Επτάφωτος λυχνία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 30:
 
===Συμβολισμός===
Σύμφωνα με Εβραίους διανοουμένους<ref>Chanan Morrison, Abraham Isaac Kook, ''Gold from the Land of Israel: A New Light on the Weekly Torah Portion - From the Writings of Rabbi Abraham Isaac HaKohen Kook'', σελ. 239 (Urim Publications, 2006). ISBN 965-7108-92-6</ref> η επτάφωτος λυχνία συμβόλιζε το ιδανικό του παγκόσμιου διαφωτισμού. Οι επτά λύχνοι της συμβολίζουν τους κλάδους της ανθρώπινης γνώσεως, που αναπαριστούν οι έξι πλάγιοι λύχνοι, οι οποίοι ανυψωμένοι στρέφονται προς τον κεντρικό λύχνο, που συμβολίζει το φως του Θεού. Επιπροσθέτως η επτάφωτος λυχνία συμβολίζει την Εξαήμερο Δημιουργία του κόσμου, με τον κεντρικό λύχνο να συμβολίζει το Σάββατο, την έβδομη ημέρα αναπαύσεως του Θεού<ref>Birnbaum, Philip (1975): A Book of Jewish Concepts. Νέα Υόρκη: Hebrew Publishing Company, σσ. 366–367. ISBN 88482876X088482876X.</ref>. Λέγεται επίσης ότι συμβολίζει τη [[Φλεγόμενη βάτος|φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτο]] που αντίκρισε ο Μωυσής στο όρος Χωρήβ.
 
Ο [[Κλήμης Αλεξανδρείας]] και ο [[Φίλων ο Ιουδαίος]] γράφουν ότι οι επτά λύχνοι της χρυσής επτάφωτης λυχνίας αναπαριστούσαν τους επτά αρχαίους «πλανήτες» με τη σειρά: Σελήνη, Ερμής, Αφροδίτη, Ήλιος, Άρης, Δίας και Κρόνος.