Μιχαήλ Ασέν Γ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος του Σισμάν|του Σισμάν]]

Ο '''Μιχαήλ-Ασέν Γ΄''' ή '''Μιχαήλ Γ΄ Σισμάν''' (''Михаил III Шишман Асен'', μετά το [[1280]] - [[31 Ιουλίου]] [[1330]]) από τον [[Οίκος του Σισμάν|Οίκο του Σισμάν]] ήταν τσάρος της Βουλγαρίας κατά τα έτη [[1323]]-[[1330]]. Ήταν γιος του δεσπότη [[Σισμάν του Βίντιν|Σισμάν]] του [[Βίντιν]] και μιας κόρης της Άννας Ασέν, κόρης του [[Ιβάν Ασέν Β΄]] της Βουλγαρίας.

Η περιοχή του [[Βίντιν]] ήταν ως τα μέσα του 13ου αιώνα αυτόνομη υπό [[βουλγαρία|Βουλγαρική]] κυριαρχία. Διοικήθηκε διαδοχικά από τους [[Γιάκομπ Σβετοσλάβ]] ως το [[1276]], [[Σισμάν του Βίντιν|Σισμάν]] ([[1308]]-[[1313]]) και από το [[1313]] από τον μέλλοντα Μιχαήλ-Ασέν της Βουλγαρίας.

Ακολούθησε περίοδος σύγχυσης και αβεβαιότητας, που την εκμεταλλεύτηκε ο [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος]] αυτοκράτοραςΑυτοκράτορας των Ρωμαίων, προκειμένου να καταλάβει ολόκληρη τη [[Θράκη]]. Ένας διεκδικητής του θρόνου, ο [[Βόζιλ]], αδελφός του [[Σμίλετς]], εγκαταστάθηκε αυτόνομος στο [[Κραν]] ελέγχοντας την Βαλκανική κοιλάδα. Ο νεαρός [[Μιχαήλ- Ασέν Γ΄]] κινήθηκε κατά του Ανδρόνικου Γ', προσπαθώντας να τον εξαναγκάσει να οπισθοχωρήσει, όμως o Βυζαντινός στρατός πολιορκούσε την [[Φιλιππούπολη]], την οποία και τελικά κατέλαβε. Σε πείσμα της απώλειας αυτής, ο Μιχαήλ-Ασέν απέβαλε τον [[Βόζιλ]] και ανέκτησε τον Βουλγαρικό έλεγχο στη Βόρεια Θράκη το [[1324]].

Τελικά με συνθήκη ο Μιχαήλ- Ασέν Γ΄ νυμφεύτηκε την [[Θεοδώρα Παλαιολογίνα της Βουλγαρίας|Θεοδώρα Παλαιολογίνα]], αδελφή του Ανδρόνικου Γ΄ και πρώην σύζυγο του Θεοδώρου-Σβετοσλάβ, χωρίζοντας την πρώτη του γυναίκα [[Άννα Νέδα της Σερβίας|Άννα-Νέδα]], αδελφή του [[Σερβία|Σέρβου]] βασιλιά [[Στέφανος Ούρος Γ΄|Στέφανου-Ούρου Γ΄ ''Ντεκάνσκι'']]. Αυτό έφερε χειροτέρευση στις σχέσεις με την Σερβία. Απτόητος ο Μιχαήλ- Ασέν Γ΄ προσπάθησε να υποστηρίξει έναν σφετεριστή του Σερβικού θρόνου, τοτον [[Στέφαν Βλαδισλάβ Γ΄]] απέναντι στον βασιλιά και αδελφό της συζύγου του Στέφανο-Ούρο Γ΄. Το κίνημα του Στέφαν-Βλαδισλάβ Γ΄ απέτυχε και ο Μιχαήλ- Ασέν Γ΄ τα υπόλοιπα χρόνια προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους γείτονές του.

== Έντονες επεμβάσεις στηνστη Βυζαντινή πολιτική ==

Το [[1327]] που ξέσπασε ο βυζαντινόςΒυζαντινός εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των δύο Ανδρονίκων, ο Μιχαήλ Ασέν Γ΄ πήρε το μέρος του εγγονού Ανδρόνικου Γ΄, ενώ ο Σέρβος βασιλιάς το μέρος του πάππου Ανδρόνικου Β΄. Παρόλα αυτά, ο Μιχαήλ- Ασέν Γ΄ ήρθε σε διαπραγματεύσεις με τον [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικο Β΄]], προσφέροντάς του στρατιωτική υποστήριξη με αντάλλαγμα χρήμα και κτήματα γης. Προωθούμενος στα σύνορα, έστειλε στρατιωτικό απόσπασμα 3.000 ιππέων, φαινομενικά για να βοηθήσει τον Ανδρόνικο Β΄, αλλά με απώτερη πρόθεση να τον συλλάβει αιχμάλωτο. Ο εγγονός του Ανδρόνικου Β΄, Ανδρόνικος Γ' κατάλαβε τις προθέσεις του και προειδοποίησε τον πάππο του. Έτσι ο γηραιός Αυτοκράτορας προσπάθησε με σύνεση να κρατήσει το στρατιωτικό Βουλγαρικό απόσπασμα μακριά από την [[Κωνσταντινούπολη]].

