Ευρωπαϊκή Ένωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''''Η Ευρωπαϊκή Ένωση''' ('''Ε.Ε.''') αποτελεί μια [[Οικονομικές ενώσεις (διεθνείς)|οικονομική]] και πολιτική ένωση είκοσι οκτώ ευρωπαϊκών [[κράτη|κρατών]].'''''

'''''Ιδρύθηκε την 1η Νοεμβρίου [[1993]] με τη θέση σε ισχύ της [[Συνθήκη του Μάαστριχτ|Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση]] (υπογραφή 7.2.[[1992]]), γνωστότερης ως ''Συνθήκη του Μάαστριχτ'', βασιζόμενη στις τότε [[Ευρωπαϊκές Κοινότητες]] ([[Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα]], [[Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα]], [[Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας]]) τις οποίες και αντικατέστησε. Το 1993, η Ένωση αριθμούσε 12 μέλη. Από τότε νέες τροποποιητικές συνθήκες έχουν επεκτείνει τις αρμοδιότητές της και σταδιακές διευρύνσεις έχουν αυξήσει τον αριθμό των κρατών-μελών της. Θεωρείται ως η ισχυρότερη ένωση κρατών μέχρι σήμερα στην παγκόσμια ιστορία, με επιδιώξεις οικονομικού, πολιτικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου. Η ΕΕ αποτελεί το τρέχον στάδιο μιας ανοιχτής διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.'''''

'''''Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές και πολιτικές οντότητες στον κόσμο, με περισσότερους από 511 εκατομμύρια κατοίκους<ref name="Πληθυσμός ΕΕ" /> ή 7,4% του παγκόσμιου πληθυσμού<ref>{{cite web|title=European Union reaches 500 Million through Combination of Accessions, Migration and Natural Growth|publisher=Vienna Institute of Demography|url=http://www.oeaw.ac.at/vid/datasheet/EU_reaches_500_Mill.shtml}}</ref> και συνδυασμένο ονομαστικό [[ΑΕΠ]] περίπου 16,06 τρισεκατομμύρια [[ευρώ]] το [[2014]]. Έχει δημιουργήσει μια εσωτερική αγορά με ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων, διαθέτει κοινή αγροτική και αλιευτική πολιτική, κοινή εμπορική πολιτική προς τις τρίτες χώρες, όπως επίσης και περιφερειακή πολιτική για την υποστήριξη των φτωχότερων περιφερειών της. Επιδιώκει να αποτελέσει ένα ''Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης'', μέσα στον οποίο τα κράτη μέλη της συνεργάζονται στενά σχετικά με τις γενικές πολιτικές, τους ελέγχους στα σύνορα (εσωτερικά και εξωτερικά), το άσυλο, τη μετανάστευση, τη δικαστική συνεργασία σε αστικές και ποινικές υποθέσεις και την αστυνομική συνεργασία. Επίσης προωθεί μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας, προς το παρόν σε διακυβερνητικό επίπεδο. Στο πλαίσιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης εισήγαγε ενιαίο νόμισμα, το [[ευρώ]], που έχει υιοθετηθεί από δεκαεννέα κράτη μέλη μέχρι σήμερα.'''''

'''''Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ περιλαμβάνουν το [[Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο]], το [[Ευρωπαϊκό Συμβούλιο]], το [[Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης]], την [[Ευρωπαϊκή Επιτροπή]], το [[Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης]], την [[Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα]] και το [[Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο]].'''''

'''''Με την ίδρυση της η Ευρωπαϊκή Ένωση, εισήγαγε για πρώτη φορά την έννοια της [[Ευρωπαϊκή ιθαγένεια|Ευρωπαϊκής Ιθαγένειας]]: oι πολίτες των κρατών μελών είναι παράλληλα και πολίτες της Ένωσης, δηλαδή μπορούν, μεταξύ άλλων, να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφός των κρατών μελών και να εκλέγουν ή/και να εκλέγονται μια φορά κάθε πέντε έτη στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (όπως και στις εθνικές εκλογές της χώρας τους). Παράλληλα οι έλεγχοι διαβατηρίων στα εσωτερικά της σύνορα καταργήθηκαν με τη [[Συμφωνία του Σένγκεν]] (Schengen).'''''

