Μωυσής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ένα αντρόγυνο Ισραηλιτών, ο [[Αμράμ]] και η [[Ιωχαβέδ]], «δεν φοβήθηκαν τη διαταγή του βασιλιά» και με κίνδυνο της ζωής τους έκρυψαν τον νεογέννητο γιο τους ώστε να μην εκτελεστεί. ([[s:Προς Εβραίους#11|Εβραίους 11:23]]· [[s:Έξοδος#2|Έξοδος 2:1, 2]]· [[s:Έξοδος#6|6:20]]) Το αγόρι αυτό περιγράφτηκε αργότερα ως «πανέμορφος», ή «αρεστός», «ενώπιον του Θεού»<ref>Το ''Σχολιολόγιο της Βίβλου του Ερμηνευτή'' αναφέρει ότι «το γεγονός ότι ήταν "όμορφο" («<span lang="grc" dir="ltr">ἀστεῖον</span>», ''[[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|Ο']]'') παιδί (εδ. 2) θα μπορούσε να οφείλεται τόσο στην σωματική του εμφάνιση (παράβαλε [[s:Γένεσις#39|Γεν 39:6]]) όσο και και στις ιδιότητες της καρδιάς του (παράβαλε [[s:Πράξεις των Αποστόλων#7|Πράξεις 7:20]])».</ref>. ([[s:Πράξεις των Αποστόλων#7|Πράξεις των Αποστόλων 7:20]]) Μετά από τρεις μήνες δεν μπορούσαν πλέον οι γονείς του Μωυσή να τον κρύβουν. Μη έχοντας άλλη ελπίδα, η Ιωχαβέδ έβαλε το βρέφος σε ένα κιβώτιο από [[Πάπυρος|πάπυρο]] και το άφησε στον ποταμό Νείλο, σε μέρος όπου πιθανότατα θα το έβρισκαν.

 

Το μικρό κιβώτιο βρέθηκε σύντομα από την κόρη του Φαραώ που είχε πάει όπως συνήθιζε στον ποταμό για να λουστεί. Όταν το άνοιξε, είδε το παιδί να κλαίει. Τότε ένιωσε συμπόνια για αυτό, αν και είπε: "Αυτό είναι ένα από τα παιδιά των Εβραίων"». Έτσι, αποφάσισε να το υιοθετήσει και του έδωσε το όνομα Μωυσής, όπως είπε: «Επειδή τον ανέσυρα από το νερό».<ref>Ο ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει ότι η κόρη του Φαραώ ήταν άτεκνη, ενώ η ίδια ήταν μοναχοκόρη του πατέρα της. <span lang="grc" dir="ltr">«Ὄντα δʹ αὐτὸν τοιοῦτον ἡ Θέρμουθις παῖδα ποιεῖται γονῆς γνησίας οὐ μεμοιραμένη, καί ποτε κομίσασα τὸν Μωυσῆν πρὸς τὸν πατέρα ἐπεδείκνυε τοῦτον καὶ ὡς φροντίσειε διαδοχῆς, εἰ καὶ βουλήσει θεοῦ μὴ τύχοι παιδὸς γνησίου, πρὸς αὐτόν τε ἔλεγεν, ἀναθρεψαμένη παῖδα μορφῇ τε θεῖον καὶ φρονήματι γενναῖον, θαυμασίως δὲ αὐτὸν καὶ παρὰ τῆς τοῦ ποταμοῦ λαβοῦσα χάριτος ἐμαυτῆς μὲν ἡγησάμην παῖδα ποιήσασθαι, τῆς δὲ σῆς βασιλείας διάδοχον</span>». ''Ιουδαϊκές Αρχαιότητες'' ΙI.9.7.</ref> (εδ. 6, 10) Με έξυπνο χειρισμό, η αδελφή του βρέφους Μωυσή, η [[Μαριάμ]], διευθέτησε να τον θηλάζει η ίδια η μητέρα του, η Ιωχαβέδ. Καθώς στους αρχαίους χρόνους τα παιδιά συνήθως θήλαζαν επί αρκετά χρόνια<ref>Την εποχή των [[Μακκαβαίοι|Μακκαβαίων]] (πρώτος και δεύτερος αιώνας [[Π.Κ.Χ.]]) οι γυναίκες φαίνεται πως θήλαζαν τα παιδιά τους τρία χρόνια. ([[s:Μακκαβαίων Β'#Κεφάλαιον Ζ'|2 Μακκαβαίων 7:27]])</ref>, η Ιωχαβέδ είχε προφανώς την ευκαιρία να διδάξει τον Μωυσή σχετικά με "τον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ". ([[s:Έξοδος#3|Έξοδος 3:6]]) Όταν παραδόθηκε τελικά στην κόρη του Φαραώ, ως μέλος του οίκου του Φαραώ, «ο Μωυσής διδάχτηκε όλη τη σοφία των Αιγυπτίων». Μάλιστα αποδεικνυόταν «δυνατός στα λόγια και στις πράξεις του». ([[s:Πράξεις των Αποστόλων#7|Πράξεις των Αποστόλων 7:22]])