Γεώργιος Αθ. Γεωργιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Diu (συζήτηση | συνεισφορές) μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Έλληνες πολιτικοί (με το HotCat) |
→Στην ηγεσία του ΣΕΚΕ: αφαίρεση του bold |
||
Γραμμή 11:
Οι θέσεις του Γεωργιάδη ήταν μετριοπαθείς και έρχονταν σε αντίθεση με αυτές της αριστερής πτέρυγας του ΣΕΚΕ, που επιθυμούσε την άμεση μπολσεβικοποίηση του κόμματος. Πάντως, συμφωνούσε κι αυτός με την καθολική γραμμή του κόμματος που ετάσσετο κατά της [[Μικρασιατική Εκστρατεία|Μικρασιατικής Εκστρατείας]].
Στις 19 Φεβρουαρίου 1922 συνήλθε η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΕΚΕ. Εκεί ο Γεωργιάδης μαζί με τους [[Γιάνης Κορδάτος|Γιάνη Κορδάτο]] και [[Αβραάμ Μπεναρόγια]] υποστήριξαν τη γενικότερη αναθεώρηση της γραμμής του κόμματος. Συμμαχώντας μαζί με τους [[Νίκος Δημητράτος|Νίκο Δημητράτο]], [[Αριστοτέλης Σίδερης|Αριστοτέλη Σίδερη]] και [[Αλβέρτος Κουριέλ|Αλβέρτο Κουριέλ]] επέτυχαν να υιοθετήσει το κόμμα τη θέση της '''Μακράς νομίμου υπάρξεως''', σύμφωνα με την οποία: ''Το Κόμμα διατρέχον ακόμη περίοδον οργανώσεως και προπαγάνδας, έχει ανάγκην μακράς νομίμου υπάρξεως''<ref>Το ΚΚΕ. Επίσημα κείμενα, τόμος πρώτος, σελ.213</ref>. Στην Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ο Γεωργιάδης εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΕΚΕ.
Το κόμμα με αυτή τη θέση εγκατέλειπε προσωρινά τον επαναστατικό προσανατολισμό του. Η θέση αυτή προκάλεσε την αντίθεση πολλών μελών και στελεχών του κόμματος και γρήγορα τέθηκε ζήτημα αναθεώρησής της, πράγμα που έγινε στο 1ο Έκτακτο Συνέδριο το Νοέμβριο του 1922.
Στο 3ο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (26 Νοέμβρη - 3 Δεκέμβρη 1924) διαγράφηκε από το κόμμα μαζί με πολλά από τα ιδρυτικά του στελέχη (Ν. Δημητράτος, Α. Μπεναρόγια κ.α) ως [[Οπορτουνισμός|'''Οπορτουνιστής''']] (καιροσκόπος με μικροαστική νοοτροπία). Ο [[Νίκος Ζαχαριάδης]], για τα μέλη της ιδρυτικής γενιάς του ΣΕΚΕ, αρκετά χρόνια αργότερα, έλεγε ότι
=== Η πολιτική του πορεία εκτός του ΣΕΚΕ ===
| |||