Τυπογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Η ελληνική τυπογραφία: διορθώθηκε ορθογραφικό σφάλμα
Γραμμή 22:
 
[[Αρχείο:Gutenberg Bible, Lenox Copy, New York Public Library, 2009. Pic 01.jpg|225px|μικρογραφία|δεξιά|Η λατινική Βίβλος του Γουτεμβέργιου τυπώθηκε στο Μάιντς της σημερινής Γερμανίας γύρω στο 1455 σε περίπου 180 αντίτυπα. Από αυτά, σώζονται περίπου 48. Το συγκεκριμένο αντίτυπο φυλάσσεται στην Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.]]
Η τυπογραφία εμφανίστηκε στην [[Ευρώπη]] τον 15ο αι. Η εφεύρεσή της έγινε στη Μαγεντία (σημερινό [[Μάιντς]] Meinz της Γερμανίας) από τον [[Γουτεμβέργιος|Ιωάννη Γουτεμβέργιο]], ο οποίος κατασκεύασε τα πρώτα κινητά τυπογραφικά στοιχεία από [[κράμα]] [[μόλυβδος|μολύβδου]]–[[κασσίτερος|κασσίτερου]]–[[αντιμόνιο|αντιμονίου]]. Το πρώτο βιβλίο που τύπωσε ο Γουτεμβέργιος ήταν η [[Βίβλος]] στην λατινική της μετάφραση ([[Βουλγάτα]]), σε σελίδες των 42 αράδων (1455). Τύπωσε επίσης διάφορα θρησκευτικά φυλλάδια, πιθανώς μία λατινική γραμματική γύρω στο 1455, και μία άλλη λατινική Βίβλο σε σελίδες των 36 αράδων μεταξύ του 1458 και του 1460.
 
Η ευκολία με την οποία μπορούσαν να παραχθούν βιβλία επέτρεψε να τυπωθούν συγγράμματα αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων συγγραφέων, που έως τότε αναπαράγονταν μόνο από αντιγραφείς σε μοναστήρια, και υπήρξε έτσι μια στροφή στην [[κλασική αρχαιότητα]]. Το επόμενο μισό του 15ου αι. τυπώθηκαν περισσότερα από 6.000 έργα σε 10 εκατομμύρια αντίτυπα (τα λεγόμενα ''αρχέτυπα''<ref name="kokkonas">Γ. Κόκκωνας, «Αρχέτυπα, τα πρώτα έντυπα βιβλία», ''Θησαυροί της Εθνικής Βιβλιοθήκης'', Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, Αθήνα 1999, σσ. 75-91.</ref>), καθώς ο αριθμός των τυπογράφων σε όλη την Ευρώπη αυξανόταν συνεχώς. Η τυπογραφία επίσης επέτρεψε τη γοργή μετάδοση και ανταλλαγή απόψεων, ιδεών και πληροφοριών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη ραγδαία μετάδοση της γνώσης και τη διεύρυνση τις πνευματικής καλλιέργειας, που ως τότε ήταν προνόμιο μόνο του κλήρου και των αριστοκρατών, οδηγώντας στην περίοδο της [[Αναγέννηση]]ς.