Σούτσσταφφελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 43:
}}
 
Η '''Σούτσσταφελ''' ([[Γερμανική γλώσσα|γερμανικά]]: ''Schutzstaffel'', που σημαίνει «μοίρα ασφαλείας») ή συντομογραφικά '''SS''' ('''Ες-Ες''') από τα αρχικά της γερμανικής λέξης, αποτέλεσε μεγάλη [[Εθνικοσοσιαλισμός|εθνικοσοσιαλιστική]] οργάνωση στη [[Γερμανία]], η οποία υπερίσχυσεήταν η μετεξέλιξη των [[SA|Ταγμάτων Εφόδου (SA)]] (Sturmabteilung) και λειτουργούσε ως παραστρατιωτικό σκέλος του [[Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών|Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών Εργατών]] (Ναζιστικού κόμματος, NSDAP). Ευρύτερα γνωστό είναι το μάχιμο παρακλάδι της Schutzstaffel, Ένοπλα SS [[Waffen-SS]].
 
== Ίδρυση, Οργάνωση, Λειτουργία ==
Όταν ο Χίτλερ αποφυλακίστηκε, ύστερα από το αποτυχημένο πραξικόπημά του το 1923 (γνωστό στην Ιστορία ως "[[Πραξικόπημα της μπυραρίας]]" (Beer Hall Putch) συνειδητοποίησε ότι χρειαζόταν προσωπική προστασία αποτελούμενη από περισσότερα του ενός άτομα. Έδωσε, λοιπόν, εντολή στον προσωπικό του σωματοφύλακα [[Γιούλιους Σρεκ]] (Julius Schreck) να οργανώσει μια ομάδα από οκτώ ένστολους σωματοφύλακες, τους οποίους επονόμασε Σούτσστάφελ (Schutzstaffel), δηλαδή ομάδα προστασίας ή, συντομογραφικά, SS. Η ομάδα αυτή αποτέλεσε νέα μονάδα των [[Τάγματα Εφόδου|Ταγμάτων Εφόδου]] (Sturmabteilung, συντ. SA), τον ιδιωτικό στρατό του [[Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών|Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος]], του οποίου τότε ηγείτο ο [[Ερνστ Ρεμ]] (Ernst Röhm). Πρώτος ηγέτης των SS ήταν ο δημοσιογράφος του "Λαϊκού Παρατηρητή" ([[Völkischer Beobachter]]) Μπέρχτολντ (Berchtold), καθώς όμως αυτός ήταν μάλλον χαμηλότερων τόνων από όσο ο [[Χίτλερ]] επιθυμούσε, τον αντικατέστησε με τον [[Έρχαρντ Χάιντεν]] (Erhard Heiden), πρώην αστυνομικό με αμφίβολη υπόληψη.
 
Τον Ιανουάριο του [[1929]] ανατέθηκε από το Κόμμα στον [[Χάινριχ Χίμλερ]] η ηγεσία της μονάδας SS. Τα Ες-Ες άρχισαν να αναπτύσσονται υπό μορφή ταγμάτων και, χάρη στον ηγέτη τους και την υποστήριξη του Χίτλερ, επεκτάθηκαν σημαντικά. Ιδιαίτερα μετά την εξόντωση της ηγεσίας των [[SA]] και τον υποβιβασμό του ρόλου τους, τα SS αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν σε μια από τις μεγαλύτερες παραστρατιωτικές οργανώσεις της εποχής: Το [[1932]] αριθμούσαν περίπου 30.000 άνδρες και, καθώς επίκεινταν εκλογές και όλα τα πολιτικά κόμματα διέθεταν τους δικούς τους οπαδούς, που ήταν έτοιμοι για άγριες συγκρούσεις στους δρόμους, το [[NSDAP|Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα]] στρατολογούσε όλο και περισσότερους. Όταν ο Χίτλερ έγινε Καγκελάριος, το [[1933]], τα SS αριθμούσαν ήδη 100.000 άνδρες (Ιανουάριος 1933). Κατά τη διάρκεια του [[ΒΠΠ|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] τα SS αριθμούσαν περισσότερους από δύοένα εκατομμύριαεκατομμύριο άνδρες, καθώς στρατολογήθηκαν σε αυτά και άτομα από κατακτημένες χώρες, τα οποία είχαν σφόδρα αντικομμουνιστικές πεποιθήσεις. Προς το τέλος του πολέμου, μάλιστα, δόθηκε η δυνατότητα σε εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου να πλαισιώσουν τα "ένοπλα SS".
 
Στα SS στρατολογούνταν αρχικά αποκλειστικά στελέχη αμιγούς αρείας καταγωγής (γινόταν εξονυχιστικός έλεγχος για την καταγωγή του υποψηφίου) και, παράλληλα, έπρεπε να τρέφουν τυφλή αφοσίωση στο [[NSDAP|Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα]] και στον Ηγέτη (Führer), Αδόλφο Χίτλερ. Κατά τη διάρκεια του πολέμου επιτράπηκε η στρατολόγηση και μη Γερμανών, αρκεί να διαπνέονταν από σφοδρά αντικομμουνιστικές απόψεις. Η πειθαρχία στα SS ήταν αυστηρότερη ακόμη και από αυτή του τακτικού στρατού. Η συμμετοχή μελών των SS σε παράνομες πράξεις (κλοπές, καταχρήσεις δημοσίου χρήματος κ.τ.λ.) τιμωρείτο αυστηρά και από την τιμωρία δεν εξαιρούνταν ούτε προσωπικοί φίλοι των υψηλά ισταμένων. Στις πράξεις αυτές δεν εντάσσονταν οι βιαιότητες εναντίον Εβραίων ή κρατουμένων (αν και κάποια μέλη των SS τιμωρήθηκαν και για τέτοιες πράξεις).
Γραμμή 77:
| Reichsführer SS|| Ηγέτης των SS του Ράιχ
|-
| Oberstgruppenführer || Στρατηγός SSΑρχιστράτηγος
|-
| Obergruppenführer || Αντιστράτηγος Α