Ζυλ Ρομαίν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 11:
| ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Ζυλ Ρομαίν''' (Jules Romains), φιλολογικό ψευδώνυμο του Λουί Ανρί Ζαν Φαριγκούλ (Louis Henri Jean Farigoule, 1885 -1972), ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και ιδρυτής του λογοτεχνικού ρεύματος του [[Ουνανιμισμός|Ουνανιμισμού]]. Στα έργα του περιλαμβάνονται η κωμωδία ''Νοκ ή ο θρίαμβος της ιατρικής'' (Knock ou le Triomphe de la médecine, 1923) και το μυθιστόρημα-ποταμός ''Οι άνθρωποι καλής θέλησης'' (Les Hommes de bonne volonté, 1932-1947).
Το 1946 εξελέγη μέλος της [[Γαλλική Ακαδημία|Γαλλικής Ακαδημίας]].
Γραμμή 19:
Ο Ζυλ Ρομαίν γεννήθηκε στο Σαιν-Ζυλιέν-Σαπτέιγ στον Άνω Λίγηρα. Οι γονείς του ήταν δάσκαλοι. Φοίτησε στο Παρίσι στο λύκειο Κοντορσέ και στη συνέχεια σπούδασε επιστήμη και φιλοσοφία στη διάσημη Εκόλ Νορμάλ Συπεριέρ. <ref name=":0" />Αργότερα (1909-1919) δίδαξε φιλοσοφία.
Αφού δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα στην ηλικία των δεκαοκτώ, ''Η ψυχή των ανθρώπων'' (L’Âme des hommes, 1904), εγκατέλειψε τη σταδιοδρομία του στη διδασκαλία στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αφοσιώθηκε αποκλειστικά στη λογοτεχνία. Το έργο του χαρακτηρίστηκε από μια κυρίαρχη ιδέα, που είχε από τα νεανικά του χρόνια: τον [[Ουνανιμισμός|ουνανιμισμό]], δηλαδή την έκφραση της συλλογικής ψυχής μιας κοινωνικής ομάδας. Αυτή η θεωρία τροφοδοτεί τη συλλογή ποιημάτων, ''Η ομόφωνη ζωή'' (La Vie unanime,1908), και τα μυθιστορήματά του: ''ο Θάνατος κάποιου'' (la Mort de quelqu'un,1911) και ''Οι φίλοι'' (Les Copains, 1913). Θα βρει αργότερα την ολοκληρωμένη έκφρασή της στον μυθιστορηματικό κύκλο ''Οι άνθρωποι καλής θέλησης'' (Les Hommes de bonne volonté, 1932-1947), είκοσι επτά τόμοι που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 1932 και 1946, μια τεράστια τοιχογραφία στην οποία, σκιαγραφεί την εικόνα της εξέλιξης της κοινωνίας μεταξύ 1908 και 1933.<ref name=":0">[http://www.academie-francaise.fr/les-immortels/jules-romains Académie Fran'''ç'''aise - Biographie de Jules Romains]</ref>
Αλλά ήταν κυρίως στο θέατρο που ο Ζυλ Ρομαίν κέρδισε την φήμη από τη δεκαετία του ΄20, κυρίως με το ''Νοκ'' ''ή ο θρίαμβος της ιατρικής'' (Knock ou le Triomphe de la médecine, 1923). Ακολούθησαν ''ο Αμεντέ ή οι Κύριοι από γενιά'' (Amédée ou les Messieurs en rang,1923), ''Ο γάμος του κυρίου Τρουαντέκ'' (Le Mariage de monsieur Le Trouhadec,1926), ''το Μαροκινό γεύμα'' (Le Déjeuner marocain,1926), ''ο Δημήτριος'' (Démétrios,1926), ''Ζαν λε Μοφράν'' (Jean le Maufranc,1926), ''ο Δικτάτορας'' (''Le Dictateur'', 1926), ''Μποέν ή η κατοχή των αγαθών'' (Boën ou la Possession des biens,1930), κλπ
| |||