Δωρική διάλεκτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κύριο χαρακτηριστικό της Δωρικής είναι οι αρχαϊσμοί, η διατήρηση δηλαδή τύπων, οι οποίοι στην Αττική διάλεκτο είχαν ήδη μετεξελιχθεί. Οι πληροφορίες που αντλούμε για τη [[μυκηναϊκή ελληνική]] από τις πινακίδες της [[Γραμμική Β|Γραμμικής Β]] μάς δείχνουν ότι ορισμένες γλωσσικές μεταβολές, οι οποίες δε συνέβησαν στη Δωρική, είχαν ήδη επέλθει στη μυκηναϊκή, κάτι που σημαίνει ότι η Δωρική συνυπήρχε χρονικά παράλληλα με τη μυκηναϊκή (14ο-13ο αι. π.Χ.). Η Δωρική διάλεκτος θεωρείται η πιο συντηρητική διάλεκτος της αρχαίας Ελληνικής.<ref>{{Cite book|title=Συνοπτική Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας|first=Γεώργιος|last=Μπαμπινιώτης|isbn=|year=2002|location=Αθήνα|page=109}}</ref>

Η [[Τσακωνική γλώσσα|Τσακωνική διάλεκτος]], η οποία έχει επιβιώσει ως τις μέρες μας, θεωρείται ότι ανάγεται στη δωρίζουσα ζώνη της [[Ελληνιστική Κοινή|Κοινής]]. Ομιλείται στα νότια χωριά της επαρχίας [[Kυνουρίας]] του νομού Αρκαδίας. Τα χωριά αυτά είναι: [[Τυρός]], [[Αγιος Ανδρέας]], [[Λεωνίδιο]], [[Πραστός]], [[Μέλανα]], [[Βασκίνα Αρκαδίας|Βασκίνα]]. Η ονομασία της περιοχής είναι [[Τσακωνιά]]. Η τσακωνική διάλεκτος, λόγω των χαρακτηριστικών της που μοιάζουν με της δωρικής, αλλά και λόγω της κοντινής γεωγραφικής θέσης που έχει η Τσακωνιά με τις περιοχές που ομιλείτο η Δωρική, θεωρείται άμεσος απόγονος της Δωρικής διαλέκτου.