Ολυμπία Μοράτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 20:
== Ο γάμος της και η διεθνής φήμη ==
Το 1549<ref name=":4" /><ref name=":3" /> ή το 1550<ref name=":1" /><ref name=":4" /><ref name=":3" /> ερωτεύθηκε και παντρεύτηκε έναν Βαυαρό φοιτητή ιατρικής και φιλοσοφίας που συμμερίζονταν τις θρησκευτικές της πεποιθήσεις και υποστήριζε τις μελέτες της και το συγγραφικό της έργο, τον Αντρέας Γκρούντλερ.<ref name=":2" /> Σε αυτόν η Μοράτα βρήκε έναν άντρα που στον πρώτο «Διάλογό» της θεωρούσε αδύνατο να υπάρχει: «ένα άντρα που προτιμά να είσαι μορφωμένη αντί να είσαι πλούσια».<ref name=":2" /> Ο γάμος της Μοράτα για πολλούς στην Ιταλία ήταν μια ανωμαλία καθώς όχι μόνο θεωρούσαν τις μορφωμένες γυναίκες ακατάλληλες για γάμο, αλλά πολύ περισσότερο θεωρούσαν την γυναικεία μόρφωση άρρηκτα συνδεδεμένη με την παρθενία.<ref name=":2" /> Η Προτεσταντική ηθική όμως επέβαλλε τον γάμο στις γυναίκες ως τον υπέρτατο σκοπό της ζωής τους και τους επέτρεπε να μορφωθούν και να δράσουν εντός του.<ref name=":2" />
Σύντομα η Μοράτα ακολούθησε τον σύζυγό της στην πατρίδα του προκειμένου να ξεφύγει από τον όλο και πιο ασφυκτικό έλεγχο της [[Ιερά Εξέταση|Ιεράς Εξέτασης]] στους Προτεστάντες. Εκεί εκείνος εργάστηκε ως στρατιωτικός γιατρός στην προτεσταντική πόλη Σβάινφουρτ ενώ η Μοράτα συνέχισε τις θεολογικές της μελέτες και άρχισε να αλληλογραφεί με τους κορυφαίους Προτεστάντες θεολόγους της εποχής της.<ref name=":4" /><ref name=":2" /> Τότε ήταν που η Ολυμπία Μοράτα απέκτησε πανευρωπαϊκή φήμη ως μορφωμένη γυναίκα που ενσάρκωνε το πρότυπο της «μορφωμένης χριστιανής» που είχε ορίσει πρώτος ο [[Έρασμος]] που επέτρεπε στα πλαίσια της Μεταρρύθμισης ένα νέο είδος θρησκευτικής ισότητας και την μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στην πνευματική και λόγια ζωή<ref name=":0" /> εμπνευσμένες από τα βιβλικά πρότυπα της [[Εσθήρ (Παλαιά Διαθήκη)|Εσθήρ]] και της [[Ιουδήθ]] και όχι από τις περιοριστικές επιταγές των Επιστολών του [[Απόστολος Παύλος|Απόστολου Παύλου]] και των κειμένων των Εκκλησιαστικών Πατέρων.<ref>{{Cite journal|url=https://revistas.um.es/iqual/article/view/307681|title=An Identity of One’s Own. Olympia Morata, a learned lady in the Renaissance|last=Cagnolati|first=Antonella|date=2018-02-22|journal=iQual. Revista de Género e Igualdad|issue=1|doi=10.6018/iQual.307681|pages=190–200|language=en|issn=2603-851X}}</ref> Αυτό το πρότυπο της «πεφωτισμένης χριστιανής γυναίκας» ήταν ο λόγος που στην Γερμανία της [[Μεταρρύθμιση|Μεταρρύθμισης]] εμφανίστηκαν πολλές σημαντικές λόγιες γυναίκες όπως η [[Κάριτας Πίρκχαϊμερ]] (Caritas Pirckheimer), η [[Μαργκαρίτε Πόιτινγκερ]] (Margarete Peutinger) και οι κόρες της αλλά και οι «ηρωίδες» της Προτεσταντικής Μεταρρύθμισης [[Καταρίνα Τσελ]] (Katharina Zell), [[Ελίζαμπεθ Κρούσινγκερ]] (Elisabeth Cruciger) και [[Ελίζαμπεθ φον Μπράουνσβαϊκ-Λούνεμπουργκ]] (Elisabeth von Braunschweig-Lüneburg).<ref name=":0" /> Το παράδειγμα της Μοράτα όμως οδήγησε και στην άνθιση της γυναικείας λογοτεχνίας στην Ιταλία τον 16ο αιώνα.<ref name=":0" />
| |||