Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Μπόριλ»

Ο '''Μπόριλ''' (βουλγαρικά: Борил) ήταν αυτοκράτορας (τσάρος) της Βουλγαρίας από το 1207 έως το 1218. Ήταν γιος ανώνυμης αδελφής του προκάτοχούπροκατόχου του Καλογιάν. Μετά το θάνατο του [[Καλογιάν της Βουλγαρίας|Καλογιάν]] απροσδόκητα τον Οκτώβριο του 1207, ο Μπόριλ παντρεύτηκενυμφεύτηκε τη χήρα του, μια πριγκίπισσα των Κουμάνων, για να καταλάβει το θρόνο. Ο ξάδερφόςεξάδελφός του, ο [[Ιβάν Ασέν Α΄]] έφυγε από τη Βουλγαρία, επιτρέποντας στον Μπόριλ να ενισχύσει τη θέση του. Οι άλλοι συγγενείς του, Στρεζ και Αλέξιος ΣλάβοςΣλαβ, αρνήθηκαν επίσης να τον αναγνωρίσουν ως νόμιμο μονάρχη. Ο Στρεζ κατέλαβε γη μεταξύ των ποταμών Στρούμα και Βαρντάρ με την υποστήριξη του Στέφαν[[Στέφανος ο Πρωτόστεπτος|Στεφάνου Β΄ των Νεμάνιτς]] της Σερβίας. Ο Αλέξιος ΣλάβαςΣλαβ εξασφάλισε την κυριαρχία του στα Όρη της Ροδόπης με τη βοήθεια του [[Ερρίκος της Φλάνδρας|Ερρίκου,]] Λατίνου αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης.

Ο Μπόριλ ξεκίνησε ανεπιτυχείς στρατιωτικές εκστρατείες εναντίον της Λατινικής Αυτοκρατορίαςαυτοκρατορίας και του Βασιλείουβασιλείου της Θεσσαλονίκης κατά τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του. Συγκάλεσε τη Σύνοδο της Βουλγαρικής Εκκλησίας στις αρχές του 1211. Στη συνέλευση, οι επίσκοποι καταδίκασαν τους Μπογκομίλ[[Βογόμιλοι|Βογόμιλους]] για αίρεση. Μετά από μιαμία εξέγερση που ξέσπασε εναντίον του στο Βίντιν μεταξύ του 1211 και του 1214, ζήτησε βοήθεια από τον [[Ανδρέας Β΄ της Ουγγαρίας|Ανδρέα Β΄ της Ουγγαρίας]], που έστειλε ενισχύσεις για να καταστείλει τις ταραχές. ΣήνυψεΣυνήψε ειρήνη με τη Λατινική Αυτοκρατορίααυτοκρατορία στα τέλη του 1213 ή στις αρχές του 1214. Αφού ο Ερρίκος πέθανεαπεβίωσε το 1216 και ο Ανδρέας Β΄ εγκατέλειψε την Ουγγαρία για σταυροφορία, ο Ιβάν Ασέν Α΄ επέστρεψε στη Βουλγαρία. Καταδίκασε τον Μπόριλ, ο οποίος συνελήφθη και τυφλώθηκε στο Τάρνοβο το 1218.

Ο Καλογιάν πέθανεαπεβίωσε ξαφνικά κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο του 1207.{{sfn|Fine|1994|p=87}} Άρχισαν να διαδίδονται φήμες, ισχυριζόμενες ότι ο πολιούχος της πολιορκημένης πόλης, ο Άγιος Δημήτριος, τον σκότωσε.{{sfn|Fine|1994|p=91}} Μια έκδοσηεκδοχή αυτών των ιστοριών ονομάζουν ένα Μανάστρα ως τον δολοφόνο.{{sfn|Fine|1994|p=91}} Ο Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης, Ερρίκος, ανέφερε σε μία από τις επιστολές του, ότι ο Μπόριλ "είχε επιβάλει τη βούλησή του με βία και σφετερίστηκε το αυτοκρατορικό όνομα και τα διακριτικά".{{sfn|Madgearu|2016|p=171}} Ο Ανρί ντε Βαλενσιέν (ο οποίος συνέχισε το χρονικό του Τζέφρεϊ του Βιλαρντουέν μετά το 1207) περιέγραψε ομοίως τον Μπόριλ ως αποστάτη, που κατέλαβε παράνομα τον αυτοκρατορικό θρόνο.{{sfn|Madgearu|2016|pp=5, 171}} Σύμφωνα με τον Μαντγκεάρου, και οι δύο αναφορές υποδεικνύουν, ότι ο Μπόριλ δολοφόνησε τον θείο του, πιθανότατα σε συνεργασία με τη σύζυγο τουτού Καλογιάν.{{sfn|Madgearu|2016|pp=170–171}} Από την άλλη πλευρά, ο ιστορικός Τζον Β. Α. Φάιν τονίζει, ότι "δεν υπάρχουν στοιχεία εναντίον του Μπόριλ".{{sfn|Fine|1994|p=91}}