'''''H EE τιμήθηκε με [[Νόμπελ Ειρήνης]] το 2012.'''''

Μετά το τέλος του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] το πολιτικό κλίμα ήταν πιο ώριμο από ποτέ για μια ενδεχόμενη ενοποίηση της Ευρώπης. Η ενότητα θεωρήθηκε από πολλούς ως η μοναδική λύση για την αποφυγή μελλοντικών πολεμικών συγκρούσεων. μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών και την απομόνωση των ακραίων μορφών εθνικισμού, οι οποίες ήταν υπεύθυνες για τη πρόσφατη καταστροφή της ευρωπαϊκής ηπείρου. Το έναυσμα έδωσε ο [[Ουίνστον Τσώρτσιλ]] με το λόγο που εκφώνησε στο [[Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης]] το 1946, στον οποίο προτείνει την ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής οικογένειας σε κλίμα ειρήνης, ασφάλειας και ελευθερίας.{{πηγή}} Στις [[9 Μαΐου]] [[1950]] ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών [[Ρομπέρ Σουμάν]] (Robert προτεινεSchuman) υπέβαλε τηνμια πρόταση για κοινή διαχείριση από τη Γαλλία και τη Δυτική Γερμανία των βιομηχανιών του άνθρακα και του χάλυβα. Η πρόταση, γνωστή ως ''Διακήρυξη Σουμάν'', περιέγραφε το σχέδιο ως «το πρώτο συγκεκριμένο βήμα προς μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία». Η πρόταση οδήγησε στο σχηματισμό της [[Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα|Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα]] (ΕΚΑΧ) από τη [[Δυτική Γερμανία]], το [[Βέλγιο]], τη [[Γαλλία]], την [[Ιταλία]], το [[Λουξεμβούργο]] και τις [[Κάτω Χώρες]]. Στους δημιουργούς και υποστηρικτές συγκαταλέγονται οι [[Ζαν Μονέ]] (Jean Monnet), Ρομπέρ Σουμάν, [[Πωλ-Ανρί Σπάακ]] (Paul Henri Spaak) και [[Αλτσίντε ντε Γκάσπερι]] (Alcide De Gasperi). Η Κοινότητα ιδρύθηκε με τη [[Συνθήκη των Παρισίων (1951)|Συνθήκη των Παρισίων]] (υπογραφή 18.4.[[1951]]) στις 23 Ιουλίου [[1952]] και θεωρείται η απαρχή της δημιουργίας της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Την 1η Ιανουαρίου [[1958]] με τις [[Συνθήκη της Ρώμης|Συνθήκες της Ρώμης]] (υπογραφή 25.3.[[1957]]) δημιουργήθηκαν δύο νέες Κοινότητες: η [[Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα]] (ΕΟΚ), που καθιέρωσε για πρώτη φορά πλήρη τελωνειακή ένωση, και η [[Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας]] (ΕΥΡΑΤΟΜ) για συνεργασία σε θέματα χρήσης [[Πυρηνική ενέργεια|πυρηνικής ενέργειας]]. Με μία ιδιαίτερη Σύμβαση, που υπογράφηκε και τέθηκε σε ισχύ μαζί με τις άλλες δύο Συνθήκες, οι τρεις Κοινότητες αποκτούσαν για πρώτη φορά τρία κοινά όργανα: τη Συνέλευση (μετέπειτα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), το Δικαστήριο και την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή. Σε κάθε περίπτωση και οι τρεις διατηρούσαν την αυτονομία τους από νομικής απόψεως ως διακριτοί διεθνείς οργανισμοί.