Υπεξαίρεση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
|||
Γραμμή 1:
{{πηγές|09|02|2019}}
{{ελληνοκεντρικό}}
Η '''υπεξαίρεση''' είναι ποινικό αδίκημα που προσβάλλει το έννομο αγαθό της ιδιοκτησίας. Ως υπεξαίρεση ορίζεται η ιδιοποίηση ξένου (ολικώς ή εν μέρει) κινητού πράγματος που περιήλθε στην κατοχή του δράστη με οποιονδήποτε τρόπο.
Παραδείγματα : 1) Ο ταμίας μιας δημόσιας υπηρεσίας ή μιας επιχείρησης ιδιοποιείται τα χρήματα που διαχειρίζεται. 2) Ο Α βρίσκει ένα πράγμα αξίας και, αντί να το παραδώσει στην πλησιέστερη αρχή, το ιδιοποιείται. 3) Ο Χ που έλαβε ένα αντικείμενο αξίας από τον Ψ για να το φυλάει, το ιδιοποιείται.
==Διαφορά υπεξαίρεσης από την κλοπή==
Γραμμή 11 ⟶ 13 :
Ο ν. 1608/1950 "περί προσαυξήσεως των ποινών των προβλεπομένων διά τους καταχραστάς του δημοσίου" θέτει την υπεξαίρεση μεταξύ των εγκλημάτων τα οποία, εφόσον α)στρέφονται κατά του Δημοσίου ή άλλων δημοσίων νομικών προσώπων και β)το όφελος που πέτυχε ή επιδίωξε ο δράστης ή η ζημία που προξενήθηκε ή οπωσδήποτε απειλήθηκε στο Δημόσιο ή στα πιο πάνω νομικά πρόσωπα υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο ποσό (5.000.000 δρχ), επιβάλλεται η ποινή της κάθειρξης στον δράστη (ποινή στέρησης της ελευθερίας από πέντε ως είκοσι έτη).
Αν,μάλιστα, συντρέχουν ιδιαζόντως επιβαρυντικές περιστάσεις, όπως αν ο ένοχος εξακολούθησε επί μακρό χρόνο την εκτέλεση του εγκλήματος ή το αντικείμενό του είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, επιβάλλεται η ποινή της ισόβιας κάθειρξης (άρθρο 1§1 ν. 1608/1950). Υπ' αυτές τις προϋποθέσεις, η υπεξαίρεση μπορεί να τιμωρηθεί με την ανώτατη ποινή που προβλέπεται στην ελληνική έννομη τάξη .
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{βικιλεξικό}}
[[Κατηγορία:Εγκλήματα]]
| |||