Βυθομετρικός χάρτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|30|11|2016}}

 

 

Η ιδέα αυτού του τρόπου αποτύπωσης του βάθους των βυθών και η απεικόνισή τους σε χάρτη οφείλεται στον Αμερικανό υποπλοίαρχο Μόρρυ που εκδόθηκε για πρώτη φορά για τον [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικό Ωκεανό]] το [[1856]] όπου και συζητήθηκε πολύ στο τότε ναυτικό Συνέδριο των Βρυξελλών. Κατόπιν πολλών άλλων ομοίων Συνεδρίων (Μπισμπάντεν, Βερολίνου, Μονακό κ.λπ.) τελικά αποφασίσθηκε από το Συνέδριο της Χριστιάνιτης το [[1901]] η "'''υπό κλίμακα 1:10.000.000'''" επίσημη έκδοση, από 24 φύλλα για όλους τους βυθούς των θαλασσών. Τα πρώτα 16 φύλλα θα ήταν κατά την "Μερκατορική επιπεδογράφηση" ή [[Μερκατορική προβολή]], όπως καθιερώθηκε να λέγεται, 4 για τις αρκτικές θάλασσες και 4 για τις ανταρκτικές θάλασσες κατά την [[γνωμονική μέθοδος|γνωμονική μέθοδο]] του [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Πτολεμαίου]].