ιστορία χαρακτηρίζεται ως λαϊκό παραμύθι τύπου 130 ("Απόκληρα ζώα βρίσκουν νέα κατοικία").<ref>{{cite web|url=http://www.surlalunefairytales.com/brementown/other.html|title=Tales Similar To Bremen Town Musicians|date=|publisher=SurLaLune Fairy Tales|accessdate=February 10, 2018|author=}}</ref>

 

Αργότερα εκείνη τη νύχτα, οι ληστές επιστρέφουν και στέλνουν ένα από τα μέλη τους για να ερευνήσει το σπίτι. Βλέποντας τα μάτια της γάτας που λάμπουν στο σκοτάδι, ο ληστής σκέφτεται ότι βλέπει τα κάρβουνα της φωτιάς. Φτάνει για να ανάψει το κερί του. Τα πράγματα συμβαίνουν με γρήγορη ταχύτητα. Η γάτα γρατζουνίζει το πρόσωπό της με τα νύχια της, ο σκύλος τον δαγκώνει στο πόδι, το γαϊδούρι τον κλωτσάει και ο κόκορας κοράζει και τον κυνηγάει έξω από την πόρτα, ουρλιάζοντας. Στο τέλος οι ληστές εγκαταλείπουν το εξοχικό σπίτι αφήνοντας το στα περίεργα πλάσματα που το έχουν πάρει, όπου τα ζώα ζουν ευτυχώς για τις υπόλοιπες μέρες τους.

 

 

 

== Παραπομπές ==