Ιουλία Βασιλική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το κτήριο κάηκε λίγο μετά τη συμπλήρωσήολοκλήρωσή του, αλλά επισκευάστηκε και επαναφιερώθηκεαποκαταστάθηκε το 12 μΧ. Έπειτα από την πυρκαϊά του 283 μΧ, η βασιλική ξανακατασκευάστηκεκατασκευάστηκε εκ νέου από τον [[Διοκλητιανός|Διοκλητιανό]].

Το κτήριο στέγαζε αστικά δικαστήρια και καταστήματα (tabernae) και παρείχε χώρο για κρατικές λειτουργίες και τραπεζικές συναλλαγές. Τον 1ο αι. χρησιμοποιήθηκε επίσης για τις συνεδρίες της [[Βουλή των Εκατό|Βουλής των Εκατό Ανδρών]] (Centumviri), που προήδρευε για θέματα κληρονομίας. Ο [[Πλίνιος ο Νεότερος]] στις ''Επιστολές'' του, περιγράφει μία υπόθεση που είχε αναλάβει εδώ, όπου ένας ογδοηκοντούτηςογδοηκονταετής συγκλητικός είχε αποκληρώσει την κόρη του, δέκα ημέρες μετά από έναντον νέο γάμο του γάμο.

Ήταν ο προτιμώμενος τόπος συνάντησης των Ρωμαίων. Η βασιλική είχε δημόσιους χώρους συγκέντρωσης και καταστήματα στη βόρεια πλευρά της, προς την Αγορά, αν και κυρίως χρησιμοποιόταν ως δικαστήριο. Στο δάπεδο της στοάς υπάρχουν παίγνια χαραγμένα στο μάρμαρο. Ένας λίθος, στον επάνω όροφο, στην πλευρά προς την [[Κούρια]], έχει χαραγμένα τετράγωνα 8 Χ 8 τετράγωναστα σκακιέρας καιοποία θα μπορούσε να ήτανπαιζόταν για[[Ντάμα να(παιχνίδι)|ντάμα]] παιζότανή ντάμα[[σκάκι]].

Βρίσκεται στο νότιο μέρος της Αγοράς. Δυτικά περνάει η [[Οδός των Ζυγοπωλών]] (Vicus Iugarius) και πιο δυτικά είναι ο [[Ναός του Σατούρνου]]. Στη βορειοδυτική γωνία της ήταν η [[Αψίδα του Τιβέριου]]. Η βόρεια πλευρά της ήταν επί της Ιεράς Οδού, πιο βόρεια ήταν τα [[Ρόστρα]] και ο [[Κίων του Φωκά]]· ακόμη πιο βόρειαβορειότερα από αυτά η [[Αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου]] και πιο πέρα η [[Κούρια|Ιουλία Κούρια]]. Μπροστά της ήταν οκτώ βάσεις τιμητικών στηλών και το κέντρο της Αγοράς· απέναντι, βορειοανατολικά ήταν η Αιμιλία Βασιλική με τα νέα καταστήματα. Το ανατολικό τμήμα της Ιουλίας Βασιλικής κτίστηκε επί της Σεμπρονίας Βασιλικής και της [[Κλοάκα Μάξιμα|Κύριας Αποχέτευσης]] και πιο ανατολικά ήταν η [[Ετρουσκική Οδός]] (Vicus Tuscnus) και ο Ναός του Κάστορα και του Πολυδέυκη. Νότια ήταν η Νέα Οδός (Via Nova) και ο Παλατίνος λόφος.

Η βασιλική είχε πέντε κλίτη. Ήταν ένα σύνολο από 8 Χ 18 κίονες. Το μεσαίο κλίτος ήταν τριπλάσιο των πλαϊνών. Όλο το βόρειο μέρος είχε τα παλαιά καταστήματα (tabernae veteres) και απέληγεκατέληγε σε κλίμακα.

Η τοποθεσία ανασκάφτηκε από τον Πιέτρο Ρόζα το 1850, που ανακατασκεύασε από τα υπολείμματα έναν μόνο μαρμάρινο ημικίονα με τον υποστηρικτικό πεσσό από [[Τραβερτίνης|τραβερτίνη]]. Βρίσκεται στη βόρειαΣε πλευρά,ανασκαφή όπουτου ήταν1852 τα καταστήματα και η κλίμακα, προς την Ιερά Οδό. Το 1852βρέθηκαν τμήματα από μία συμπαγή, θολωτή οροφή με γύψινα διακοσμημένα φατνώματα βρέθηκαν, σεαλλά ανασκαφή,τα αλλάευρήματα καταστράφηκαν το 1872.