Βλέποντας το σχέδιό του να αποτυγχάνει, άρχισε να λεηλατεί βυζαντινέςΡωμαϊκές περιοχές, αλλά οπισθοχώρησε με την επέλαση του Ανδρόνικου Γ΄. Τελικά έκλεισαν συνθήκη ειρήνης στην [[Αδριανούπολη]] το [[1328]] και ο Μιχαήλ- Ασέν Γ΄, χωρίς κανένα κέρδος, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην πρωτεύουσά του [[Βέλικο Τάρνοβο|Τάρνοβο]].

Σε άλλη μιαμία συνάντηση με τον Ανδρόνικο Γ΄, το [[1329]], ζήτησε συνδυασμένη στρατιωτική επίθεση εναντίον των Σέρβων. Σύμφωνα με τα "Σερβικά Χρονικά", ήταν εξαιρετικά απαιτητικός και απειλητικός απέναντι στους [[Σέρβοι|Σέρβους]], λέγοντας χαρακτηριστικά ότι "θα τοποθετήσει τον θρόνο του στο μέσο της Σερβικής γης". Το [[1330]] προωθήθηκε από τα νότια εναντίον των Σέρβων, επικεφαλής μεγάλης στρατιωτικής δύναμης που περιελάμβανε και υποτελείς του από τη [[Μολδοβλαχία|Βλαχία]]. Στρατοπέδευσε κοντά στο [[Βέλμπαστ]], όπου διασκόρπισε τον στρατό του περιμένοντας ενισχύσεις από τον Ανδρόνικο Γ΄. Οι Σέρβοι, τρομοκρατημένοι και καθοδηγούμενοι από τον βασιλιά τους [[Στέφανος Ούρος Γ΄|Στέφανο-Ούρο Γ΄]], έδειχναν ότι υποχωρούν, ζητώντας ανακωχή μιας ημέρας.

Στην πραγματικότητα οι [[Σέρβοι]] το έκαναν για να αναδιοργανώσουν τις δυνάμεις τους: κατέφθασε ισχυρό στρατιωτικό σώμα υπό την ηγεσία του διαδόχου μελλοντικού βασιλιά [[Στέφανος Δουσάν|Στέφανου-Ούρου Δ΄ ''Δουσάν'']]. ΟιΈτσι οι Σέρβοι ξαφνικά επιτέθηκαν στους έκπληκτους Βούλγαρους στις [[28 Ιουλίου]] [[1330]], οι οποίοι υπέστησαν συντριπτική ήττα, ενώ τα ΒυζαντινάΡωμαϊκά στρατεύματα δεν είχαν ακόμαακόμη καταφθάσει. Ο Μιχαήλ- Ασέν Γ΄, κατά τον ιστορικό [[Ιωάννης Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνό]], τραυματίστηκε θανάσιμα, πέφτοντας από το νεκρό άλογό του και υπέκυψε στα τραύματά του σε 4 μέρες.

Ο Μιχαήλ- Ασέν Γ΄ ήταν βασιλιάς επιθετικός, [[καιροσκόπος]], εγωιστής και ματαιόδοξος. Η εξωτερική του πολιτική ήταν αμφιταλαντευόμενη χωρίς προγραμματισμό, με αποτέλεσμα τη γρήγορη καταστροφή του. Στην πραγματικότητα, ήταν αρκετά ισχυρός και ενεργητικός, κάτι που λόγω των ελαττωμάτων του δεν ήταν δυνατό να του προσφέρει οφέλη. Τον διαδέχθηκε ο γιος του [[Ιβάν Στέφαν]] ([[1330]]-[[1331]]).

Νυμφεύτηκε πρώτα την [[Άννα Νέδα της Σερβίας|Άννα-Νέδα Νεμάνιατων Νεμάνιτς]], κόρη του [[Στέφανος Ούρος Β΄ Μιλούτιν|Στεφάνου-Ούρου Β΄ ''Μιλούτιν'']] και είχε τέκνα:

* [[Ιβάν Στέφαν]] 1300/01-1373(;), διάδοχόςτσάρος της τουΒουλγαρίας.

(({{ενσωμάτωση κειμένου|en|Michael Shishman of Bulgaria}}