Ηλιακό σύστημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
κατάχρηση εισαγωγικών και κεφαλαίων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 75:
[[Αρχείο:Voyager 1 entering heliosheath region.jpg|right|thumb|300px|Τα Voyager 1 και 2 και οι θέσεις από όπου περνούν στην περιοχή του Ηλιοσφαιρικού κολεού]]
 
Ως ''[[Ηλιόσφαιραηλιόσφαιρα]]'' ορίζεται μια τεράστια δομή, ελλειψοειδούς σχήματος, αποτελούμενη από σωματίδια του ηλιακού ανέμου, η οποία περιβάλει τον Ήλιο και τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Σε απόσταση, οποία ποικίλει από 80 με 100 AU έως 200 AU, βρίσκεται η περιοχή που ονομάζεται ''όριο κρουστικού κύματος'' (termination shock). Στο σημείο αυτό τα φορτισμένα σωματίδια του ηλιακού ανέμου επιβραδύνονται ύστερα από σύγκρουση με τα σωματίδια του διαστρικού μέσου καθώς και λόγω μαγνητικών πεδίων. Η περιοχή πέρα από το όριο αυτό ονομάζεται ''ηλιοσφαιρικός κολεός'' (heliosheath) και έχει σχήμα οβάλ.
 
Το εξωτερικό όριο της ηλιόσφαιρας ονομάζεται ''[[ηλιόπαυση]]''. Ως ηλιόπαυση ορίζεται η περιοχή όπου τα εξερχόμενα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και τα εισερχόμενα σωματίδια από τη μεσοαστρική περιοχή έχουν ισοδύναμη πίεση. Στη περιοχή της ηλιόπαυσης, το [[2009]], ανακαλύφθηκε, σε απόσταση σχεδόν 16 δισ. χλμ. από τη Γη, ζώνη από σωματίδια [[υδρογόνο|υδρογόνου]], τα οποία κάποτε ήταν φορτισμένα θετικά (δηλαδή ήταν σκέτα [[πρωτόνιο|πρωτόνια]]). Τα σωματίδια αυτά σχηματίζουν στενή ζώνη, η οποία είναι δύο με τρεις φορές φωτεινότερη από οτιδήποτε άλλο στον ουρανό. Η ανακάλυψη της ζώνης υδρογόνου έγινε από την αποστολή ΙΒΕΧ.<ref>[http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1064612 Ένα «φωτοστέφανο» υδρογόνου περιβάλλει το Ηλιακό Σύστημα], in.gr</ref><ref>[https://archive.is/20120910105238/www.google.com/hostednews/epa/article/ALeqM5iJCZ8nR7nPlsWYekuDoZe_-_TlqQ Επιστήμη - Αστρονομία - Για πρώτη φορά "χαρτογραφήθηκαν" (με ελληνική συμμετοχή) τα μέχρι τώρα αόρατα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος], ANA μέσω Google</ref>
Γραμμή 108:
* Η μεγαλύτερη ημέρα, δηλαδή διάρκεια μίας πλήρους περιστροφής περί τον άξονα, πλανήτη στο ηλιακό σύστημα, παρατηρείται στην αργοκίνητη [[Αφροδίτη (πλανήτης)|Αφροδίτη]] που φθάνει τις 243,16 γήινες ημέρες. Αντίθετα τη μικρότερη ημέρα κατέχει ο ταχυκίνητος Δίας που ολοκληρώνει μία πλήρη περιστροφή περί του άξονά του σε 9 ώρες, 50 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα γήινου χρόνου.
* Το μεγαλύτερο έτος, δηλαδή διάρκεια μιας πλήρους περιστροφής περί τον Ήλιο, πλανήτη στο ηλιακό σύστημα κατέχει ο πλέον απομακρυσμένος πλανήτης [[Ποσειδώνας (πλανήτης)|Ποσειδώνας]], που ολοκληρώνεται σε 164,8 γήινα χρόνια. Αντίθετα τη μικρότερη διάρκεια περιστροφής περί τον Ήλιο, το μικρότερο έτος κατέχει ο Ερμής που ολοκληρώνει αυτό σε 87,97 γήινες ημέρες. Βέβαια αυτό συμβαίνει από το γεγονός ότι ο Ερμής απέχει από τον Ήλιο μόλις 57,9 εκατομμύρια χιλιόμετρα σε αντίθεση με τον Ποσειδώνα που απέχει 4,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Κοντινότερος επίσης πλανήτης στη Γη είναι η Αφροδίτη που απέχει σε ελάχιστη απόσταση 42,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
* Η μεγαλύτερη ταχύτητα περιφοράς γύρω από τον Ήλιο σημειώνεται στον [[Ερμής (πλανήτης)|Ερμή]] όπου η μέση ταχύτητά του είναι 172.332 χλμ την ώρα, ενώ ο πιο "αργοκίνητος" πλανήτης είναι ο Ποσειδώνας με μέση ταχύτητα 19.548 χλμ την ώρα.
* Ο μεγαλύτερος αστεροειδής του Ηλιακού συστήματος είναι η [[Δήμητρα (πλανήτης νάνος)|1 Δήμητρα]] που βρίσκεται ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία. Έχει διάμετρο 940 χλμ. και είναι ο πρώτος αστεροειδής που ανακαλύφθηκε, την Πρωτοχρονιά του 1801. Πρώτος όμως αστεροειδής που φωτογραφήθηκε ήταν ο 951-Γκάσπρα, από τη διαστημοσυσκευή Γαλιλαίος, στις 28 Οκτωβρίου του 1991 (από απόσταση 16.200 χλμ.).
* Ο συχνότερος κομήτης, δηλαδή με συντομότερη περίοδο εμφάνισης είναι ο [[κομήτης Ένκε]] που ανακαλύφθηκε το 1786 και που επισκέπτεται το Ηλιακό σύστημα ανελλιπώς κάθε 3,31 χρόνια. Μάλιστα ο κομήτης αυτός είναι και ο πρώτος που παρατηρήθηκε με ραντάρ το 1980.